کاتبان وحی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[محمد]]{{صل}} در [[چهل سالگی]] به [[رسالت]] [[مبعوث]] شد<ref>علی بن حسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۷۵.</ref>. آن [[حضرت]] در [[غار حرا]] به [[راز و نیاز]] با [[خدا]] مشغول بود که [[جبرئیل]]، اوّلین [[آیات]] [[نورانی]] [[قرآن کریم]] را به ایشان [[وحی]] کرد<ref>علی بن حسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۷۶.</ref>. | |||
[[پیامبر]]{{صل}} طبق [[آیات قرآن]]: {{متن قرآن|وَمَا كُنْتَ تَتْلُو مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذًا لَارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ}}<ref> «و تو پیش از آن (قرآن) نه کتابی میخواندی و نه به دست خویش آن را مینوشتی که آنگاه، تباهاندیشان، بدگمان میشدند» سوره عنکبوت، آیه ۴۸.</ref>؛ {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ}}<ref>«اوست که در میان نانویسندگان (عرب)، پیامبری از خود آنان برانگیخت» سوره جمعه، آیه ۲.</ref> و به [[شهادت]] [[تاریخ]]<ref>اخبار الدولة العباسیه، ص۴۱؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد، فی سیرة خیر العباد، ج۵، ص۵۴.</ref>، فردی "امّی" و درس نخوانده بود. چون آن [[حضرت]] نمیتوانست [[آیات قرآن]] را بنویسد، به کسانی که با کتابت آشنا بودند، [[دستور]] داد [[قرآن]] را بنویسند تا [[آیات الهی]] همواره محفوظ بماند. به دستاندرکاران [[نگارش قرآن]]، "کاتبان وحی" گفتهاند. | |||
روندِ [[نگارش آیات]] به این صورت بود که پس از [[نزول آیات]] بر [[رسول اکرم]]{{صل}}، آن [[حضرت]]، [[آیات]] را بر کاتبان وحی [[املا]] میکرد و کاتبان، [[آیات]] را مینوشتند<ref>تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و امتاع، ج۹، ص۳۳۴.</ref>. در اینکه کاتبان وحی چند نفر و چه کسانی بودهاند، [[اختلاف]] است. بعضاً افرادی از جمله کاتبان وحی شمرده شدهاند که اصلاً جزء کاتبان نبودهاند. گاه نیز در ذکر نام برخی از افراد، اهمال شده است و در برخی از موارد هم، افرادی به عنوان کاتب [[پیامبر]]{{صل}} معرفی شدهاند؛ اما مشخص نیست که این افراد آیا کاتب [[وحی]] بودهاند یا غیر [[وحی]]<ref>سید ابوالفضل میر محمدی زرندی، بحوث فی تاریخ القرآن، ص۱۰۵.</ref>. | |||
دکتر [[محمود رامیار]] مینویسد: "در شماره کاتبان وحی [[اختلاف]] نظر بسیار است. [[حافظ بن عساکر]] در [[تاریخ]] [[دمشق]] ۲۳ نفر را یاد میکند. [[ابن عبدالبر]] ۲۵ نفر را ذکر میکند. [[برهانالدین حلبی]] ۴۳ نفر را ذکر میکند و [[مجتهد زنجانی]] نیز همین عدد را [[نقل]] میکند"<ref>محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص۲۶۲-۲۶۱.</ref><ref>[[یدالله حاجیزاده|حاجیزاده، یدالله]]، [[کاتبان وحی (مقاله)|کاتبان وحی]]، [[فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۳۳-۲۳۴.</ref>. | |||
==کاتبان وحی== | ==کاتبان وحی== | ||
خط ۱۸: | خط ۲۱: | ||
