پرش به محتوا

ابان بن تغلب در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جز (جایگزینی متن - 'علامه سید حسن صدر' به 'علامه سید حسن صدر')
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
ابان بن تغلب<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]] ([[رجال]] البرقی)، ص۹ و ۱۶؛ رجال الکشی ([[اختیار]] معرفة الرجال)، ص۳۳۰ - ۳۳۱، ح۶۰۱ - ۶۰۴؛ رجال النجاشی، ص۱۰، ش۷؛ [[الرجال]](ابن الغضائری)، ص۱۲۴، ش۲۱۶؛ رجال الطوسی، ص۱۰۹ (ش ۱۰۶۶)، ۱۲۶ (ش ۱۲۶۵) و۱۶۴ (ش ۱۸۷۱)؛ [[الفهرست]] ([[طوسی]])، ص۴۴، ش۶۱؛ معالم العلماء، ص۶۳، ش۱۳۹؛ إیضاح الإشتباه، ص۸۱، ش۳؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۲۱، ش۱؛ الرجال (ابن [[داود]])، ص۹، ش۴؛ التحریر الطاووسی، ص۶۹، ش۴۱؛ [[نقد]] الرجال، ج۱، ص۴۰، ش۱۴؛ جامع الرواة، ج۱، ص۹؛ إکلیل المنهج، ص۴۰ و ۵۵ (ش۱۲)؛ منتهی المقال، ج۱، ص۱۳۲، ش۱۱؛ [[تنقیح المقال]]، ج۳، ص۸۰، ش۳۱؛ [[سماء]] المقال، ج۲، ص۳۳۹؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۱۲۸ - ۱۲۹، ۱۳۹ و۱۶۰، ج۲، ص۹۶؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۸۶، ش۲۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۳۱، ش۲۸؛ [[تهذیب]] المقال، ج۱، ص۲۱۴؛ الذریعه، ج۲، ص۱۳۵، ش۵۰۳؛ ج۴، ص۲۳۹، ش۱۱۶۹؛ ج۱۶، ص۴۶، ش۱۹۲؛ ج۱۷، ص۵۶، ش۳۰۹.
ابان بن تغلب<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]] ([[رجال]] البرقی)، ص۹ و ۱۶؛ رجال الکشی ([[اختیار]] معرفة الرجال)، ص۳۳۰ - ۳۳۱، ح۶۰۱ - ۶۰۴؛ رجال النجاشی، ص۱۰، ش۷؛ [[الرجال]](ابن الغضائری)، ص۱۲۴، ش۲۱۶؛ رجال الطوسی، ص۱۰۹ (ش ۱۰۶۶)، ۱۲۶ (ش ۱۲۶۵) و۱۶۴ (ش ۱۸۷۱)؛ [[الفهرست]] ([[طوسی]])، ص۴۴، ش۶۱؛ معالم العلماء، ص۶۳، ش۱۳۹؛ إیضاح الإشتباه، ص۸۱، ش۳؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۲۱، ش۱؛ الرجال (ابن [[داوود]])، ص۹، ش۴؛ التحریر الطاووسی، ص۶۹، ش۴۱؛ [[نقد]] الرجال، ج۱، ص۴۰، ش۱۴؛ جامع الرواة، ج۱، ص۹؛ إکلیل المنهج، ص۴۰ و ۵۵ (ش۱۲)؛ منتهی المقال، ج۱، ص۱۳۲، ش۱۱؛ [[تنقیح المقال]]، ج۳، ص۸۰، ش۳۱؛ [[سماء]] المقال، ج۲، ص۳۳۹؛ أعیان الشیعه، ج۱، ص۱۲۸ - ۱۲۹، ۱۳۹ و۱۶۰، ج۲، ص۹۶؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۸۶، ش۲۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۳۱، ش۲۸؛ [[تهذیب]] المقال، ج۱، ص۲۱۴؛ الذریعه، ج۲، ص۱۳۵، ش۵۰۳؛ ج۴، ص۲۳۹، ش۱۱۶۹؛ ج۱۶، ص۴۶، ش۱۹۲؛ ج۱۷، ص۵۶، ش۳۰۹.
ب. منابع [[سنی]]: الفهرست ([[ابن ندیم]])، ص۲۷۶؛ الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۰؛ العلل، ج۳، ص۲۸۴، ش۵۲۶۰؛ التاریخ الکبیر، ج۱، ص۴۵۳، ش۱۴۴۵؛ ضعفاء العقیلی، ج۱، ص۳۶، ش۲؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۲۹۶، ش۱۰۹۰؛ الثقات ([[ابن حبان]])، ج۶، ص۶۷؛ مشاهیر [[علماء]] الأمصار، ص۲۵۹، ش۱۲۹۷، [[الکامل]] فی ضعفاء الرجال، ج۱، ص۳۸۹، ش۲۰۷؛ [[تاریخ]] أسماء الثقات، ص۳۸، ش۸۱؛ الکاشف، ج۱، ص۲۰۵، ش۱۰۴؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۱۱، ش۲؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۱، ص۵، ش۲؛ إکمال تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۵۷، ش۱۷۳؛ [[تقریب]] التهذیب، ج۱، ص۵۰، ش۱۳۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۸۱، ش۱۶۶؛ لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۹. </ref>، ۴۹ بار در [[اسناد روایات]] [[تفسیر کنز الدقائق]]<ref>ر.ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۱۵۵ و ۳۶۶؛ ج۳، ص۱۰۱، ۲۲۳ و۵۸۲؛ ج۴، ص۷۷، ۹۳ و۲۴۲؛ و....</ref> آمده و منبع اصلی آنها کتاب‌های کافی، [[احتجاج]]، [[تفسیر عیاشی]]، [[کمال الدین]] و... است؛ مانند {{متن حدیث|عن أبان بن تغلب قال قلت لأبي عبد الله{{ع}}: كان [[رسول الله]]{{صل}} أعطى فاطمة فدكا قال: كان وقفها، فأنزل [[الله]]: {{متن قرآن|وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ}}<ref>و حقّ خویشاوند را به او برسان و نیز (حقّ) مستمند و در راه مانده را و هیچ‌گونه فراخ‌رفتاری مورز سوره اسراء، آیه ۲۶.</ref> فأعطاها [[رسول الله]]{{صل}} حقها، قلت: رسول الله{{صل}} أعطاها قال: بل الله أعطاها}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۳۹۱ به گزارش از تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۷، ح۴۷.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۰۵-۱۰۶.</ref>
ب. منابع [[سنی]]: الفهرست ([[ابن ندیم]])، ص۲۷۶؛ الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۰؛ العلل، ج۳، ص۲۸۴، ش۵۲۶۰؛ التاریخ الکبیر، ج۱، ص۴۵۳، ش۱۴۴۵؛ ضعفاء العقیلی، ج۱، ص۳۶، ش۲؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۲۹۶، ش۱۰۹۰؛ الثقات ([[ابن حبان]])، ج۶، ص۶۷؛ مشاهیر [[علماء]] الأمصار، ص۲۵۹، ش۱۲۹۷، [[الکامل]] فی ضعفاء الرجال، ج۱، ص۳۸۹، ش۲۰۷؛ [[تاریخ]] أسماء الثقات، ص۳۸، ش۸۱؛ الکاشف، ج۱، ص۲۰۵، ش۱۰۴؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۱۱، ش۲؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۱، ص۵، ش۲؛ إکمال تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۵۷، ش۱۷۳؛ [[تقریب]] التهذیب، ج۱، ص۵۰، ش۱۳۶؛ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۸۱، ش۱۶۶؛ لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۹. </ref>، ۴۹ بار در [[اسناد روایات]] [[تفسیر کنز الدقائق]]<ref>ر.ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۱۵۵ و ۳۶۶؛ ج۳، ص۱۰۱، ۲۲۳ و۵۸۲؛ ج۴، ص۷۷، ۹۳ و۲۴۲؛ و....</ref> آمده و منبع اصلی آنها کتاب‌های کافی، [[احتجاج]]، [[تفسیر عیاشی]]، [[کمال الدین]] و... است؛ مانند {{متن حدیث|عن أبان بن تغلب قال قلت لأبي عبد الله{{ع}}: كان [[رسول الله]]{{صل}} أعطى فاطمة فدكا قال: كان وقفها، فأنزل [[الله]]: {{متن قرآن|وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ}}<ref>و حقّ خویشاوند را به او برسان و نیز (حقّ) مستمند و در راه مانده را و هیچ‌گونه فراخ‌رفتاری مورز سوره اسراء، آیه ۲۶.</ref> فأعطاها [[رسول الله]]{{صل}} حقها، قلت: رسول الله{{صل}} أعطاها قال: بل الله أعطاها}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۳۹۱ به گزارش از تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۷، ح۴۷.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۰۵-۱۰۶.</ref>


۲۱۸٬۱۳۹

ویرایش