پرش به محتوا

تفسیر فضل بن شاذان رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد)
 
خط ۵: خط ۵:
[[ابن ندیم]] این [[تفسیر]] را با همین عنوان از تألیفات [[فضل بن شاذان رازی]] به شمار آورده است<ref>ر.ک: ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۷.</ref>.
[[ابن ندیم]] این [[تفسیر]] را با همین عنوان از تألیفات [[فضل بن شاذان رازی]] به شمار آورده است<ref>ر.ک: ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۷.</ref>.


[[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] هیچ‌ کدام در معرفی تألیفات وی کتاب التفسیر را ذکر نکرده‌اند. شیخ طوسی پس از نام بردن شماری از تألیفات او فرموده است: ابن ندیم برای وی طبق [[مذهب عامه]] کتاب‌های فراوانی ذکر کرده که از جملۀ آنها کتاب التفسیر و... است و [[گمان]] می‌کنم آن کسی را که ابن ندیم ذکر کرده، فضل بن شاذان رازی است که [[عامه]] [[[اهل تسنن]]] از وی [[روایت]] می‌کنند<ref>طوسی، الفهرست، ص۱۲۵ رقم ۵۵۲.</ref>. از این [[کلام]] معلوم می‌شود که در نظر شیخ، مؤلف این کتاب التفسیری که ابن ندیم از آن خبر داده، [[فضل بن شاذان بن خلیل نیشابوری]] که از [[دانشمندان]] با [[عظمت]] [[شیعه]] و [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] آنان است، نمی‌باشد، بلکه وی فضل بن شاذان دیگری با [[لقب]] رازی است که اهل تسنن از وی [[روایات]] می‌کنند<ref>آیت الله خویی او را با عنوان «الفضل بن شاذان الرازی» ذکر و به اینکه عامّه از وی روایت می‌کنند، توصیف کرده و فرموده است: یاد کردن شیخ از وی و اینکه این‌دو، دو شخص هستند، در ترجمۀ فضل بن شاذان ابن خلیل گذشت (معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۳۰۲، رقم ۹۳۵۶).</ref>.
[[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] هیچ‌ کدام در معرفی تألیفات وی کتاب التفسیر را ذکر نکرده‌اند. شیخ طوسی پس از نام بردن شماری از تألیفات او فرموده است: ابن ندیم برای وی طبق [[مذهب عامه]] کتاب‌های فراوانی ذکر کرده که از جملۀ آنها کتاب التفسیر و... است و [[گمان]] می‌کنم آن کسی را که ابن ندیم ذکر کرده، فضل بن شاذان رازی است که [[عامه]] [[اهل تسنن]] از وی [[روایت]] می‌کنند<ref>طوسی، الفهرست، ص۱۲۵ رقم ۵۵۲.</ref>. از این [[کلام]] معلوم می‌شود که در نظر شیخ، مؤلف این کتاب التفسیری که ابن ندیم از آن خبر داده، [[فضل بن شاذان بن خلیل نیشابوری]] که از [[دانشمندان]] با [[عظمت]] [[شیعه]] و [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] آنان است، نمی‌باشد، بلکه وی فضل بن شاذان دیگری با [[لقب]] رازی است که اهل تسنن از وی [[روایات]] می‌کنند<ref>آیت الله خویی او را با عنوان «الفضل بن شاذان الرازی» ذکر و به اینکه عامّه از وی روایت می‌کنند، توصیف کرده و فرموده است: یاد کردن شیخ از وی و اینکه این‌دو، دو شخص هستند، در ترجمۀ فضل بن شاذان ابن خلیل گذشت (معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۳۰۲، رقم ۹۳۵۶).</ref>.


[[داوودی]] نیز از این تفسیر با عنوان التفسیر یاد نموده و آن را تألیف فضل بن شاذان رازی [[شیعی]] معرفی کرده است<ref>ر.ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۳۰ رقم ۴۰۶.</ref>، ولی [[آقا بزرگ تهرانی]] این تفسیر را با عنوان تفسیر الفضل بن شاذان ذکر و وی را به نیشابوری توصیف کرده و فرموده است: آن را طبق مذهب عامه (اهل تسنن) نوشته است<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۳۰۰، رقم ۱۳۱۱.</ref>. وی به کلام شیخ و ابن ندیم دربارۀ این تفسیر نیز اشاره کرده است، به‌گونه‌ای که گویا برداشت شیخ از کلام ابن ندیم را دربارۀ اینکه مؤلف این تفسیر غیر از [[فضل بن شاذان نیشابوری]] است، مخالف تصریح [[ابن ندیم]] می‌داند<ref>ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۳۰۰، رقم ۱۳۱۱.</ref>.
[[داوودی]] نیز از این تفسیر با عنوان التفسیر یاد نموده و آن را تألیف فضل بن شاذان رازی [[شیعی]] معرفی کرده است<ref>ر.ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۳۰ رقم ۴۰۶.</ref>، ولی [[آقا بزرگ تهرانی]] این تفسیر را با عنوان تفسیر الفضل بن شاذان ذکر و وی را به نیشابوری توصیف کرده و فرموده است: آن را طبق مذهب عامه (اهل تسنن) نوشته است<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۳۰۰، رقم ۱۳۱۱.</ref>. وی به کلام شیخ و ابن ندیم دربارۀ این تفسیر نیز اشاره کرده است، به‌گونه‌ای که گویا برداشت شیخ از کلام ابن ندیم را دربارۀ اینکه مؤلف این تفسیر غیر از [[فضل بن شاذان نیشابوری]] است، مخالف تصریح [[ابن ندیم]] می‌داند<ref>ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۳۰۰، رقم ۱۳۱۱.</ref>.
۱۱۵٬۱۷۶

ویرایش