دکتر [[محمود رامیار]] در [[تاریخ قرآن]]، کاتبان وحی را در [[مکّه]] و [[مدینه]] به صورت مجزا ذکر میکند و قائل است که [[اسامی]] ذیل به عنوان کاتبان وحی در منابع ذکر شده است. ایشان مینویسد که [[منابع اسلامی]]، کاتبان وحی را در [[مکه]] این گونه نوشتهاند: خلفای چهارگانه، [[شرحبیل بن حسنه]]، [[عبدالله بن سعد]]، [[خالد بن سعید بن عاص]]، [[طلحه]]، [[زبیر]]، [[سعد بن ابی وقاص]]، [[عامر بن فهیره]]، [[علاء بن حضرمی]]، معیقب، [[ارقم بن ابی ارقم]]، [[حاطب بن عمر]]، [[حاطب بن ابی بلتعه]]، [[مصعب بن عمیر]]، [[عبدالله بن جحش]]، [[جهم بن قیس]]، [[سالم بن مولی]] و [[ابیحذیفه]]. | دکتر [[محمود رامیار]] در [[تاریخ قرآن]]، کاتبان وحی را در [[مکّه]] و [[مدینه]] به صورت مجزا ذکر میکند و قائل است که [[اسامی]] ذیل به عنوان کاتبان وحی در منابع ذکر شده است. ایشان مینویسد که [[منابع اسلامی]]، کاتبان وحی را در [[مکه]] این گونه نوشتهاند: خلفای چهارگانه، [[شرحبیل بن حسنه]]، [[عبدالله بن سعد]]، [[خالد بن سعید بن عاص]]، [[طلحه]]، [[زبیر]]، [[سعد بن ابی وقاص]]، [[عامر بن فهیره]]، [[علاء بن حضرمی]]، معیقب، [[ارقم بن ابی ارقم]]، [[حاطب بن عمر]]، [[حاطب بن ابی بلتعه]]، [[مصعب بن عمیر]]، [[عبدالله بن جحش]]، [[جهم بن قیس]]، [[سالم بن مولی]] و [[ابیحذیفه]]. | ||
کاتبان وحی در [[مدینه]] عبارتاند از: [[ابی بن کعب]]، [[زید بن ثابت]]، [[عبدالله بن رواحه]]، [[ثابت بن قیس]]، [[حنظلة بن ربیع]]، [[حذیفة بن یمان]]، [[علاء بن عقبه]]، [[جهم بن الصلت]]، [[عبدالله بن زید]]، [[محمد بن مسلمه]]، [[حنظلة بن ابی عامر]]، [[عبدالله بن ابی]]، [[ابوزید قیس بن السکن]]، [[عقبة بن عامر]]، [[معاذ بن جبل]]، [[ابوایوب انصاری]] و [[مغیرة بن شعبه]]<ref>محمدهادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۶۴.</ref>. | |||
[[محمود رامیار]] [[معتقد]] است این فهرست به بررسی بیشتر و دقیقتری [[نیاز]] دارد؛ زیرا ما کسانی را میشناسیم که [[نوشتن]] میدانستند و حتی قرائت آنها به ما رسیده است و مصحفی از آنها را باز گفتهاند؛ اما نام آنها در این فهرست نیست، مثل [[انس بن مالک]]، [[منذر بن عمرو]]، [[اسید بن حضر]]، [[دافع بن مالک]]، [[ابوعبیده جراح]]، [[سعد بن عبید]] و [[ابوالدرداء]]<ref>محمدهادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۶۴.</ref>. | |||
[[آیتالله]] [[محمد هادی معرفت]]، کاتبان رسمی [[وحی]] را ۴ نفر ذکر کرده است: [[علی]]{{ع}}، [[ابی بن کعب]]، [[زید بن ثابت]] و [[زید بن ارقم]]<ref>محمدهادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۸-۲۹.</ref>. سپس مینویسد که [[علی بن ابی طالب]]، [[ابی بن کعب]] و [[زید بن ثابت]] به [[دلیل]] ملازمت مداوم با [[رسول خدا]]{{صل}} به ترتیب، دارای موقع و مقامی برجسته در [[نگارش]] [[وحی]] و احاطه به [[نصوص]] [[قرآنی]] بودهاند<ref>محمدباقر حجتی کرمانی، تاریخ قرآن کریم، ص۲۰۳.</ref><ref>[[یدالله حاجیزاده|حاجیزاده، یدالله]]، [[کاتبان وحی (مقاله)|کاتبان وحی]]، [[فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۳۴-۲۳۵.</ref>. | |||
==مشهورترین کاتبان وحی== | ==مشهورترین کاتبان وحی== | ||
