آیا امام مهدی فرزند دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:7474646.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نجم‌الدین طبسی]]]]

[[آیت الله]] '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در ''«[http://rasanews.ir/fa/news/608373/%D9%85%D8%AF%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%AA-%D8%AE%D8%A7%D8%B5-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF درس گفتارهای [[مهدویت]]]»'' در اين‌باره گفته است:

[[سند روایت]] [[صلوات]] [[ضراب اصفهانی]]، مشکل دارد. فرستادن یک [[صلوات]] به قصد ذکر و [[بهره معنوی]] بردن ایرادی ندارد بلکه استفاده ابزاری از آن در راستای اهداف [[مدعیان دروغین]] موضوعی است که باعث می‌شود به [[سندیت]] این [[حدیث]] و دیگر [[احادیث]] بپردازیم و اجازه ندهیم [[مدعیان دروغین]] از این موضوع سوء استفاده کنند. ادعاهای مختلف بسیار است، اما در [[مقام]] اثبات که باشد نمی‌توان آنها را ثابت کرد. [[ملاقات‌ها با امام زمان]]{{ع}} اکثراً اتفاقی است، در همین زمینه هم باید با دقت به مسأله نگاه کرد و [[فریب]] افراد [[کذاب]] را نخوریم. بسیاری از بزرگان [[ملاقات با امام زمان]]{{ع}} داشته‌اند اما هیچکدام [[مدعی ملاقات]] اختیاری نیستند.

در [[جمال الاسبوع]] [[ابن طاووس]] دو [[نص]] [[نقل]] می‌کند منقول از [[امام رضا]]{{ع}} که بعد از [[نماز عصر جمعه]] برای [[امام زمان]]{{ع}} دعایی که [[نقل]] شده است بخوانید، در این [[دعا]] به [[فرزندان امام زمان]]{{ع}} و [[جانشین‌های امام زمان]]{{ع}} اشاره شده است. اول اینکه این [[حدیث]] از نظر [[نقل]] و [[راویان]] دچار مشکل است و برخی [[راویان]] یا وجود ندارند و شناخته شده نیستند یا [[ثقه]] نیستند. موضوع دیگر این است که این [[روایت]] پیش از ولادت [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} ذکر شده است و حتی پیش از میلاد جد [[امام زمان]]{{ع}} بوده است، در این [[روایت]] به [[اولاد امام زمان]]{{ع}} [[دعا]] می‌کنیم اما این به معنای [[اولاد داشتن]] نیست بلکه به این معنا است که هروقت ایشان [[اولاد]] دار شدند [[رحمت]] و [[مغفرت الهی]] شامل آنها شود.

روایاتی که [[فرزند داشتن امام زمان]]{{ع}} را نشان می‌دهد همه [[مشکل سندی]] دارند، [[مدعیان دروغین]] مدعی می‌شوند که با حضور [[فرزندان امام زمان]]{{ع}} باعث می‌شود دیگر نیازی به [[مراجع معظم تقلید]] نباشد و رشته ارتباط [[مردم]] و [[مراجعات دینی به مراجع]] را باید پاره کرد، درحالی که [[توان]] اثبات [[فرزند داشتن امام زمان]]{{ع}} را هم ندارند و تنها [[متوسل]] به [[روایات ضعیف]] و فرضیه‌ها می‌شوند»<ref>[http://rasanews.ir/fa/news/608373/%D9%85%D8%AF%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%AA-%D8%AE%D8%A7%D8%B5-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم الدین]]، درس گفتارهای مهدویت]</ref>.

