پرش به محتوا

محمد بن علی بن ابراهیم بن موسی قرشی صیرفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابو جعفر محمد بن علی بن ابراهیم بن موسی قرشی صیرفی]] ملقب به [[ابو سمینه]] به شمار آمده از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}<ref>شیخ طوسی «محمد بن علی قرشی» را در شمار اصحاب امام رضا{{ع}} آورده است (رجال الطوسی، ص۳۸۷، اصحاب الرضا{{ع}}، باب المیم، رقم ۱۱) نجاشی نیز او را معاصر «احمد بن محمد بن عیسی» معرفی کرده (رجال النجاشی، ص۳۳۲) و از ملاقات احمد بن محمد بن عیسی با امام رضا{{ع}}، امام جواد{{ع}} و امام حسن عسکری{{ع}} خبر داده است (رجال النجاشی، ص۸۲).</ref>، [[شیعه]] ولی [[ضعیف]]، دارای تألیفاتی از جمله کتاب [[تفسیر]] {{متن قرآن|عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ}}<ref>«از همدیگر از چه می‌پرسند؟» سوره نبأ، آیه ۱.</ref>.<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۲۲، رقم ۸۹۴؛ طوسی، الفهرست، ص۱۴۶، رقم ۶۱۴؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۲۹۷-۳۰۰، رقم ۱۱۲۵۹.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۶.</ref>
[[ابوجعفر محمد بن علی بن ابراهیم صیرفی قرشی کوفی]] معروف به [[ابوسمینه]]، [[اهل کوفه]] و خواهرزاده [[خلاد سدی]]<ref>رجال ابن داود ۵۰۷.</ref> و از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}بود<ref>رجال البرقی ۵۴.</ref> و با [[محمد بن علی بن ابراهیم همدانی]] متفاوت است و چون از [[موالی]] [[قریش]] بوده، [[لقب]] قرشی گرفته است. به گفته [[آیت‌الله خوئی]]، [[فضل بن شاذان]] ابوسمینه را در میان چند تن [[کذّاب]] مشهورترین می‌‌دانست.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۷/۳۱۹ و ۳۲۳.</ref> وی از [[عبدالرحمان بن محمد بن ابی هشام]]، [[ابراهیم خداء]]، [[عیسی بن عبدالله عمری]]،<ref>الکافی ۱/۷۴، ۳/۲۲۷ و ۲/۲۵۰.</ref> [[نصر بن مزاحم منقری]]<ref> رجال النجاشی ۲/۳۸۵.</ref> و [[محمد بن عبدالله خراسانی]] [[خادم]] [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] کرده است.<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}} ۲/۱۲۰.</ref>
 
[[احمد برقی]]،<ref>الکافی ۱/۷۴.</ref>[[احمد بن هلیل]]،<ref>دلائل الامامه ۳۶۷.</ref> [[ابن داهر مرادی]]<ref>فرج المهوم ۲۲۵.</ref> و [[محمد بن حسان رازی]] از او [[حدیث]] شنیده و روایت کرده‌اند.<ref>الغیبه (نعمانی) ۱۵۶.</ref>
 
رجال‌شناسان [[شیعی]] ابوسمینه را محدثی [[ضعیف]]، غالی بد اندیش و [[دروغگو]]، غیر قابل [[اعتماد]]<ref>خلاصة الاقوال ۲۵۳.</ref> و جاعل حدیث خوانده‌اند.<ref>رجال ابن داود ۵۰۷.</ref> وی در [[کوفه]] به [[دروغگویی]] [[شهرت]] داشت. [[نجاشی]] نوشته است که صیرفی زمانی به [[قم]] [[مسافرت]] کرد و مدتی نزد [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]]، [[فقیه]] بزرگ قمّیین به سر برد، ولی دیری نپایید که غالی‌گری وی شهرت یافت و به دستور [[اشعری]] از قم [[اخراج]] گردید.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۱۶.</ref> تألیفات صیرفی عبارت‌اند از: الدلائل العتق، تفسیر عمّ یتسائلون، الآداب و کتاب الوصایا که محمد ماجیلویه و محمد بن عبدالله محمدی آنها را روایت کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۱۶.</ref> گفته شده است که آثار وی همانند کتاب‌های [[حسین بن سعید اهوازی]] بوده است<ref> الفهرست (طوسی) ۱۵۳.</ref> که حدود سی کتاب در موضوعات مختلف [[فقهی]] داشت.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۷۱۱-۷۱۲.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۰: خط ۱۴:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش