مسئولیت امام عسکری پس از تولد امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:11411.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[عزالدین رضانژاد]]]]

# احتیاط کامل و پنهان داشتن راز ولادت فرزند عزیزش از نااهلان؛

# آشنا ساختن فرزندش با [[یاران]] نزدیک و [[شیعیان]] خود.

* [[امام عسکری]]{{ع}} [[یاران]] نزدیکش را ملزم می ساخت ولادت فرزندش را پنهان نگاه دارند. بر این اساس، به [[احمد بن اسحاق]] نوشت: "ما را مولودی متولد شده است. باید این امر را نزد خود پوشیده داشته، از همه [[مردم]] مکتوم داری.<ref> سید رضا صدر، تاریخ الغيبة الصغرى، ص ۲۷۸ </ref> [[امام]]{{ع}} بسیار احتیاط می‌کرد؛ حتی نام فرزند گران قدرش را بر زبان نمی‌راند و هنگام معرفی وی، تنها به عبارت {{عربی|" هَذَا صَاحِبُكُم‏‏‏"}}<ref> [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۴۳۱ (این سرپرست شماست) و سید رضا صدر، تاریخ الغيبةالصغرى، ص ۲۸۳ </ref> بسنده می‌کرد. البته شماری بسیار اندک از یارانش را با نام فرزندش آشنا ساخت. در نگاه آن بزرگوار، همین مقدار [[آگاهی]] برای [[هدایت]] [[جامعه]] کافی بود. از سوی دیگر، [[امام عسکری]]{{ع}} در اواخر [[عمر]] شریفش، در محفلی که [[چهل]] تن از [[یاران]] وفادارش مانند: [[محمد بن عثمان]]، [[معاویة بن حکیم]] و [[محمد بن ایوب]] حضور داشتند، فرمود: او بعد از من [[صاحب]] شما و [[خلیفه]] شماست. او قائمی است که گردن‌ها در [[انتظار]]، به سوی او کشیده شده است. پس وقتی [[زمین]] از [[ستم]] و ناروایی پر شد، [[ظهور]] می‌کند و [[زمین]] را از [[قسط]] و [[عدل]] سرشار می‌سازد.<ref> [[شیخ صدوق]]، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۴۳۱.</ref>»<ref>[[عزالدین رضانژاد|رضانژاد، عزالدین]]، [[حیات امام مهدی (مقاله)|حیات امام مهدی]]، ص ۱۰۹.</ref>.

* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].

[[رده:پرسش]]