تحریفهای عاشورا: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع =='
جز (جایگزینی متن - 'سرزمین کربلا' به 'سرزمین کربلا') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[اعتقاد]] به [[شفاعت]] [[سید الشهدا]] و نیز ثوابهای فراوان برای [[اشک]] ریختن بر آن [[حضرت]] و همچنین نتایج [[ارزشمند]] [[محبّت]] و [[ولایت اهل بیت]]{{عم}}، همه صحیح است؛ امّا این مسائل بگونهای یکجانبه طرح شد که بسیاری از علاقهمندان [[اهل بیت]]، تعارضی میان [[گریستن]] بر [[حسین]]{{ع}} و ارتکاب [[فسق]] و [[فجور]] و زیر پا نهادن [[حقّ الناس]] و ترک [[وظایف]] ندانند و امیدشان به [[حسین]]{{ع}} باشد، هر چند که [[غرق]] [[گناه]] باشند! [[امام سجاد]]{{ع}} که همان [[روح]] [[حسینی]] و [[شجاعت]] [[علوی]] را داشت و در [[عاشورا]] به [[مصلحت]] [[الهی]] [[بیمار]] بود و توان [[جنگیدن]] نداشت، در پی همین تلقینات [[تحریف]] شده، به "[[امام]] [[بیمار]]" [[شهرت]] یافت و در اذهان عموم، به صورت مردی لاغر، رنگ پریده، بیحال و زرد چهره و عصابه [[دست]] جلوه کرد. حتی قضایایی بیاساس، همچون حجله [[عروسی]] [[قاسم]] نوجوان در [[شب عاشورا]]، به عنوان دستمایه [[اشک]] گرفتن از [[اهل]] عزا، به مرثیهها و مقتلها [[راه]] یافت و قضایایی به نام [[رؤیا]] و [[خواب]] (راست یا [[دروغ]]) باب شد و دهان به دهان و سینه به سینه [[نقل]] گشت و به تدریج، حالت یک امر مسلّم و قطعی یافت. آنچه [[وظیفه]] آگاهان و دستاندرکاران است، هم [[تبیین]] صحیح [[قیام]] [[حسینی]]، هم ارائه [[مقتل]] و [[روضه]] صحیح و مستند، هم جلوگیری از خواندن مرثیههای [[دروغ]] و مرثیه خوانان [[ناصالح]] و مدّاحان کاسب و واعظان بیسواد و بی مطالعه است. در یکی دو دهه اخیر، هم کتابهای [[ارزشمندی]] در تحلیل ماهیّت و اهداف [[قیام]] [[حسینی]] تألیف شده، هم اشعار بامحتوا و منطبق با [[روح]] [[عاشورا]] سروده شده است و هم برخی از این تحریفهای لفظی و محتوایی بازگو و معرفی شده است<ref>مطالعه کتاب سودمند حماسه حسینی (۳ جلد) از شهید مطهری در این زمینهها توصیه میشود. همچنین موارد متعددی از نقلهای دروغ و حوادث بی اساس را که در زبان مرثیه خوانان و در شعر و نثر مرثیه درباره حوادث کربلاست، در کتاب «لؤلؤ و مرجان» و در فصل لزوم پرهیز از دروغ و رعایت صدق در سخن، تألیف «محدث نوری» میتوان خواند. همچنین کتاب «ستودگان و ستایشگران» که مجموعهای از ارشادهای آیت الله خامنهای درباره بایدها و نبایدها در امر مداحان و مرثیه خوانان است، خواندنی است؛ نشر «حوزه هنری». نیز، ر.ک: «التنزیه لأعمال الشیعه»، سید محسن امین؛ (خلاصهای از آن در «اعیان الشیعه»، ج۱۰، ص۳۷۳ به بعد آمده است)، «اکسیر السعاده فی اسرار الشهاده»، سید عبد الحسین لاری؛ «الآیات البیّنات فی قمع البدع و الضلالات»، کاشف الغطاء؛ مقاله«امام خمینی، احیاء و اصلاح شعائر حسینی»، سید جواد ورعی، (ویژهنامه روزنامه جمهوری اسلامی با نام«عاشورا و امام خمینی»، خرداد ۷۴).</ref>. الهامی که در [[انقلاب اسلامی ایران]] و در جبهههای [[دفاع مقدس]]، از [[عاشورا]] و [[کربلا]] گرفته شد، [[بهترین]] استفاده از چهره [[تحریف]] نشده عاشوراست. و اگر [[شیعه]] بتواند "[[مکتب]] [[عاشورا]]" را آنگونه که هست و بوده، به جهانیان معرفی کند، بیشک منبع [[الهام]] همه آزادیخواهان مبارزی خواهد شد که در پی الگوی [[راستین]] برای [[انقلاب]] و [[مبارزه]] با ستماند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۱۳.