ابراهیم بن محمد بن سری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سری زجاج بغدادی]] معروف به [[زجاج]] در سال 241 هجری در بغداد متولد شد<ref>الاعلام 1 / 40.</ref> و ساکن محله‌ای معروف به « دویره » در بغداد بود. <ref> معجم الادباء 1 / 147.</ref>

او نخست به کار شیشه‌گری مشغول بود. سپس به تحصیل دانش نحو روی آورد و برای آموختن نحو نزد [[ابوالعباس مبرد]] رفت و در عین حال در کارهایش به او کمک می‌کرد و در برابر آموختن نحو، روزی یک درهم به او می‌داد. <ref>تاریخ بغداد 6 / 89. </ref> او از قدیمی‌ترین اصحاب مبرد در قرائت بر اوست و اگر کسی می‌خواست چیزی بر مبرد قرائت کند، نخست خواسته خود را به وی عرضه می‌داشت. <ref>الفهرست ( الندیم ) 66.</ref>

از دیگر استادان وی در نحو می‌توان به [[ثعلب]] اشاره کرد. <ref>اللباب فی تهذیب الانساب 2 / 62. </ref> [[ابواسحاق ادیب]]، <ref>تاریخ بغداد 6 / 89.</ref> لغوی و مفسر<ref>معجم المؤلفین 1 / 33.</ref> بود و در علم عروض زبر دست بود. <ref>نزهه الالباء 244.</ref> او کتاب جامع المنطق [[محمد بن یحیی بن عباد]] را برای معتضد شرح کرد و مورد پسند و اکرام او قرار گرفت. سپس کار او بالا گرفت و به معتضد پیوست و از ندیمان و آموزگار فرزند او شد.[[قاسم بن عبیدالله بن سلیمان]]، <ref>الفهرست ( الندیم ) 66. </ref> [[عبدالرحمن بن اسحاق زجاجی]]<ref> البدایة والنهایة 11 / 149. </ref> و [[علی بن عبدالله بن مغیره]] از شاگردان دیگر او بودند. وی را اهل فضل، دیندار، <ref>تاریخ بغداد 6 / 89. </ref> راستگو و حافظ مذهب بصریان در نحو دانسته‌اند. <ref>تهذیب اللغة 1 / 27.</ref> کتاب‌های معانی القرآن، الاشتقاق، القوافی، العروض، الفرق، خلق الانسان، فعلت وافعلت، ما ینصرف وما لاینصرف، ما فسره من جامع النطق، خلق الفرس، مختصر نحو، شرح ابیات سیبویه، النوادر، <ref>الفهرست ( الندیم ) 66.</ref> الامالی، الانواء، المقصور والممدود، الوقف والابتداء، <ref> هدیه العارفین 1 / 5. </ref> الجمل، <ref>اسماءالکتب 140.</ref> غایه الاحسان فی خلق الانسان، <ref> کشف الظنون 2 / 1189. </ref> اعراب القرآن و مختصر اعراب القرآن ومعانیه والمثلث آثار او به شمار می‌رود. <ref>الاعلام 1 / 40.</ref> وی در نوزدهم جمادی الآخر سال 310 هجری<ref>الفهرست ( الندیم ) 66.</ref> در بغداد درگذشت. <ref>الانساب 3 / 141.</ref> در تاریخ درگذشت وی اختلاف است<ref>تاریخ حلب 283؛ طبقات النحویین واللغویین 112.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص 44-45.</ref>