پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle">'''[[شهادت امام علی|شهادت امام علی]]'''</div>
<div class="boxTitle">'''[[اولو الامر| اولو الامر]]'''</div>
[[پرونده: Imam Ali Holy Shrine.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= شهادت امام علی]]
[[پرونده: IM009662.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= اولو الامر]]
شهادت امام علی{{ع}} به ماجرای ترور [[امیرالمومنین]] {{ع}} به‌دست [[ابن ملجم]] از [[خوارج]] [[نهروان]] در سال چهلم هجری در شهر [[کوفه]] اشاره دارد. امام علی{{ع}} در سحرگاه ۱۹ ماه [[رمضان]] در [[مسجد کوفه]] و در حال [[سجده]] به‌دست ابن ملجم ضربت شمشیری زهرآلود خورد و دو روز بعد در ۲۱ ماه رمضان در اثر این ضربت به شهادت رسید.
یکی از واژگانی که در قرآن و [[احادیث شیعه]] و اهل سنت به [[کار]] رفته، "اولوالامر" است. [[آیه ۵۹ سوره نساء]] یکی از آیات مهم و راهبردی قرآن کریم است و دلالت‌ها و [[تعیین]] مصادیق آن محور بنیادی [[تفاسیر شیعه]] و اهل سنت قرار گرفته است. [[مشروعیت زمامداران]] و [[حاکمان الهی]] (فارغ از [[روایات]]) در گرو این آیه است.  


بعد از [[جنگ نهروان]] و کشته شدن بسیاری از [[خوارج]] به دست امیرالمؤمنین {{ع}}، [[ابن ملجم]] که از بازماندگان آنها بود به این نتیجه رسید که [[حضرت علی]]{{ع}} را به [[قتل]] برساند و مهمترین دلیلی که برای این کار بیان شده این است که او در [[جنگ نهروان]] با [[خوارج]] بود و نُه نفر در [[جنگ نهروان]] از [[خوارج]] سالم ماندند و کشته نشدند، یکی از آنها [[ابن ملجم]] بود؛ او به [[مکه]] فرار کرد و طرح [[قتل]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} را با دو نفر دیگر از [[خوارج]] پی‌ریزی کرد.
[[اولوالامر]] به معنای [[صاحبان فرمان]]، صاحبان شئ و صاحبان [[کار]] است و در اصطلاح قرآنی معنای خاصی را می‌‌رساند که همان [[مقام]] [[ولایت و خلافت]] است و اولوالامر کسانی هستند که [[شئون]] [[دین]] و دنیای [[مردم]] به دست آنان است.


بعد از دستگیری [[ابن ملجم]] [[امام]] دستور داد یا او به نییک [[رفتار]] کنند و فرمود: اگر زنده ماندم، من صاحب [[اختیار]] [[خون]] خویشم، یا [[عفو]] می‌کنم یا [[قصاص]] و اگر مُردم، او را به من ملحق کنید "و [[تجاوز]] از حد نکنید، که خداوندْ [[تجاوزگران]] را [[دوست]] نمی‌دارد".
در دو آیۀ ۵۹ و ۸۳ [[سوره نساء]] واژه [[اولوالامر]] به [[کار]] رفته است. در [[آیه ۵۹ سوره نساء]] چنین آمده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا}}، در این [[آیه]] [[خداوند]] [[دستور]] به [[پیروی]] از اولوالامر و [[اطاعت]] از ایشان داده است و در آیه ۸۳ آمده است: {{متن قرآن|وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا}}؛ در این آیه نسبت به نشر [[اخبار]] [[امنیتی]] و اشاعه هر آنچه موجب [[رعب]] و [[وحشت]] می‌‌شود هشدار داده و از اشاعه آن قبل از گزارش و انتقال [[خبر]] به [[پیامبر]]{{صل}} [[نکوهش]] کرده است.


[[امام علی]]{{ع}} به هنگام بستری بودن سفارش‌های متعددی را به [[فرزندان]] و عیادت‌کنندگان خود کرده که در کتب حدیث و [[تاریخ]] آمده است یکی از این وصیت‌ها عبارت است از سفارش‌های ایشان به [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}}: شما دو تن را به [[تقوای الهی]] سفارش می‌کنم و اینکه در پی [[دنیا]] نروید، هرچند [[دنیا]] در پی شما باشد. بر آنچه از [[دنیا]] که از دستتان می‌رود، [[تأسف]] نخورید. [[حق]] بگویید و برای [[اجر]] [آخرت‌] عمل کنید. [[خصم]] [[ستمگر]] و [[یاور]] [[مظلوم]] باشید. شما و همه [[فرزندان]] و خانواده‌ام را و هر کس را که این نامه‌ام به او می‌رسد، به [[تقوای الهی]]، [[نظم]] در [[کارها]] و [[آشتی]] دادن میان خودتان سفارش می‌کنم. همانا از جدتان شنیدم که می‌فرمود: "[[آشتی]] دادن میان افراد از همه [[نماز]] و [[روزه]] بهتر است". خدای را، خدای را، در مورد [[یتیمان]]! مبادا دهانشان را گاهی [[سیر]] نگه دارید و گاه گرسنه بدارید و در حضور شما تباه شوند... .
[[قریب]] به [[اتفاق]] مفسران شیعه بر اساس [[روایات شیعه]] و [[روایات معتبر]] [[اهل سنت]]، [[اتفاق نظر]] دارند که مصداق [[اولوالامر]]، [[امامان]] [[اثنا عشر]]{{ع}} هستند. [[شیعه]] [[معتقد]] است بر اساس شواهد موجود در [[آیه]]، غیر [[امامان معصوم]] نمی‌تواند مصداق اولوالامر باشد.


<div class="readmoreButton">[[شهادت امام علی|'''ادامه''']]</div>
مفسران اهل سنت درباره مصداق اولوالامر مطالب گوناگونی گفته‌اند. [[امیران]] در [[زمان]] [[حضرت رسول]]{{صل}}، [[امر به معروف کنندگان]]، [[فقیهان]] و [[دین]] داران [[مطیع خدا]]، [[زمامداران]] [[جامعه]]، [[صاحب منصبان حکومتی]]، [[اهل حلّ و عقد]]، [[فرماندهان لشکر]]، [[خلفاء]] و [[جانشینان چهارگانه پیامبر]]، آگاهان و [[صاحبان بصیرت]] از [[صحابه پیامبر]] و [[دانشمندان دینی]] مصادیق بیان شدۀ اولوالامر است.
 
[[اطاعت محض]] از [[اولوالامر]] چند اثر را در پی دارد مانند: [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]]؛ عامل تشخیص درست و بهترین [[انتخاب]]؛ کسی که اطاعت از ایشان نکند، [[ایمان]] ندارد.
 
<div class="readmoreButton">[[اولو الامر|'''ادامه''']]</div>
۱۱۵٬۶۴۷

ویرایش