'''۱. [[حضرت علی]]{{ع}}:''' [[حضرت علی]]{{ع}} به [[دلیل]] ملازمت و [[همراهی]] همیشگی با [[خاتم انبیا]]{{صل}} یکی از مهمترین و مشهورترین کاتبان وحی بوده است. این امر، [[مورد اتفاق]] همه [[مسلمانان]] است که [[حضرت علی]]{{ع}} [[امام]] [[مسلمانان]] و [[اعلم]] آنها به [[قرآن]] و [[شئون]] آن است. ایشان، مؤسس [[علم تفسیر]] و یکی از کاتبان مهم [[وحی]] بوده است<ref>درآمدی بر تاریخ علوم قرآنی، ص۹۰.</ref>. آن [[حضرت]] بیش از سایر کاتبان وحی، به [[نگارش]] [[وحی]]، موفق بود. ایشان از همان ابتدای [[نزول وحی]]، طبق فرمایش خودشان، [[نور]] [[وحی]] و [[رسالت]] را میدیدند<ref>نهجالبلاغه، خطبه قاصعه.</ref>. | |||
اولین کسی که در [[مکه]]، عهدهدار کتابت، مخصوصاً کتابت [[وحی]] شد، [[علی]]{{ع}} بود و تا آخرین روز [[حیات پیامبر]]{{صل}} به این کار ادامه داد<ref>محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۷.</ref>. [[سلیم بن قیس هلالی]] میگوید: نزد [[علی]]{{ع}} در [[مسجد کوفه]] بودم و [[مردم]]، دور او را گرفته بودند. آن [[حضرت]] فرمود: "پرسشهای خود را تا در میان شما هستم از من دریغ نکنید. درباره [[کتاب خدا]] از من بپرسید، به [[خدا]] قسم! آیهای نازل نشد؛ مگر آنکه [[پیامبر]]{{صل}} آن را بر من خواند و [[تفسیر]] و [[تأویل]] آن را به من آموخت"<ref>به نقل از السقیفه، ص۲۱۴-۰۲۱۳</ref>. و در سخنی دیگر میفرماید: "از من درباره [[کتاب خدا]] بپرسید. آیهای در [[قرآن]] نیست؛ مگر آنکه من میدانم آیا در شب نازل شده یا روز در بیابان هموار (دشت) نازل شده یا در کوهسار"<ref>{{متن حدیث|سلونی عن کتاب الله فانه لیست آیة إلا و قد عرفت أبلیل نزلت أم بنهار فی سهل أو جبل}}؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۹۹.</ref>. | |||
[[قرآنی]] که [[امام علی]]{{ع}} نوشته بود همراه توضیح و [[تفسیر آیات]] بود. [[علی]]{{ع}} میفرمود: "اگر فرصتی به دست آید [[قرآنی]] را که [[پیامبر]]{{صل}} برای من [[املا]] کرده و من آن را نوشتهام، نمایان خواهم کرد"<ref>{{متن حدیث|لَوْ ثُنِّيَتْ لِيَ الْوِسَادَةُ وَ عُرِفَ لِي حَقِّي لَأَخْرْجُتْ لَهُمْ مُصْحَفاً كَتَبْتُهُ وَ أَمْلَاهُ عَلَيَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}}}؛ احمد میانجی، مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۲۳.</ref>. | |||
'''٢. [[ابی بن کعب]]''': [[ابی بن کعب]]، قبل از [[اسلام]] از [[احبار]] [[یهود]] ([[دانشمندان یهودی]]) بود. وقتی [[اسلام]] آورد از جمله کاتبان وحی شد<ref>خیر الدین زرکلی، الاعلام، ج۱، ص۸۲.</ref>. او اولین فردی بود که در [[مدینه]]، [[وحی]] را نوشت<ref>محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۱۱، ص۳۷۵؛ محمدهادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۲۸.</ref>. | |||
[[ابی بن کعب]]، شخصی است که [[پیامبر]]، [[قرآن]] را به طور کامل بر او عرضه کرد. در زمان یکسانسازی قرآنها در دوره [[عثمان]]، [[سرپرستی]] آن گروه را بر عهده داشت و هرگاه در مواردی [[اختلاف]] میشد مشکل با نظر وی حل میشد<ref>محمدهادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۸، به نقل از مصاحف سجستانی، ص۳۰.</ref>. | |||
