علم غیب ائمه معصومین (پایان‌نامه): تفاوت میان نسخه‌ها

== چکیده پایان‌نامه ==  

* پژوهشگر این  پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: «بر اساس آموزه‌های دین مبین اسلام، جهان هستی به دو بخش غیب و شهود تقسیم می‌شود، و خدا به ظاهر و باطن، و غیب و شهود هستی، آگاه است. در همین راستا، علمای امامیه معتقدند که ائمه اطهار نیز عالم به غیب هستند، و با تعلیم پروردگار این آگاهی را به‌دست می‌آورند».  

* در این رساله آمده است: « تفاوتی که در علم امام با علم الهی وجود دارد این است که علم امامان، عرضی و تبعی است اما علم الهی ذاتی و قدیم است. در علم غیب ذاتی، کسی شریک خداوند نیست و جز خداوند متعال کس دیگری علم غیب استقلالی و ذاتی ندارد».  

* پژوهشگر این  پایان‌نامه می‌گوید: «بنابراین، آیاتی که حاکی از اختصاص علم غیب به خداوند متعال است، ناظر به همان علم ذاتی، قدیم و غیر اکتسابی است؛ و آیاتی که دلالت می‌کند غیرخدا هم علم به غیب دارد ناظر به این جهت است که علم ایشان ذاتی و قدیمی نیست، بلکه اکتسابی بوده و از ناحیه خداوند علام الغیوب است. امام به حقایق جهان هستی و در هرگونه شرایطی، به اذن خدا واقف است؛ و در این زمینه فرقی نمی‌کند که آن حقیقت از امور حسی باشد یا آن‌که مانند موجودات آسمانی و حوادث گذشته و وقایع آینده، بیرون از دایره حس باشد، از دیگر ویژگی‌های علم امام، فعلیت آن است». <ref name=a></ref>

*منبع دوم: اسم اعظم؛

*منبع سوم: وراثت از رسول گرامی؛

*منبع پنجم: عمودی از نور؛  

*منبع ششم: تحدیث؛