تمام بن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات اصحاب

| نام = تمام بن عباس

| مشهور به =  

| نام تصویر = تصویر قدیمی مدینه.jpg          

| عرض تصویر =  

| نام کامل = تمام بن العباس بن عبد المطلب قرشی

| نام‌های دیگر =  

| جنسیت = مرد

| کنیه =

| لقب = [[تمام بن العباس الهاشمی]]

| اهل =  

| از قبیله = [[قریش]]   

| از تیره =

| پدر = [[عباس بن عبدالمطلب]]

| مادر = [[ام ولد]] 

| همسر =  

| پسر = 

| دختر =  

| خواهر =  

| برادر = [[عبدالله بن عباس]]  

| خویشاوندان = {{فهرست جعبه| [[پیامبر خاتم]] (عموزاده) | [[امیرالمؤمنین علی]] (عموزاده) }}

| محل زندگی = [[مدینه]]

| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[پیامبر خاتم]] | [[امام علی]] }}

| علت شهادت =  

| راوی از =  

| مشایخ او = {{فهرست جعبه| [[جعفر بن أبی طالب القرشی]] | [[العباس بن عبد المطلب الهاشمی]] | [[عبد الله بن العباس القرشی]] | [[لبابة بنت الحارث الهلالیة]] }}

| راویان از او = {{فهرست جعبه| [[أبو علی الأزدی]] | [[جعفر بن تمام الهاشمی]] | [[محمد بن شهاب الزهری]] | [[قثم بن تمام]] | [[عیسی بن السکن الزراد]] | [[علی بن الحسن الزراد]] }} 

| آخرین راوی از او =  

== مقدمه ==

تمام بن عباس آخرین [[فرزند]] [[عباس بن عبدالمطلب]] پسر عموی [[رسول خدا]] {{صل}} و [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} و [[برادر]] [[عبدالله بن عباس]] است<ref>عباس دارای ده پسر بود که شش نفرشان از ام الفضل بودند، و اسامی آنان: فضل، عبدالله، عبیدالله، ثم، معبد، عبدالرحمان، و یک دختر از این همسر داشت به نام ام حبیب. و پسران دیگر عباس عون، کثیر و تمام بود که مادرشان ام ولد بوده است، و فرزند دهم عباس، به نام حارث است که از همسری به نام هذیل بوده است.</ref>. او در زمان [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در [[مدینه]] متولد شد و مادرش [[ام ولد]] بود و دو [[برادر]] [[مادری]] او [[عون]] و کثیر می‌باشند<ref>ر. ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.</ref>.

در [[صحابی]] یا [[تابعی]] بودن تمام [[اختلاف]] است، اما او این [[روایت]] معروف را از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] نموده که فرمود: «اگر بر امتم سخت نمی‌بود، [[مسواک زدن]] در هنگام هر [[نماز]] را بر آنان [[واجب]] می‌کردم»<ref>{{متن حدیث|لَوْ لاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ مَعَ كُلِّ صَلاَةٍ}}؛ ر. ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.</ref>. اگر این [[حدیث]] را بدون واسطه از [[رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] کرده باشد، [[صحابی]] بودن او تقویت می‌شود.

تمام بن عباس، از [[شیعیان امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد و از [[نزدیکان]] [[حضرت]] قرار گرفت و [[امام]] {{ع}} نیز متقابلاً به وی [[اعتماد]] داشت و او را به [[فرمانداری مدینه]] گمارد؛ زیرا هنگامی که [[حضرت]] برای [[سرکوب]] [[ناکثین]] عازم [[بصره]] بود، [[سهل بن حنیف]] را بر [[مدینه]] گمارد، بعد او را نزد خود فراخواند و تمام بن عباس را بر [[امارت]] [[مدینه]] [[نصب]] کرد، و سپس او را نیز [[عزل]] نمود و [[ابو ایوب انصاری]] را گمارد و [[ابو ایوب انصاری]] تا [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بر [[مدینه]] [[امارت]] کرد<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲ و ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۹۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref>

# [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]

[[رده:اصحاب پیامبر]]

[[رده:اصحاب امام علی]]

[[رده:کارگزاران حکومت امام علی]]