پرش به محتوا

شعبان در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[شعبان]]''' است. "'''شعبان'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[شعبان]]''' است. "'''شعبان'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شعبان در حدیث]] - [[شعبان در معارف مهدویت]] - [[شعبان در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شعبان در حدیث]] - [[شعبان در معارف مهدویت]] - [[شعبان در معارف و سیره رضوی]]</div>
ماه هشتم از [[ماه‌های قمری]] '''[[شعبان]]''' نام دارد که وقایع مختلفی در آن روی داده از جمله [[ولادت امام مهدی]]{{ع}}. براساس [[روایات]] در موضوعات [[آخرالزمان]] شعبان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و جنگ‌های در آن روی خواهد داد.


==مقدمه==
==مقدمه==
*شعبان نام ماه هشتم از ماه‏‌های قمری است که پس از [[ماه رجب]] و پیش از [[ماه رمضان]] قرار دارد. به این [[دلیل]] که دارای [[عظمت]] فراوانی است، از آن به "[[شعبان المعظم]]" یاد شده و در [[روایات]] فراوانی از [[معصومان]]{{عم}} از آن به بزرگی نام برده شده است<ref>ر. ک: سید بن طاووس، الاقبال، ص ۷۲۳.</ref>.  
شعبان ماه هشتم از ماه‏‌های قمری است که پس از [[ماه رجب]] و پیش از [[ماه رمضان]] قرار دارد. در [[جاهلیت]] آن را "عاذل" می‌گفتند. به این [[دلیل]] که دارای [[عظمت]] فراوانی است، از آن به "[[شعبان المعظم]]" یاد شده و در [[روایات]] فراوانی از [[معصومان]]{{عم}} از آن به بزرگی نام برده شده است<ref>ر. ک: سید بن طاووس، الاقبال، ص ۷۲۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۱؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۱؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۷۱.</ref>
*مناسبت‏‌های فرخنده‏‌ای در این ماه وجود دارد که بر [[عظمت]] آن افزوده است؛ مانند ولادت با [[سعادت]] حضرت [[حسین بن علی]]{{ع}} در روز سوم این ماه، ولادت [[حضرت ابو الفضل عباس]]{{ع}} در روز چهارم آن.
 
*روز پنجم این ماه نیز پیشوای چهارم [[شیعیان]] پای به [[جهان]] گذاشته و طبق نقلی [[علی اکبر]] [[فرزند]] [[امام حسین]]{{ع}} در روز یازدهم این ماه دیده به [[جهان]] گشوده است.
مناسبت‏‌های فرخنده‏‌ای در این ماه وجود دارد که بر [[عظمت]] آن افزوده است؛ مانند ولادت با [[سعادت]] حضرت [[حسین بن علی]]{{ع}} در روز سوم این ماه، ولادت [[حضرت ابو الفضل عباس]]{{ع}} در روز چهارم آن.
*آنچه جلوه این ماه بزرگ را دو چندان کرده است ولادت آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[امامت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} است.
 
*بسیاری از [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] و همه [[عالمان]] [[امامیه]]، [[شب نیمه شعبان]] را وقت ولادت [[منجی موعود]] در [[آخر الزمان]] ثبت کرده‌‏اند. ایشان بر این باورند در سحرگاه نیمه ماه شعبان، آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[ولایت]] طلوع کرده و [[عظمت]] و جلالت خاصی به این ماه بخشیده است.
روز پنجم این ماه نیز پیشوای چهارم [[شیعیان]] پای به [[جهان]] گذاشته و طبق نقلی [[علی اکبر]] [[فرزند]] [[امام حسین]]{{ع}} در روز یازدهم این ماه دیده به [[جهان]] گشوده است.
*شب نیمه ماه شعبان "لیلة البرات" نیز نامیده شده است؛ چرا که در آن شب برات [[آزادی]] از [[آتش]] به اهل [[طاعت]] و [[بندگی]] عطا می‏‌شود<ref>ر. ک: صحیح ابن حبان، ج ۱۲، ص ۴۸۱؛ طبرانی، معجم الاوسط، ج ۷، ص ۳۶؛ متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۷۱.</ref>.
 
آنچه جلوه این ماه بزرگ را دو چندان کرده است ولادت آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[امامت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} است. بسیاری از [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] و همه [[عالمان]] [[امامیه]]، [[شب نیمه شعبان]] را وقت ولادت [[منجی موعود]] در [[آخر الزمان]] ثبت کرده‌‏اند. ایشان بر این باورند در سحرگاه نیمه ماه شعبان، آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[ولایت]] طلوع کرده و [[عظمت]] و جلالت خاصی به این ماه بخشیده است.
 