'''٣. [[زید بن ثابت]]:''' او از مشاهیر و [[دانشمندان]] [[صحابه]] و از کاتبان وحی بود<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ص۹۸۹؛ شمس الدین محمد ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ج۴، ص۳۰۸.</ref>.[[زید]] در [[مدینه]]، [[همسایه]] [[پیامبر]]{{صل}} بود. رفتهرفته، کتابت او رسمیت یافت. او حتی به [[دستور]] [[رسول خدا]]{{صل}}[[زبان]] و [[نوشتن]] [[عبرانی]] را فرا گرفت... و بیش از دیگران برای [[نوشتن]]، ملازم [[پیامبر]]{{صل}} بود<ref>محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۸.</ref> از خودِ [[زید]] [[نقل]] شده است: "من [[همسایه]] [[پیامبر]]{{صل}} بودم و هر وقت [[وحی]] نازل میشد، مرا احضار میفرمود و من آن را مینوشتم"<ref>محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۸.</ref><ref>[[یدالله حاجیزاده|حاجیزاده، یدالله]]، [[کاتبان وحی (مقاله)|کاتبان وحی]]، [[فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۳۵-۲۳۷.</ref>. | |||
==نحوه [[کتابت قرآن]] در زمان [[پیامبر]]{{صل}}== | ==نحوه [[کتابت قرآن]] در زمان [[پیامبر]]{{صل}}== | ||
به [[دستور]] [[رسول اکرم]]{{صل}} آیههای [[قرآن]] به صورت منظم در هر [[سوره]] ثبت میشد. هر [[سوره]] با [[نزول]] "بسمالله" آغاز و با [[نزول]] بسمالله [[جدید]]، تمام میشد. [[سورهها]] با این رویه، هر یک، جدا و مستقل از هم ثبت و ضبط میشد<ref>محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۳۰.</ref>.کاتبان، غالباً [[قرآن]] را با خط [[نسخ]] مینوشتند<ref>محمدباقر حجتی کرمانی، تاریخ قرآن کریم، ص۲۱۲.</ref>. | |||
[[عقیده]] عدهای بر آن است که برای [[نگارش]] [[قرآن]]، بیشتر از خط [[کوفی]] استفاده میشد...؛ اما کهنترین نسخه [[قرآن]] -که در موزه بریتانیای لندن قرار دارد - به خط [[نسخ]] بیشتر از خط [[کوفی]] شباهت دارد <ref>محمدباقر حجتی کرمانی، تاریخ قرآن کریم، ص۲۱۳.</ref><ref>[[یدالله حاجیزاده|حاجیزاده، یدالله]]، [[کاتبان وحی (مقاله)|کاتبان وحی]]، [[فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۳۷.</ref>. | |||
==نوشتافزار معمول برای [[نگارش]] [[قرآن]]== | ==نوشتافزار معمول برای [[نگارش]] [[قرآن]]== | ||
از جمله چیزهایی که [[قرآن]] روی آن نوشته میشد، میتوان به موارد ذیل اشاره کرد: | |||
#'''عُسُب:''' چوب وسط نخل -که برگهای آن را میکندند و در قسمت پهن آن مینوشتند-؛ | #'''عُسُب:''' چوب وسط نخل -که برگهای آن را میکندند و در قسمت پهن آن مینوشتند-؛ | ||
#'''لِخاف:''' سنگهای نازک و سفید؛ | #'''لِخاف:''' سنگهای نازک و سفید؛ | ||
خط ۴۸: | خط ۶۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:42439.jpg|22px]] [[یدالله حاجیزاده|حاجیزاده، یدالله]]، [[کاتبان وحی (مقاله)|کاتبان وحی]]، [[فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||