توشه آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''[[پرهیز]] از دنیازدگی''': اگر انسان، به جای استفاده ابزاری از دنیا، بهره‌گیری از لذات آن را [[غایت]] و [[هدف]] تلقی کند، ممکن است گرفتار کارهای ضدانسانی و غیراخلاقی شود. امام سجاد{{ع}} لازمه دست‌یابی انسان به [[جایگاه]] [[پرهیزگاران]] در [[عالم آخرت]] را بی‌میلی نسبت به دنیا و [[تحمل]] دشواری‌های [[مرگ]] خوانده است: «بار خدایا!... به فراخی‌ها و خواسته‌های این [[جهان]] زودگذر بی‌میلشان کن، [[شوق]] عمل برای [[ثواب]] آن جهانی و [[آمادگی]] برای پس از مرگ را در دلشان انداز... آنان را از حوادث وحشت‌زای [[قیامت]] و [[سختی]] [[آتش دوزخ]] و عذاب جاوید آن معاف دار و به [[جایگاه]] [[امن]] و [[آرامش]] که ویژه [[پرهیزگاران]] است، روانه گردان»<ref>نیایش چهارم.</ref>.

*'''بصیرت‌افزایی''': نگاه عمیق و ژرف [[انسان]] به امور [[زندگی]] و ایجاد موازنه مطلوب از توانایی‌های بالقوه، زمینه را برای تأمین ره‌توشه مناسبِ [[جهان]] جاودانه فراهم می‌کند: «بار خدایا، [[حقیقت]] هر [[باطل]] را که [[شیطان]] در چشم ما می‌آراید به ما بشناسان. و چون شناساندی ما را از ارتکاب آن بازدار و به ما بیاموز [[بصیرت]] [[عطا]] کن که چسان فریبش دهم»<ref>نیایش هفدهم.</ref>. در این [[دعا]] می‌بینیم که [[امام زین‌العابدین]]، اموری چون افزایش [[پارسایی]]، [[سلوک]] برخلاف شیوه شیطان، [[مراقبت]] [[قلب]] از [[نفوذ]] وسوسه‌ها، [[پرهیز]] از لغزش‌گاه‌های [[سهل‌انگاری]]، برخورداری از [[بصیرت]] لازم برای مقابله با حیله‌های [[اهریمن]] و [[بیداری]] از [[خواب غفلت]] را از ره‌توشه‌های ضروری [[عالم آخرت]] خوانده، و دست‌یابی به همه این امور را در پرتو بهره‌مندی کامل از [[توفیق]] و [[استعانت]] [[خداوند]] می‌داند:{{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ نَبِّهْنِي‏ لِذِكْرِكَ‏ فِي‏ أَوْقَاتِ‏ الْغَفْلَةِ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فِي أَيَّامِ الْمُهْلَةِ، وَ انْهَجْ لِي إِلَى مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً، أَكْمِلْ لِي بِهَا خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ}}<ref>نیایش بیستم.</ref>: «بار خدایا! بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و در اوقات [[غفلت]]، مرا به یاد خود، [[آگاهی]] ده و در ایام [[فرصت]] به [[طاعت]] خود برگمار و برای وصول به آستان [[محبت]] خود راهی آسان پیش پای من بگشای و در آن [[راه]] خیر کامل [[دنیا]] و [[آخرت]] را به من ارزانی دار».<ref>الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین{{ع}}، ۱۴۱۸، قم، نشر الهادی؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، ۱۳۷۵ تهران، انتشارات سروش؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ۱۳۷۳، قم، دار القرآن الکریم؛ نهج البلاغه، محمدبن حسین سیدرضی، ۱۴۱۴، قم، نشر هجرت.</ref>.<ref>[[علی اکبر شایسته‌نژاد|شایسته‌نژاد، علی اکبر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «توشه آخرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۶۳.</ref>.

== منابع ==