موضع پیامبر در برابر آینده رسالت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پیامبر]]{{صل}} [[ابلاغ]] کننده [[دینی]] است که رنگ [[ابدیت]] دارد و زمان، طومار [[حیات]] آن را در هم نمی‌پیچد. از سوی دیگر، [[قانون]] [[خلقت]]، چنین است که [[پیامبر خدا]] چونان دیگر [[انسان‌ها]]، [[حیات]] ظاهری محدودی دارد و به صراحت [[قرآن]]، او نیز به کام [[مرگ]] خواهدرفت<ref>زمر، آیه ۳۰.</ref>. همچنین آن [[حضرت]] [[رسالت]] "[[ابلاغ]] آموزه‌های [[دین]]" را برعهده دارد، همان‌گونه که "[[رهبری]] و [[زعامت]] [[جامعه]]" را. به دیگر سخن، [[پیامبر خدا]]، هم [[مرجع]] [[فکری]] [[مردم]] است و هم زعیم و پیشوای [[سیاسی]] آنان. بر این اساس، [[پرسش]] جدی و مهمی که هرگز نمی‌توان به [[سادگی]] از آن [[گذشت]] این است که این زعیم بزرگ [[الهی]] و [[مرجع]] بِشْکوهِ خدایی که [[آیین]] خود را "زمانْ‌شمول" اعلام کرده و خود، روزی به سوی رفیق اعلی اوج می‌گیرد، برای [[آینده]] [[آیین]] ومکتبش چه اندیشیده است؟ آیا آینده‌ای مشخص را رقم زده است، یا کار را به [[مردم]] وا نهاده است؟

نگریستن دقیق به موضوع و بررسی همه جانبه زندگانی [[پیامبر خدا]] نشان می‌دهد که موضع ایشان در برابر [[آینده]] [[رسالت]]، از سه حال، خارج نیست:

# [[پیامبر]]{{صل}} مسئله را یکسر "مسکوت" گذاشته و درباره آن، هیچ سخنی با [[امت]] نگفته است.

# [[پیامبر]]{{صل}} آن را "به [[امت]]، وا نهاده" و به [[تدبیر]] آنان [[اعتماد]] کرده و [[صحابه]] را به [[تعیین]] [[سرنوشت]] [[آینده]] [[رسالت]]، [[مأمور]] نموده است.

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}