</ref>. | [[اعتقاد]] به [[شفاعت]] [[سید الشهدا]] و نیز ثوابهای فراوان برای [[اشک]] ریختن بر آن [[حضرت]] و همچنین نتایج [[ارزشمند]] [[محبّت]] و [[ولایت اهل بیت]]{{عم}}، همه صحیح است؛ امّا این مسائل بگونهای یکجانبه طرح شد که بسیاری از علاقهمندان [[اهل بیت]]، تعارضی میان [[گریستن]] بر [[حسین]]{{ع}} و ارتکاب [[فسق]] و [[فجور]] و زیر پا نهادن [[حقّ الناس]] و ترک [[وظایف]] ندانند و امیدشان به [[حسین]]{{ع}} باشد، هر چند که [[غرق]] [[گناه]] باشند! [[امام سجاد]]{{ع}} که همان [[روح]] [[حسینی]] و [[شجاعت]] [[علوی]] را داشت و در [[عاشورا]] به [[مصلحت]] [[الهی]] [[بیمار]] بود و توان [[جنگیدن]] نداشت، در پی همین تلقینات [[تحریف]] شده، به "[[امام]] [[بیمار]]" [[شهرت]] یافت و در اذهان عموم، به صورت مردی لاغر، رنگ پریده، بیحال و زرد چهره و عصابه [[دست]] جلوه کرد. حتی قضایایی بیاساس، همچون حجله [[عروسی]] [[قاسم]] نوجوان در [[شب عاشورا]]، به عنوان دستمایه [[اشک]] گرفتن از [[اهل]] عزا، به مرثیهها و مقتلها [[راه]] یافت و قضایایی به نام [[رؤیا]] و [[خواب]] (راست یا [[دروغ]]) باب شد و دهان به دهان و سینه به سینه [[نقل]] گشت و به تدریج، حالت یک امر مسلّم و قطعی یافت. آنچه [[وظیفه]] آگاهان و دستاندرکاران است، هم [[تبیین]] صحیح [[قیام]] [[حسینی]]، هم ارائه [[مقتل]] و [[روضه]] صحیح و مستند، هم جلوگیری از خواندن مرثیههای [[دروغ]] و مرثیه خوانان [[ناصالح]] و مدّاحان کاسب و واعظان بیسواد و بی مطالعه است. در یکی دو دهه اخیر، هم کتابهای [[ارزشمندی]] در تحلیل ماهیّت و اهداف [[قیام]] [[حسینی]] تألیف شده، هم اشعار بامحتوا و منطبق با [[روح]] [[عاشورا]] سروده شده است و هم برخی از این تحریفهای لفظی و محتوایی بازگو و معرفی شده است<ref>مطالعه کتاب سودمند حماسه حسینی (۳ جلد) از شهید مطهری در این زمینهها توصیه میشود. همچنین موارد متعددی از نقلهای دروغ و حوادث بی اساس را که در زبان مرثیه خوانان و در شعر و نثر مرثیه درباره حوادث کربلاست، در کتاب «لؤلؤ و مرجان» و در فصل لزوم پرهیز از دروغ و رعایت صدق در سخن، تألیف «محدث نوری» میتوان خواند. همچنین کتاب «ستودگان و ستایشگران» که مجموعهای از ارشادهای آیت الله خامنهای درباره بایدها و نبایدها در امر مداحان و مرثیه خوانان است، خواندنی است؛ نشر «حوزه هنری». نیز، ر.ک: «التنزیه لأعمال الشیعه»، سید محسن امین؛ (خلاصهای از آن در «اعیان الشیعه»، ج۱۰، ص۳۷۳ به بعد آمده است)، «اکسیر السعاده فی اسرار الشهاده»، سید عبد الحسین لاری؛ «الآیات البیّنات فی قمع البدع و الضلالات»، کاشف الغطاء؛ مقاله«امام خمینی، احیاء و اصلاح شعائر حسینی»، سید جواد ورعی، (ویژهنامه روزنامه جمهوری اسلامی با نام«عاشورا و امام خمینی»، خرداد ۷۴).</ref>. الهامی که در [[انقلاب اسلامی ایران]] و در جبهههای [[دفاع مقدس]]، از [[عاشورا]] و [[کربلا]] گرفته شد، [[بهترین]] استفاده از چهره [[تحریف]] نشده عاشوراست. و اگر [[شیعه]] بتواند "[[مکتب]] [[عاشورا]]" را آنگونه که هست و بوده، به جهانیان معرفی کند، بیشک منبع [[الهام]] همه آزادیخواهان مبارزی خواهد شد که در پی الگوی [[راستین]] برای [[انقلاب]] و [[مبارزه]] با ستماند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۱۳.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |