شورا و مشورت: تفاوت میان نسخه‌ها
←آثار و فواید مشورت
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==آثار و فواید مشورت== | ==آثار و فواید مشورت== | ||
مشورت کردن و استفاده از نظرها و دیدگاه‌های دیگران، پیامدهای مثبت و فواید بسیار دارد. آثار و [[برکات]] فراوانی که از مشورت کردن نصیب [[انسان‌ها]] می‌شود، هرگز از [[تفکر]] فردی و امکانات و منابع فراوان مادی به‌دست نمی‌آید. برخی فواید مشورت عبارت‌اند از: | |||
# '''بهره‌برداری از افکار دیگران''': یکی از فواید و پیامدهای مشورت، بهره‌برداری و استفاده از افکار و اندیشه‌های دیگران است. مشورت به [[انسان]] کمک می‌کند تا افکار و آرای دیگران، به‌ویژه صاحب‌نظران و متخصصان را به [[یاری]] طلبد و با قرار دادن افکار و اندیشه‌های آنان در کنار [[فکر]] و نظر خود، بر [[قدرت]]، وسعت و عمق [[اندیشه]] و [[بینش]] خود بیفزاید و از درخشش افکار و اندیشه‌های دیگران بهره‌مند شود. در منظر [[امام علی]] {{ع}} مشورت با صاحبان [[عقل]] و [[خرد]] موجب بهره‌مندی از درخشش افکار آنان می‌شود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 701.</ref>. | |||
# '''پیش‌گیری از اضمحلال گروه و سازمان‌های [[اجتماعی]]''': یکی از [[دلایل]] اهمیت و حساسیت تصمیم‌گیری این است که یک تصمیم ممکن است [[هلاکت]] فرد یا [[فروپاشی]] و نابودی یک مجموعه و سازمان را به دنبال داشته باشد. پس مشورت کردن می‌تواند فردی را از [[تباهی]] و [[هلاکت]] [[نجات]] دهد و از [[فروپاشی]] و نابودی سازمانی جلوگیری کند. از نتایج مشورت کردن این است که تصمیم‌ها اصولی و پخته می‌شود. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: آن‌کس که مشورت کند، [[گمراه]] نمی‌شود<ref>{{متن حدیث|ما ضلّ من استشار}}؛ غررالحکم، ۲ / ۶۷</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 701.</ref>. | |||
# '''شناسایی خطاها''': مشورت موجب شناسایی خطاها و [[اشتباهات]] می‌شود. [[امام]] {{ع}} می‌فرماید: کسی که از نظرها و آرای گوناگون استقبال کند، موارد [[خطا]] و اشتباه را می‌شناسد<ref>{{متن حدیث|مَنِ اسْتَقْبَلَ وُجُوهَ الْآرَاءِ، عَرَفَ مَوَاقِعَ الْخَطَإِ}}؛ نهج البلاغه حکمت: ۱۷۳.</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 701.</ref>. | |||
# '''دست‌یابی به راهکار مناسب''': مشورت سبب اتخاذ تصمیم معقول و مناسب و [[انتخاب]] راه درست می‌شود. [[امام علی]] {{ع}} ضمن توصیه به مشاوره و استفاده از نقطه‌نظرهای دیگران، به این فایده مشورت نیز اشاره می‌کند: نظرها و [[اندیشه‌ها]] را با یکدیگر برخورد دهید تا درستی و [[حقیقت]] از آن میان متولد شود. مشورت، آن‌گاه که با افراد خردمند، صاحب‌نظر و متخصص صورت گیرد، می‌تواند فرد یا سازمان را به‌سوی دست‌یابی به راه‌های مطلوب و صحیح رهنمون سازد. [[امام علی]] {{ع}} مشورت با صاحبان [[اندیشه]] و [[خرد]] را وسیله دست‌یابی به راه صحیح می‌داند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 701.</ref>. | |||
# '''پیش‌گیری از [[پشیمانی]]''': مشورت از [[ندامت]] و [[پشیمانی]] پیش‌گیری می‌کند. [[امام علی]] {{ع}} ضمن یادآوری این نکته مشورت نکردن را عامل [[پشیمانی]] ذکر می‌کند. در مقابل، اگر هنگام تصمیم‌گیری با افراد [[عاقل]] و صاحب‌نظر مشورت شود و تمام جوانب و زوایای مسئله مورد نظر، به‌دقت مورد بررسی قرار گیرد، معمولاً تصمیمی درست و معقول گرفته می‌شود و در نتیجه، [[ندامت]] و [[پشیمانی]] به دنبال نخواهد داشت. [[امام علی]] {{ع}} بر مشورت با افراد خردمند تأکید دارد و آن را عامل دوری از [[لغزش]] و [[پشیمانی]] می‌داند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 701-702.</ref>. | |||
==صفات و ویژگی‌های [[مشاوران]]== | ==صفات و ویژگی‌های [[مشاوران]]== | ||
در منابع و متون [[اسلامی]]، به‌ویژه گزاره‌های [[علوی]]، ویژگی‌ها و خصوصیات زیادی، به‌عنوان شرایط طرف مشورت مطرح شده است؛ از جمله؛ | در منابع و متون [[اسلامی]]، به‌ویژه گزاره‌های [[علوی]]، ویژگی‌ها و خصوصیات زیادی، به‌عنوان شرایط طرف مشورت مطرح شده است؛ از جمله؛ | ||