#'''قواعد کلی:''' [[احکام]] کلی [[شریعت]] محمدی{{صل}} ایجاب می‌کند که [[حضرت]] [[بقیة الله]]{{ع}} نیز مانند دیگر [[پیشوایان]] [[معصوم]] [[تشکیل خانواده]] داده، از [[سنت]] جد بزرگوارش [[پیامبر خاتم|حضرت محمد مصطفی ]]{{صل}} [[پیروی]] نماید. مرحوم [[محدث نوری]] می‌فرماید: "چگونه ترک خواهند نمود چنین [[سنت]] عظیمه جد بزرگوار خود را، با آن همه ترغیب و تحریص، که در فعل آن، و تهدید و تخویف که در ترک آن شده است، سزاوارترین [[امت]] در اخذ به [[سنت پیامبر]]{{صل}} [[امام]] هر عصر است و تاکنون کسی ترک آن را ازخصایص آن جناب نشمرده است"<ref> نجم الثاقب، ص ۲۲۴.</ref>. مرحوم [[نهاوندی]] می‌فرمایند: "بالجمله بعد از [[اعتقاد]] به [[زندگی]] و [[غیبت]] آن بزرگوار، و استحباب تناکح و تناسل و منع از [[رهبانیت]] و عزوبت، لابد آن بزرگوار را عیال و [[اولاد]] خواهد بود، و کثرت آن به سبب [[طول عمر]]، چنانکه عادت اقتضا می‌کند، باعث [[اختیار]] بلدی خاص است که خالی از غیر [[خواص]] باشد، تا آنکه ذکر آن [[حضرت]] چنانکه مقتضای [[حکمت غیبت]] است، مستور بماند و [[اولاد]] او هم به آسودگی خاطر [[زندگی]] کنند، پس گول این [[شبهات]] را مخور و [[انکار]] وجود بلاد و [[اولاد]] آن بزرگوار را افسانه شمر"<ref> العبقری الحسان، ج ۲، ص ۱۳۴.</ref>. بنابراین، طبق قواعد کلی باید [[حضرت]] دارای [[همسر]] و [[فرزند]] باشد چنانکه این دو بزرگوار اشاره فرموده‌اند.  

##[[سید بن طاوس]]، در [[جمال]] الاسبوع می‌فرماید: روایتی با سندهای متصل یافتم که [[حضرت]] [[ولی عصر]]{{ع}} را [[اولاد]] بسیاری هست که در شهرهای کرانه دریا [[حاکم]] و [[والی]] هستند و در [[نیکی]] و [[بزرگواری]] در رأس [[نیکان]] روزگار و در قله [[صفات ]] [[ابرار]] و [[اخیار]] هستند"<ref> جمال الاسبوع، ص ۵۱۲. </ref>.

*[[میرزا]] [[حسین طبرسی نوری]] از جمله کسانی که بر این مطلب پافشاری زیادی دارد. ایشان در [[نجم الثاقب]] با عنوان "[[دفع شبهه]] نبودن [[اولاد]] برای آن [[حضرت]]" آورده است: [[سید بن طاووس]] در اواخر کتاب "[[جمال]] الاسبوع"<ref> سید بن طاووس، جمال الاسبوع، ص ۵۱۲.</ref> گفته که: "من یافتم روایتی به [[سند]] متصل به اینکه از برای [[مهدی]] گروهی از [[اولاد]] است که والیانند در اطراف [[شهرها]] که در دریاست و ایشان دارایند [[غایت]] بزرگی و [[صفات ]] [[نیکان]] را"<ref> میرزا حسین طبرسی نوری، نجم الثاقب، ص ۴۰۲.</ref>. در مراجعه به [[جمال]] الاسبوع درخواهیم یافت که نه فقط سندی بر این ادعا نیاورده، بلکه مشخص نکرده این سخن از چه کسی ذکر شده است. استناد به چنین سخنی بر مطلبی به این مهمّی، جای بسی شگفتی است. کسانی که بر دیدگاه نخست پای می‌فشارند، بر این باورند که [[زن]] و [[فرزند]] داشتن [[حضرت]] با قواعد کلی [[روایات]] و [[ادعیه]] سازگار است<ref>سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ۱جلد، شباب الجنه - قم (ایران)، چاپ: ۲، ۱۳۸۵ ه.ش.</ref>. ایشان بر این باورند که [[احکام]] کلی [[شریعت]] محمّدی{{صل}} ایجاب می‌کند که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نیز به مانند دیگر [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}} [[تشکیل خانواده]] داده از [[سنّت]] جد بزرگوار خود [[پیروی]] نماید<ref> ر. ک: نجم الثاقب، ص ۴۰۲.</ref>.

#[[مسعودی]] در "[[اثبات الوصیه]]" [[نقل]] کرده در محضر [[امام رضا]]{{ع}} [[علی بن حمزه]] و [[ابن سراج]] و [[ابن ابی سعید مکاوی]] وارد شدند. [[علی بن ابی حمزه]] آغاز به سخن کرده گفت: برای ما از پدرانتان [[نقل]] شده که تمام [[وظائف]] [[امام]] پس از [[رحلت]] به امامی مانند او منتقل می‌شود. [[امام رضا]]{{ع}} به او فرمود: خبر بده مرا از [[حسین بن علی]]{{ع}} [[امام]] بود یا نه؟ گفت: [[امام]] بود. [[حضرت]] فرمود: پس چه کسی [[جانشین]] او شد؟ عرض کرد: [[علی بن حسین]]{{ع}}. این پرسش و پاسخ ادامه یافت تا اینکه [[ابن ابی حمزه]] گفت: برای ما [[روایت]] شده که [[امام]] در نخواهد گذشت تا اینکه [[جانشین]] و [[نسل]] خود را ببیند. [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: آیا در این [[روایت]] بیش از چیزی برای شما گفته نشده؟. گفت: نه. [[حضرت]] فرمود: بله به [[خدا]] [[سوگند]] برایتان [[روایت]] شده مگر [[قائم]]  [[ابی حمزه]] با حالتی [[شبیه ]] [[اعتراض]] گفت: این قسمت در [[حدیث]] است؟! [[امام رضا]]{{ع}} فرمود: وای بر تو چگونه جرأت کردی به چیزی که بخشی از آن را نادیده گرفته‌ای بر من [[احتجاج]] کنی"<ref> ابو الحسن علی بن حسین مسعودی رحمه اللّه، اثبات الوصیة للامام علی بن ابی طالب{{ع}}، ص ۲۰۸.</ref>. افزون بر [[مسعودی]]، [[کشی]] در [[رجال]] خود<ref> محمّد بن عمر کشی، رجال کشی، ص ۴۶۵.</ref> و [[شیخ طوسی]] در "[[اختیار]] معرفه الرجال"<ref>[[شیخ طوسی]]، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۷۶۴.</ref> نیز این [[روایت]] را با اندک تفاوتی آورده‌اند. روشن است که این [[روایت]] نه فقط داشتن [[فرزند]] برای [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را در [[دوران غیبت]] منتفی می‌داند، بلکه در تمامی [[عمر]] آن [[حضرت]] چنین می‌داند.

#[[روایت]] پنج [[شهر]] [[احمد]] بن [[محمد]] بن یحیی انباری مبنی بر اینکه [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} فرزندانی دارد که [[پنج تن]] از آنان [[حکومت]] پنج [[شهر]] و پایتخت را عهده دارند. این [[روایت]] نیز به یک افسانه می‌‏ماند، ضمن اینکه [[سند]] این داستان بسیار [[سست]] و بی‌‏اساس است. علّامه محقق، [[شیخ]] [[آقا بزرگ تهرانی]]، در صحّت [[روایت]] مذکور تشکیک کرده چنین می‌‏‏نویسد: این داستان در آخر یکی از نسخه‌‏های کتاب تعازی تألیف [[محمد]] بن [[علی]] علومی مرقوم بوده است. پس [[علی]] بن [[فتح]] اللّه کاشانی، [[گمان]] کرده که داستان مرقوم، جزو آن کتاب است، در صورتی که اشتباه کرده و ممکن نیست داستان، جزء آن کتاب باشد، زیرا یحیی بن [[هبیره ]] [[وزیر]]، که این قضیه در منزلش اتفاق افتاده، در [[تاریخ]] ۵۶۰ [[وفات]] کرده و مؤلّف کتاب تعازی قریب دویست سال بر وی تقدّم داشته است. علاوه بر آن، در متن داستان نیز، تناقضاتی دیده می‌‏‏شود، زیرا [[احمد]] بن [[محمد]] بن یحیی انباری که ناقل داستان است، می‌‏گوید: [[وزیر]] از ما [[پیمان]] گرفت که داستان مذکور را، برای احدی [[نقل]] نکنیم، ما هم به [[عهد]] خود وفا کردیم و تا زنده بود برای هیچ‏کس ابراز ننمودیم. بنابراین باید حکایت آن داستان، بعد از [[تاریخ]] [[وفات]] [[وزیر]] یعنی ۵۶۰ اتفاق افتاده باشد، در صورتی که در متن داستان، [[عثمان]] بن [[عبد]] الباقی می‌‏‏گوید: [[احمد]] بن [[محمد]] بن یحیی انباری‏ داستان را در [[تاریخ]] ۵۴۳ برای من حکایت کرد.<ref> دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص ۲۰۷.</ref>

==منبع‌شناسی جامع [[مهدویت]]==

[[رده:پرسش‌]]