شب نیمه ماه شعبان "لیلة البرات" نیز نامیده شده است؛ چرا که در آن شب برات [[آزادی]] از [[آتش]] به اهل [[طاعت]] و [[بندگی]] عطا می‏‌شود<ref>ر. ک: صحیح ابن حبان، ج ۱۲، ص ۴۸۱؛ طبرانی، معجم الاوسط، ج ۷، ص ۳۶؛ متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱</ref>.<ref> [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۷۱.</ref>
 
==ماه شعبان و مهدویت==
در پی وقوع حوادثی عجیب در ماه‌های پایانی آخرین سال [[غیبت]]، در [[ماه]] شعبان نیز‌ حوادثی رخ خواهد داد. سه گروه به سرکردگی [[خراسانی]] و [[یمانی]] و [[سفیانی]] در یک روز‌ [[قیام]] کرده و [[لشکر]] به سوی هم روانه می‌‌کنند یکی از [[شرق]] خاورمیانه، یکی از جنوب و‌ یکی از [[غرب]]. این [[قیام‌ها]] در [[ماه]] قبل یعنی [[ماه رجب]] رخ داده است. آنان در [[ماه]] رجب‌ لشکرها را به هم رسانده و [[صف‌آرایی]] [[نظامی]] خود را کامل کرده‌اند.


==شعبان در موعودنامه==
به‌طور کلی دو جریان در این ایام در حال شکل گرفتن است، جریان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} ([[یمانی]] از [[یمن]] و [[سید خراسانی]] از [[ایران]]) و جریان [[سفیانی]] که بر رقبای خویش "[[اصهب]]" و "[[ابقع]]" فایق آمده و پس از این [[پیروزی]] با [[رومیان]] و [[یهودیان]] (غرب) هم‌پیمان گشته است.
*ماه هشتم از ماه‌های [[عرب]] است. در [[جاهلیت]] آن را عاذل می‌گفتند. ولادت [[حضرت مهدی]] {{ع}} در آن واقع شده است. در این ماه روحیه [[آمادگی]] آمیخته به [[ترس]] و هراسی در [[جهان اسلام]] نمایان می‌شود که ناشی از بروز آن دسته از جریانات [[سیاسی]] است که در یک عرصه با هم به تاخت‌وتاز مشغولند که از [[ماه رجب]] به مرور رودرروی هم قرار گرفته‌اند. به‌طور کلی دو جریان در این ایام در حال شکل گرفتن است. جریان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} ([[یمانی]] از [[یمن]] و [[سید خراسانی]] از [[ایران]]) و جریان [[سفیانی]] که بر رقبای خویش "[[اصهب]]" و "[[ابقع]]" فایق آمده و پس از این [[پیروزی]] با [[رومیان]] و [[یهودیان]] (غرب) هم‌پیمان گشته است.
*در ماه شعبان جریانات از هم جدا شده و [[مردم]] هم از کنار یکدیگر پراکنده می‌شوند و به همین علت است که در [[احادیث]] [[نشانه‌ها]] و حوادث [[دوران ظهور]]، خاورمیانه همانند میدان [[مبارزه]] و جنگ‌های متعدد و با کشته‌های بسیار ترسیم شده است. ساکنان این منطقه هم که [[مسلمانان]] هستند در شرایط‍‌ گرفتاری و [[سختی]] و ناراحتی به سر می‌برند که نتیجه عدم ثبات [[سیاسی]] کشورهای منطقه است و به زودی هم [[آتش]] [[جنگ]] جهانی بزرگی برافروخته خواهد شد.
*[[ابو بصیر]] [[نقل]] می‌کند که از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[ماه رجب]] پرسیدم. حضرت فرمودند: "پیش از [[اسلام]] ([[دوران جاهلیت]]) آن را -یعنی [[ماه رجب]] را- بزرگ می‌شمردند و در آن [[جنگ]] نمی‌کردند (نام آن را ماه خالی از ندای [[جنگ]] نهاده بودند). [[ابو بصیر]] می‌گوید: پرسیدم شعبان‌؟ فرمود: امور در آن از هم جدا می‌شود؛ گفتم: (ماه) [[رمضان]] چطور؟ فرمود: ماه [[خداوند]] تبارک و تعالی است که در آن به نام [[صاحب]] شما، [[حضرت مهدی]] {{ع}}، و پدرش ندا در دهند. ... پرسیدم: [[جمادی]] (الاول و الثانی)؟ فرمود: از ابتدا تا انتهایش [[فتح]] و [[پیروزی]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲.</ref>.
*[[ابو حمزه ثمالی]] از قول [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: وقتی شنیدید که [[مردم]] [[شام]] دچار [[اختلاف]] شده‌اند، از آن‌جا فرار کنید که [[فتنه]] و [[کشتار]] به جانش افتاده است. گفتم به کجا فرار کنیم‌؟ فرمودند: [[مکه]] [[بهترین]] جایی است که [[مردم]] بدانجا بگریزند<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۷۱.</ref>.
*در روایتی که در روضه الکافی آمده و این رویدادها را توصیف کرده و [[مردم]] را متوجه وظایفشان در آن زمان و شرایط‍‌ می‌کند آمده است: وقتی [[ماه رجب]] شد با نام [[خداوند متعال]] روی کنید و اگر [[دوست]] داشتید که تا شعبان به تأخیر بیندازید، ضرر نمی‌بینید و اگر [[دوست]] داشتید که در میان [[اقوام]] و خویشانتان پناه بگیرید ([[روزه]] بگیرید) شاید برای شما بهتر (محکم‌تر) باشد. [[سفیانی]] هم به‌عنوان یک نشانه برای شما کافی است<ref>همان، ص ۳۰۲.</ref>.
*در این [[حدیث]] اجازه داده شده است که شتاب کردن در مسافرت تا پایان [[ماه رمضان]] به تأخیر انداخته شود<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۱.</ref>.


==شعبان در فرهنگنامه آخرالزمان==
در ماه شعبان جریانات از هم جدا شده و [[مردم]] هم از کنار یکدیگر پراکنده می‌شوند و به همین علت است که در [[احادیث]] [[نشانه‌ها]] و حوادث [[دوران ظهور]]، خاورمیانه همانند میدان [[مبارزه]] و جنگ‌های متعدد و با کشته‌های بسیار ترسیم شده است. ساکنان این منطقه هم که [[مسلمانان]] هستند در شرایط‍‌ گرفتاری و [[سختی]] و ناراحتی به سر می‌برند که نتیجه عدم ثبات [[سیاسی]] کشورهای منطقه است و به زودی هم [[آتش]] [[جنگ]] جهانی بزرگی برافروخته خواهد شد.
*شعبان [[ماه]] هشتم از ماه‌های سال قمری است. در این [[ماه]] در سال ۲۵۵ حضرت‌ [[مهدی]]{{ع}} در [[سامرا]] [[جهان]] [[ناسوت]] را به قدوم [[مبارک]] آثار خود متبرک نمود<ref>ر.ک: ولادت حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. در پی وقوع حوادثی عجیب در ماه‌های پایانی آخرین سال [[غیبت]]، در [[ماه]] شعبان نیز‌ حوادثی رخ خواهد داد. سه گروه به سرکردگی [[خراسانی]] و [[یمانی]] و [[سفیانی]] در یک روز‌ [[قیام]] کرده و [[لشکر]] به سوی هم روانه می‌‌کنند یکی از [[شرق]] خاورمیانه، یکی از جنوب و‌ یکی از [[غرب]]. این [[قیام‌ها]] در [[ماه]] قبل یعنی [[ماه رجب]] رخ داده است. آنان در [[ماه]] رجب‌ لشکرها را به هم رسانده و [[صف‌آرایی]] [[نظامی]] خود را کامل کرده‌اند. در [[حدیثی]] [[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] می‌‌فرماید: در این [[ماه]] امور از هم جدا خواهد‌ شد (یعنی جناح‌بندی‌ها و ائتلاف‌ها مشخص می‌‌شود و معلوم می‌‌شود که هر شخصی در‌ کدام [[جبهه]] قرار دارد، در دسته [[سفیانی]] [[دشمنان]] [[حضرت]] گرد می‌‌آیند و [[خراسانی]] و‌ [[یمانی]] نیز گروه [[دوستان]] [[حضرت]] را تشکیل می‌‌دهند)<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲ ـ ۲۷۱.</ref>. در [[روایت]] دیگر نیز [[حضرت]] فرمود: در [[ماه رجب]] (آخرین سال [[غیبت]]، که [[فتنه]] [[سفیانی‌]] و [[قیام خراسانی]] و [[یمانی]] واقع شده) با [[نام خدا]] حرکت خود را (به سوی حضرت‌ [[مهدی]]{{ع}}) آغاز کنید، البته اگر [[دوست]] داشتید که تا شعبان [[صبر]] نموده و پس از آن‌ حرکت خود را شروع کنید، ضرری متوجه شما نخواهد بود، به میان [[قبیله]] و [[اقوام]] خود‌ بروید و مشغول [[روزه]] گرفتن شوید که این [[کار]] بهتر خواهد بود. نشانه آشکار این‌ حوادث، [[خروج سفیانی]] است.
 
