پرش به محتوا

احمد بن داوود دینوری: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد)
 
خط ۴: خط ۴:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
ابوحنیفه احمد بن داود بن وَنَنْد (وتند) دینوری.
[[ابوحنیفه احمد بن داود بن وَنَنْد دینوری]]. در [[شهر]] دینور، از توابع [[کرمانشاه]] به [[دنیا]] آمد. [[دانش]] او برگرفته از دو [[مکتب]] [[بصره]] و [[کوفه]] به ویژه از افرادی چون [[ابن سکّیت]] و [[پدر]] او بود. وی متبحر در لغت، نحو، [[ادبیات]]، [[تاریخ]]، گیاه‌شناسی، ستاره‌شناسی، حساب، [[جبر]] و هندسه بود و تألیفاتی در این موارد دارد.<ref>الفهرست (الندیم) ۸۶.</ref>. وی در سال ۲۳۵ هـ به [[اصفهان]] رفت و در آنجا به کار ستاره‌شناسی، هیئت و ثبت نتایج محاسبات نجومی رصدخانه خود مشغول شد.<ref>منابع تاریخ اسلام ۱۴۹.</ref>
در شهر دینور، از توابع کرمانشاه به دنیا آمد. دانش او برگرفته از دو مکتب بصره و کوفه به ویژه از افرادی چون ابن سکّیت و پدر او بود. وی متبحر در لغت، نحو، ادبیات، تاریخ، گیاه شناسی، ستاره شناسی، حساب، جبر و هندسه بود و تألیفاتی در این موارد دارد.<ref>الفهرست (الندیم) 86.</ref> وی در سال 235 هـ به اصفهان رفت و در آنجا به کار ستاره شناسی، هیئت و ثبت نتایج محاسبات نجومی رصدخانه خود مشغول شد.<ref>منابع تاریخ اسلام 149.</ref> درباره مقام ادبی وی تا آنجا رفته اند که وی را با جاحظ مقایسه کرده اند و ابوسعید سیرافی می گوید: بیان دینوری خوش تر، و گفتار جاحظ شیرین تر است.<ref>الوافی بالوفیات 6/377.</ref> اثر مهم او با نام اخبار الطوال بسیار با ارزش و حاوی اخباری بدیع و دست اول است و از جمله تواریخ عمومی می باشد که در دوران رشد و بالندگی تاریخ نگاری اسلامی، در کنار تاریخ یعقوبی، تاریخ خلیفة بن خیاط و آثار دیگر پدید آمده است. وی با آنکه گرایش شعوبی ندارد، اما توجهش به ایران سبب شده تا کتابش مأخذ مهمی برای تاریخ ایران باشد و بخش عمده اخبار وی درباره عراق و تحولات کوفه است، از این جهت حوزه مورد توجه او، با نوشته های ابومخنف نزدیک است. وی در اخبار الطوال به سیره نبوی نپرداخته و بیشتر از فتوحات عثمان و مسائل دوران وی، شرح زندگی سیاسی جامعه اسلامی دوران امام علی(علیه السلام) و امویان و عباسیان، تأسیس بغداد، کشته شدن ابومسلم، قیام نفس زکیه، سرگذشت امین (خلافت 193 ـ 198 هـ ) و مأمون (خلافت 198 ـ 218 هـ ) و شورش بابک سخن گفته است. همچنین در بخش مربوط به کربلا، مطالب با ارزشی را ذکر کرده است، ولی این تشیع وی را ثابت نمی کند.<ref>منابع تاریخ اسلام 149.</ref> وی در سال 282 هـ از دنیا رفت.<ref>الکامل فی التاریخ 7/475.</ref> ابن ندیم ضمن توثیق وی، آثارش را این گونه برمی شمرد: النبات<ref> قسمتی از این کتاب تحت عنوان «قطعة من الجزء الثامن من کتاب النبات» به اهتمام برنارد لویس در سال 1953م به چاپ رسیده است. این جزء، محتوی اسمای نباتات برحسب حروف الفبا از الف تا زاء است فرهنگ فارسی معین واژه نبات.</ref> الفصاحه الانواء القبلة و الزوال حساب الدور الرد علی لغذة(رصد اصفهانی) البحث فی حساب الهند البلدان (کتاب بزرگی بوده) الجمع و التفریق الجبر و المقابله اخبار الطوال الوصایا نوادر الجبر الشعر و الشعرا ما یلحن فیه العامه فی النقط و الشکل للقرآن<ref>الفهرست (الندیم) 38 ـ 86.</ref> اصلاح المنطق جواهر العلم الزیج ضمائر القرآن البیان<ref> هدیة العارفین 5/52.</ref> تفسیر الدینوری (تفسیر القرآن)<ref>کشف الظنون 1/447.</ref> اخبار العرجی<ref>ایضاح المکنون 3/44.</ref> الکسوف<ref>المستدرک علی معجم المؤلفین 49 ـ 51.</ref> حساب الخاطئین<ref>ریحانة الادب 7/72.</ref> و کتاب الباه.<ref>الوافی بالوفیات 6/379.</ref> حاجی خلیفه دو کتاب دیگر تاریخ ابی حنیفه و رصد ابی حنیفه را برای دینوری ذکر کرده<ref>کشف الظنون 1/280 و 907.</ref> که به احتمال زیاد نام دیگری برای کتاب های اخبار الطوال و الرد علی رصد اصفهانی باشد، چنان که خود در مورد کتاب دوم این احتمال را داده است.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص 134-135.</ref>
 
