چه نشانه‌هایی از پیامبران در امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== عبارت‌های دیگری از این پرسش ==

* آیا از آثار و [[نشانه‌های پیامبران]] گذشته چیزی با [[حضرت مهدی]] هست؟

[[پرونده:11130.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[محمد جواد مروجی طبسی]]]]

# '''[[عمر طولانی]] [[حضرت آدم|آدم]] و [[حضرت نوح|نوح]]''' {{عم}}: [[حضرت آدم|آدم]] {{ع}} ۱۰۰۰ سال<ref>مستدرک حاکم، ج، ص ۵۸۸.</ref> و [[حضرت نوح|نوح]] {{ع}} ۲۵۰۰ سال [[عمر]] کردند<ref>الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۲۹۵.</ref>.

# '''[[پنهان]] ماندن [[تولد]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و [[حضرت موسی|موسی]]''' {{عم}}: ولادت [[حضرت ابراهیم]] و [[حضرت موسی]] {{عم}} تا مدت‌ها یک [[راز]] بود. [[مادر]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} از [[ترس]] [[نمرود]]، [[فرزند]] خود را در غار گذاشت. [[مادر]] [[حضرت موسی]] {{ع}} نیز از [[ترس]] [[فرعون]]، [[فرزند]] خود را به [[نیل]] سپرد. نشانه‌ای که [[قائم آل محمد]] {{عم}} از این دو [[پیامبر اولوالعزم]] دارد، این است که وی هنگامی به [[دنیا]] آمد که خلفای [[بنی عباس]] به دنبال کشتن او بودند. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} از [[ترس]] باخبر شدن مأموران [[حکومت]]، بارداری [[همسر]] خویش را حتی از [[نزدیکان]] خاص و بستگان بسیار نزدیک خود [[پنهان]] داشت. تنها [[حکیمه]]، که دختر [[امام جواد]] و عمه [[امام عسکری]] {{ع}} بود، آن هم در شب ولادت [[حجت بن الحسن|حجه بن الحسن]] {{ع}} از این [[راز]] [[آگاه]] شد. [[حکیمه]] می‌گوید: [[امام عسکری|ابومحمد]] در [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ ه.ق کسی را نزد من فرستاد و فرمود: عمه [[جان]]! امشب افطارت را در خانه ما صرف کن؛ زیرا [[خدای عزوجل]] تو را به [[تولد]] ولی و [[حجت]] خود بر آفریدگانش و [[جانشین]] پس از من، مسرور و شادمان خواهد ساخت. [[حکیمه]] گوید: از این سخنان بسیار خوشحال شدم، لباسم را پوشیدم و همان لحظه از خانه بیرون رفتم، تا به [[امام عسکری|ابومحمد]] رسیدم. او در حیاط نشسته بود و کنیزانش اطراف وی را گرفته بودند. عرض کردم: فدایت شوم! فرزندت از کدام یک از آنهاست؟ فرمود: از [[سوسن]] است. نگاهی به آنها انداختم و آثار بارداری را تنها در [[سوسن]] دیدم<ref>با خورشید سامرا، ص ۲۸۴، به نقل از غیبة طوسی، ص ۱۴۱.</ref>.

# '''ناشناس بودن [[حضرت یوسف]]''' {{ع}}: [[حضرت یوسف]] {{ع}} بنابر علت‌ها و مصلحت‌هایی، مدتی [[غایب]] شد آن [[حضرت]] را برادرانش در [[کودکی]] به [[چاه]] انداختند. وی پس از [[نجات]] یافتن از [[چاه]]، همچنان از نظرها [[غایب]] بود و به طور ناشناس در بین [[مردم]] [[زندگی]] می‌کرد. [[مردم]] او را می‌دیدند، اما وی را نمی‌شناختند<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۷ و ص ۲۲۴.</ref>. [[امام مهدی]] {{ع}} نیز این گونه است و [[مردم]] او را می‌بینند، اما او را نمی‌شناسند. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "نشانه‌ای از [[حضرت یوسف|یوسف]] در او، این است که [[خداوند]] بین او و سایر [[مردم]] [[حجاب]] قرار داده. [[مردم]] او را می‌بینند، ولی او را نمی‌شناسند"<ref>همان ،ص ۲۲۴.</ref>.

# '''[[آزمایش]] سخت [[حضرت ایوب]]''' {{ع}}: [[حضرت ایوب]] {{ع}} مورد [[آزمایش]] بسیار سخت قرار گرفت و در پایان با [[سربلندی]] از این [[آزمایش]] بیرون آمد و [[رحمت]] گسترده [[خداوند]] او را فرا گرفت و گرفتاری‌هایش رفع شد. [[امام زمان]] {{ع}} نیز پس از [[آزمایش]] بزرگ [[الهی]]، سرانجام [[گشایش]] برای او حاصل می‌شود و [[ظهور]] می‌کند. [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}} فرمود: "نشانه‌ای که از [[حضرت ایوب|ایوب]] {{ع}} در او هست، [[فرج]] پس از گرفتاری و [[آزمایش]] است"<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۳۲۱ و بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۷.</ref>.

# '''[[جوانی]] [[حضرت یونس|حضرت یونس بن متی]]''' {{ع}}: [[حضرت یونس|یونس بن متی]] {{ع}} پس از سال‌ها دوری و [[غیبت]] از [[قوم]] خود، بار دیگر به میان آنها بازگشت. [[مردم]] [[فکر]] می‌کردند یونس {{ع}} پیر شده است، اما دیدند که او هنوز [[جوان]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۸.</ref>. [[امام زمان]] {{ع}} پس از یک [[غیبت]] طولانی که روشن نیست چه [[قدر]] طول بکشد، در سیمای [[جوانی]] [[چهل]] ساله [[ظهور]] خواهد کرد. [[امام باقر]] {{ع}} به [[محمد بن مسلم]] فرمود: "آن شباهتی که از [[حضرت یونس|یونس بن متی]] {{ع}} در او هست، این است که پس از بازگشت از [[غیبت]]، به سیمای [[جوان]] خواهد بود"<ref>همان.</ref>. [[امام رضا]] {{ع}} نیز فرمود: "از نشانه‌های [[امام مهدی|امام دوازدهم]] این است که آن بزرگوار از نظر سن پیر است، اما سیمایی [[جوان]] دارد که هر بیننده‌ای [[گمان]] می‌برد آن [[حضرت]] [[چهل]] ساله است و یا کم‌تر از [[چهل]] سال دارد"<ref>منتخب الاثر، ص ۲۲۱.</ref>.

# '''نشانه‌ای از [[حضرت عیسی]]''' {{ع}}: گروهی درباره [[حضرت عیسی]] {{ع}} گفتند که او هرگز متولد نشده و گروهی دیگر گفتند که وی مرده است<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۸.</ref>. درباره [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} نیز چنین سخن‌هایی گفته شده است.

# '''نشانه‌ای از [[پیامبر خاتم|محمد مصطفی]]''' {{صل}}: در [[روایات]]، درباره [[حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است {{عربی|"يَهْتَدِي بِهُدَاهُ وَ يَسِيرُ بِسِيرَتِهِ"}}<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۳۵۰ و بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲۴.</ref>؛ [[امام مهدی]] {{ع}} به روش [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} [[مردم]] را [[هدایت]] کرده و به [[سیره]] آن [[حضرت]] {{صل}} عمل می‌کند". [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[امام مهدی]] {{ع}} راه و روش [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} را در پیش می‌گیرد". همچنین [[روایت]] شده است: "نشانه‌ای که [[امام مهدی]] {{ع}} از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} دارد، این است که با [[شمشیر]] [[قیام]] می‌کند"<ref>همان.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز فرمود: "آن نشانه‌ای که از [[پیامبر خاتم|محمد]] {{صل}} دارد، این است که [[سیره]] و روش آن [[حضرت]] را در پیش می‌گیرد و آثارش را [[تبیین]] می‌کند. سپس [[شمشیر]] بر شانه خود می‌گذارد و در هشت ماه، [[دشمنان]] [[خدا]] را به [[قتل]] می‌رساند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۸.</ref>»<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۹۵-۹۹.</ref>.

«[[امام سجاد|حضرت زین العابدین]] {{ع}} فرمود: "در [[قائم]] ما نشانه‌هایی از هفت [[پیامبر]] وجود دارد: نشانه‌ای از [[پدر]] ما [[آدم]]، نشانه‌ای از [[حضرت نوح]]، نشانه‌ای از [[حضرت ابراهیم]]، نشانه‌ای از [[حضرت موسی]]، نشانه‌ای از [[حضرت عیسی]]، نشانه‌ای از [[حضرت ایوب]] {{عم}} و نشانه‌ای از [[حضرت محمد]] {{صل}}. اما نشانه‌اش از [[حضرت آدم]] و [[نوح]]، [[طول عمر]] است. نشانه‌اش از [[حضرت ابراهیم]]، ولادت پنهانی و کناره‌گیری از [[مردمان]] است. نشانه‌اش از [[حضرت موسی]]، استمرار [[ترس]] و [[غیبت]] است. نشانه‌اش از [[حضرت عیسی]]، [[اختلاف مردم]] در حق‌ اوست. نشانه‌اش از [[حضرت ایوب]]، [[فرج]] بعد از شدت و [[گشایش]] پس از گرفتاری است و اما نشانه‌اش از [[حضرت محمد]] {{صل}} [[خروج]] او با [[شمشیر]] است<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۴۳۸؛ منتخب الاثر، ص ۳۰۰؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۰.</ref>.

* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].

[[رده:پرسش]]