*در [[حدیث]] دیگری فرمود: در آن روزگار در [[شام]] سکونت نکنید بلکه به [[مکه]] پناه‌ ببرید که [[بهترین]] مکان‌هاست<ref>همان.</ref>. البته کوچ کردن به سوی [[مکه]] نباید به بعد از [[ماه رمضان]] بیفتد زیرا در روایاتی وارد‌ شده است که در [[ماه]] [[شوال]] دیگر از مسافرت کردن جلوگیری خواهد شد و راه‌های‌ مسافرت بسته می‌‌شود<ref>ر.ک: شوال.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۱.</ref>.
[[ابو بصیر]] [[نقل]] می‌کند که از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[ماه رجب]] پرسیدم. حضرت فرمودند: "پیش از [[اسلام]] ([[دوران جاهلیت]]) آن را ـ یعنی [[ماه رجب]] را ـ بزرگ می‌شمردند و در آن [[جنگ]] نمی‌کردند (نام آن را ماه خالی از ندای [[جنگ]] نهاده بودند). [[ابو بصیر]] می‌گوید: پرسیدم شعبان‌؟ فرمود: امور در آن از هم جدا می‌شود؛ گفتم: (ماه) [[رمضان]] چطور؟ فرمود: ماه [[خداوند]] تبارک و تعالی است که در آن به نام [[صاحب]] شما، [[حضرت مهدی]] {{ع}} و پدرش ندا در دهند. ... پرسیدم: [[جمادی]] (الاول و الثانی)؟ فرمود: از ابتدا تا انتهایش [[فتح]] و [[پیروزی]] است<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۲.</ref>. (یعنی جناح‌بندی‌ها و ائتلاف‌ها مشخص می‌‌شود و معلوم می‌‌شود که هر شخصی در‌ کدام [[جبهه]] قرار دارد، در دسته [[سفیانی]] [[دشمنان]] حضرت گرد می‌‌آیند و [[خراسانی]] و‌ [[یمانی]] نیز گروه [[دوستان]] حضرت را تشکیل می‌‌دهند)
 
[[ابو حمزه ثمالی]] از قول [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: وقتی شنیدید که [[مردم]] [[شام]] دچار [[اختلاف]] شده‌اند، از آنجا فرار کنید که [[فتنه]] و [[کشتار]] به جانش افتاده است. گفتم به کجا فرار کنیم‌؟ فرمودند: [[مکه]] [[بهترین]] جایی است که [[مردم]] بدانجا بگریزند<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۷۱.</ref>.
 
در روایتی که در روضه الکافی آمده و این رویدادها را توصیف کرده و [[مردم]] را متوجه وظایفشان در آن زمان و شرایط‍‌ می‌کند آمده است: وقتی [[ماه رجب]] شد با نام [[خداوند متعال]] روی کنید و اگر [[دوست]] داشتید که تا شعبان به تأخیر بیندازید، ضرر نمی‌بینید و اگر [[دوست]] داشتید که در میان [[اقوام]] و خویشانتان پناه بگیرید ([[روزه]] بگیرید) شاید برای شما بهتر (محکم‌تر) باشد. [[سفیانی]] هم به‌عنوان یک نشانه برای شما کافی است<ref>همان، ص ۳۰۲.</ref>. در این [[حدیث]] اجازه داده شده است که شتاب کردن در مسافرت تا پایان [[ماه رمضان]] به تأخیر انداخته شود<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۳۱؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۱.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۷: خط ۳۳:


==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
{{پرسش وابسته}}
* [[چه ارتباطی میان ماه شعبان و قیام امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)]]
* [[چه ارتباطی میان ماه شعبان و قیام امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)]]
 
{{پایان پرسش وابسته}}
== پرسش‌های وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۵: خط ۴۱:
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۱٬۹۱۱

ویرایش