درباره [[مقام]] ادبی وی تا آنجا رفته‌اند که وی را با [[جاحظ]] مقایسه کرده‌اند و [[ابوسعید سیرافی]] می‌‌گوید: بیان دینوری خوش‌تر، و گفتار جاحظ شیرین‌تر است.<ref>الوافی بالوفیات ۶/۳۷۷.</ref> اثر مهم او با نام [[اخبار الطوال]] بسیار با [[ارزش]] و حاوی اخباری [[بدیع]] و دست اول است و از جمله [[تواریخ]] عمومی می‌‌باشد که در دوران [[رشد]] و [[بالندگی]] [[تاریخ نگاری]] [[اسلامی]]، در کنار [[تاریخ یعقوبی]]، [[تاریخ خلیفة بن خیاط]] و آثار دیگر پدید آمده است. وی با آنکه [[گرایش]] شعوبی ندارد، اما توجهش به [[ایران]] سبب شده تا کتابش مأخذ مهمی برای تاریخ ایران باشد و بخش عمده اخبار وی درباره [[عراق]] و تحولات کوفه است، از این جهت حوزه مورد توجه او، با نوشته‌های [[ابومخنف]] نزدیک است.
 
وی در اخبار الطوال به [[سیره نبوی]] نپرداخته و بیشتر از [[فتوحات]] [[عثمان]] و مسائل دوران وی، شرح [[زندگی سیاسی]] [[جامعه اسلامی]] [[دوران امام علی]]{{ع}} و [[امویان]] و [[عباسیان]]، تأسیس [[بغداد]]، کشته شدن [[ابومسلم]]، [[قیام نفس زکیه]]، سرگذشت [[امین]]  و [[مأمون]] و [[شورش]] بابک سخن گفته است. همچنین در بخش مربوط به [[کربلا]]، مطالب با ارزشی را ذکر کرده است، ولی این [[تشیع]] وی را ثابت نمی‌کند.<ref>منابع تاریخ اسلام ۱۴۹.</ref> وی در سال ۲۸۲ هـ از دنیا رفت.<ref>الکامل فی التاریخ ۷/۴۷۵.</ref>
 
[[ابن ندیم]] ضمن توثیق وی، آثارش را این گونه برمی‌شمرد: النبات<ref> قسمتی از این کتاب تحت عنوان «قطعة من الجزء الثامن من کتاب النبات» به اهتمام برنارد لویس در سال ۱۹۵۳م به چاپ رسیده است. این جزء، محتوی اسمای نباتات برحسب حروف الفبا از الف تا زاء است فرهنگ فارسی معین واژه نبات.</ref> الفصاحه الانواء القبلة و الزوال حساب الدور الرد علی لغذة (رصد اصفهانی) البحث فی حساب الهند البلدان (کتاب بزرگی بوده) الجمع و التفریق الجبر و المقابله [[اخبار]] الطوال الوصایا نوادر الجبر الشعر و الشعرا ما یلحن فیه العامه فی النقط و الشکل للقرآن<ref>الفهرست (الندیم) ۳۸ ـ ۸۶.</ref> اصلاح المنطق جواهر العلم الزیج ضمائر القرآن البیان<ref> هدیة العارفین ۵/۵۲.</ref> [[تفسیر دینوری]] ([[تفسیر القرآن]])<ref>کشف الظنون ۱/۴۴۷.</ref> اخبار العرجی<ref>ایضاح المکنون ۳/۴۴.</ref> الکسوف<ref>المستدرک علی معجم المؤلفین ۴۹ ـ ۵۱.</ref> حساب الخاطئین<ref>ریحانة الادب ۷/۷۲.</ref> و کتاب الباه.<ref>الوافی بالوفیات ۶/۳۷۹.</ref> [[حاجی خلیفه]] دو کتاب دیگر [[تاریخ ابی‌حنیفه]] و [[رصد ابی‌حنیفه]] را برای دینوری ذکر کرده<ref>کشف الظنون ۱/۲۸۰ و ۹۰۷.</ref> که به احتمال زیاد نام دیگری برای کتاب‌های «اخبار الطوال» و «الرد علی رصد» اصفهانی باشد، چنان که خود در مورد کتاب دوم این احتمال را داده است.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۱۳۴-۱۳۵.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش