سهوالنبی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
«نسیان» آن است که [[انسان]]، محفوظ [[ذهن]] خود را به واسطه [[ضعف]] قلب یا غفلت و یا از روی قصد از یاد ببرد تا از قلب او حذف شود و از یادش برود<ref>المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، حسین بن محمد، دارالعلم، بیروت، ۱۴۱۲ هـ ق، چاپ اول، ص۸۰۳.</ref>. | «نسیان» آن است که [[انسان]]، محفوظ [[ذهن]] خود را به واسطه [[ضعف]] قلب یا غفلت و یا از روی قصد از یاد ببرد تا از قلب او حذف شود و از یادش برود<ref>المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، حسین بن محمد، دارالعلم، بیروت، ۱۴۱۲ هـ ق، چاپ اول، ص۸۰۳.</ref>. | ||
از نظر [[شیعه]] [[پیامبر]] از هر گونه سهو و نسیان [[معصوم]] می‌باشد. البته نسیان در صورتی بر پیامبر جایز نیست که بخواهد چیزی را از سوی [[خدا]] یا در مورد [[شریعت]]، یا در اموری که [[مردم]] را از او متنفر می‌سازد، بیان کند، اما در مورد چیزی که از این دایره خارج باشد، مانعی ندارد، مثل اینکه پیامبر [[غذا]] یا نوشیدنی خود را فراموش کند، اما نه فراموشی مستمر و پی در پی، چنین چیزی بر پیامبر محال نیست<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ هـ ش، چاپ نهم، ج۷، ص۱۲۴-۱۲۷.</ref>. در [[حقیقت]] چنین اموری [[بی‌توجهی به دنیا]] می‌باشد نه فراموشی؛ لذا این بی‌توجهی‌ها منافات با [[عصمت پیامبران]] ندارد، گرچه همین هم از [[پیامبران]] بصورت [[قطعی]] گزارش نشده است. | از نظر [[شیعه]] [[پیامبر]] از هر گونه سهو و نسیان [[معصوم]] می‌باشد. البته نسیان در صورتی بر پیامبر جایز نیست که بخواهد چیزی را از سوی [[خدا]] یا در مورد [[شریعت]]، یا در اموری که [[مردم]] را از او متنفر می‌سازد، بیان کند، اما در مورد چیزی که از این دایره خارج باشد، مانعی ندارد، مثل اینکه پیامبر [[غذا]] یا نوشیدنی خود را فراموش کند، اما نه فراموشی مستمر و پی در پی، چنین چیزی بر پیامبر محال نیست<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ هـ ش، چاپ نهم، ج۷، ص۱۲۴-۱۲۷.</ref>. در [[حقیقت]] چنین اموری [[بی‌توجهی به دنیا]] می‌باشد نه فراموشی؛ لذا این بی‌توجهی‌ها منافات با [[عصمت پیامبران]] ندارد، گرچه همین هم از [[پیامبران]] بصورت [[قطعی]] گزارش نشده است. | ||
در مورد سهو نیز [[علمای شیعه]] بر [[عصمت پیامبر]] در این زمینه [[اجماع]] دارند، جز [[شیخ صدوق]] و استادش ابن [[ولید]] که اسهاء از جانب [[خداوند]] (به این معنی که خدواند آنها را دچار سهو و فراموشی کند) را ممکن دانسته‌اند، نه [[سهوی]] که از ناحیه [[شیطان]] است؛ | در مورد سهو نیز [[علمای شیعه]] بر [[عصمت پیامبر]] در این زمینه [[اجماع]] دارند، جز [[شیخ صدوق]] و استادش ابن [[ولید]] که اسهاء از جانب [[خداوند]] (به این معنی که خدواند آنها را دچار سهو و فراموشی کند) را ممکن دانسته‌اند، نه [[سهوی]] که از ناحیه [[شیطان]] است؛ لکن [[مخالفت]] این دو نفر، زیانی به [[اجماع]] نمی‌رساند (و [[باطل]] بودن [[سهو النبی]] به حال خویش باقی است). حتی [[سهو]] در غیر [[واجبات]] و [[محرمات]] -مانند مباحات و مکروهات- نیز ظاهرا بیشتر [[اصحاب]] ما [[امامیه]]، اجماع بر عدم صدور آنها دارند؛ چنان که [[آیات]] و روایاتی چند نیز بر آنها دلالت دارند<ref>ر.ک: درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن بصری، محمدی هوشیار، علی، انتشارات تولی، قم، ۱۳۹۶ هـ ش، چاپ اول، ص۲۸۲-۲۹۷؛ حیوة القلوب، مجلسی، محمدباقر، انتشارات سرور، قم، ۱۳۸۴ هـ ش، چاپ اول، ج۱، ص۶۵؛ تهذیب، طوسی، محمد بن الحسن، دارالکتب الاسلامیة، قم، ۱۳۶۵ هـ ش، چاپ چهارم، ج۲، ص۱۸۱؛ الذکری، عاملی، محمد بن محمد، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، قم، ۱۴۰۸ هـ ق، چاپ اول، ص۲۱۵ و....</ref>.<ref>[وبگاه آئین رحمت https://makarem.ir/maaref/fa/article/index/415189/%d9%85%d9%86%d8%a7%d9%81%d8%a7%d8%aa-%d8%b1%d9%88%d8%a7%db%8c%d8%a7%d8%aa-%c2%ab%d8%b3%d9%87%d9%88%d8%a7%d9%84%d9%86%d8%a8%db%8c%c2%bb-%d8%a8%d8%a7-%d8%b9%d8%b5%d9%85%d8%aa-%d9%88-%d8%b9%d9%84%d9%85-%d8%ba%db%8c%d8%a8-%d9%be%db%8c%d8%a7%d9%85%d8%a8%d8%b1-%d8%a7%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85(%d8%b5)!].</ref> | ||
====اعتبار [[روایات]] سهو النبی؟==== | ====اعتبار [[روایات]] سهو النبی؟==== | ||