عثمان بن حنیف در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عثمان بن حنیف]] [[احادیث]] زیادی را از [[پیامبر]]{{صل}} و [[امیر المؤمنین]]{{ع}} [[نقل]] کرده است. یکی از [[احادیث]] مهمی که او از پیامبر{{صل}} نقل کرده این است که روزی مردی [[نابینا]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} آمد و گفت: "یا [[رسول الله]]، [[دعا]] بفرمایید تا [[خداوند]] چشمان مرا [[بینا]] گرداند". [[حضرت]] فرمود: "اگر بخواهی [[دعا]] می‌کنم لیکن اگر [[صبر]] کنی برای تو بهتر است. و از حضرت خواست تا دعا کند. پس حضرت به او فرمود: "وضوی کاملی بساز و سپس این دعا را بخوان: {{متن حدیث|اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْأَلُكَ وَأَتَوَجَّهُ اِلَیكَ بِنَبِیكَ نَبِي الرَّحْمَةِ يا مُحَمَّدُ اِنّي اَتَوَجَّهُ بِكَ اِلی رَبّي في حاجَتي لِتَقْضي، اَللَّهُمَّ شَفِّعْهُ فِي}}؛ خداوند! از تو می‌خواهم و به سبب [[شفاعت]] پیامبر رحمتت. [[حضرت محمد]]{{صل}} به سوی تو رو می‌کنم. ای [[محمد]]، تو را نزد خداواسطه می‌گیرم تا حاجتم را برآوری پروردگارا! شفاعتش را درباره‌ام بپذیر. بعد از دعا آن مرد، به [[برکت]] [[دعای پیامبر]]{{صل}} و [[توسل]] جستن به ایشان توانست [[بینایی]] خود را به دست آورد<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۴۷۳؛ معجم الصحابه، ابن قانع، ج۱۱، ص۳۹۶۴.</ref>.<ref>[[رحمان فتاح‌زاده|فتاح‌زاده، رحمان]]، [[عثمان بن حنیف (مقاله)|مقاله «عثمان بن حنیف»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]،  ج۶، ص۲۴۲.</ref>