پرش به محتوا

تحریف‌ناپذیری قرآن در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'دانش رجال' به 'دانش رجال'
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
جز (جایگزینی متن - 'دانش رجال' به 'دانش رجال')
خط ۳۶: خط ۳۶:
از جمله لغزش‌های [[محدث نوری]] در این کتاب اسناد [[تحریف قرآن]] به صاحبان کتاب‌های [[حدیثی]] و [[تفاسیر]] [[روایی]] است<ref> فصل الخطاب، ص‌۲۵-۳۱.</ref>، حال آنکه [[شأن]] آنان، تنها جمع‌آوری [[احادیث]] است.
از جمله لغزش‌های [[محدث نوری]] در این کتاب اسناد [[تحریف قرآن]] به صاحبان کتاب‌های [[حدیثی]] و [[تفاسیر]] [[روایی]] است<ref> فصل الخطاب، ص‌۲۵-۳۱.</ref>، حال آنکه [[شأن]] آنان، تنها جمع‌آوری [[احادیث]] است.


قرآن‌پژوهان پس از [[تأمل]] در [[روایات]] کتاب فصل‌الخطاب به این نتیجه رسیده‌اند که اولاً [[احادیث]] تکراری در این کتاب فراوان یافت می‌شود؛ [[احادیث]] گاهی با [[سند]] و گاهی بدون [[سند]] [[نقل]] شده‌اند، بنابراین شمار واقعی این [[احادیث]] به مراتب کمتر از آن است که در نگاه نخست به چشم می‌خورد<ref> نک: آلاء الرحمن، ج‌۱، ص‌۶۵؛ صیانة القرآن من التحریف، ص‌۲۳۹ ـ ۲۸۶.</ref>. ثانیاً بیشتر [[احادیث]] این کتاب از نظر [[سند ضعیف]] و مجعول‌اند و راویانشان در [[دانش]] [[رجال]] ضعیف، متهم، و مجهول قلمداد شده‌اند؛ مانند [[احمد بن محمد سیاری]]<ref> رجال النجاشی، ص‌۸۰؛ لسان المیزان، ج‌۱، ص‌۲۵۲.</ref>، [[سهل‌ بن زیاد آدمی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۹، ص‌۳۵۴.</ref>، [[ابراهیم بن اسحاق نهاوندی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۹، ص‌۳۵۴.</ref>، [[حسین بن حمدان خصیبی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۶، ص‌۲۴۴.</ref>، [[محمد بن علی ابوسمینه کوفی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۱۷، ص‌۳۲۰-۳۲۱.</ref>، [[محمد بن سلیمان دیلمی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ص‌۱۳۶.</ref>، [[حسن‌ بن علی بن ابی‌حمزه]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۶، ص‌۱۷، القرآن و روایات المدرستین، ج‌۳، ص‌۱۳۱ ـ ۱۳۶.</ref>. ثالثاً بسیاری از مصادر [[محدث نوری]] که این [[روایات]] را از آنها گرفته در عرف محققان جای چون و ‌چرای فراوان دارد. دلالت این [[احادیث]] بر [[تحریف]] به معنای مورد بحث نیز، ناقص است<ref> صیانة القرآن، ص‌۲۱۴ ـ ۲۳۷؛ البیان، ص‌۲۲۹ ـ ۲۳۵.</ref>.
قرآن‌پژوهان پس از [[تأمل]] در [[روایات]] کتاب فصل‌الخطاب به این نتیجه رسیده‌اند که اولاً [[احادیث]] تکراری در این کتاب فراوان یافت می‌شود؛ [[احادیث]] گاهی با [[سند]] و گاهی بدون [[سند]] [[نقل]] شده‌اند، بنابراین شمار واقعی این [[احادیث]] به مراتب کمتر از آن است که در نگاه نخست به چشم می‌خورد<ref> نک: آلاء الرحمن، ج‌۱، ص‌۶۵؛ صیانة القرآن من التحریف، ص‌۲۳۹ ـ ۲۸۶.</ref>. ثانیاً بیشتر [[احادیث]] این کتاب از نظر [[سند ضعیف]] و مجعول‌اند و راویانشان در [[دانش رجال]] ضعیف، متهم، و مجهول قلمداد شده‌اند؛ مانند [[احمد بن محمد سیاری]]<ref> رجال النجاشی، ص‌۸۰؛ لسان المیزان، ج‌۱، ص‌۲۵۲.</ref>، [[سهل‌ بن زیاد آدمی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۹، ص‌۳۵۴.</ref>، [[ابراهیم بن اسحاق نهاوندی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۹، ص‌۳۵۴.</ref>، [[حسین بن حمدان خصیبی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۶، ص‌۲۴۴.</ref>، [[محمد بن علی ابوسمینه کوفی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۱۷، ص‌۳۲۰-۳۲۱.</ref>، [[محمد بن سلیمان دیلمی]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ص‌۱۳۶.</ref>، [[حسن‌ بن علی بن ابی‌حمزه]]<ref> نک: معجم رجال الحدیث، ج‌۶، ص‌۱۷، القرآن و روایات المدرستین، ج‌۳، ص‌۱۳۱ ـ ۱۳۶.</ref>. ثالثاً بسیاری از مصادر [[محدث نوری]] که این [[روایات]] را از آنها گرفته در عرف محققان جای چون و ‌چرای فراوان دارد. دلالت این [[احادیث]] بر [[تحریف]] به معنای مورد بحث نیز، ناقص است<ref> صیانة القرآن، ص‌۲۱۴ ـ ۲۳۷؛ البیان، ص‌۲۲۹ ـ ۲۳۵.</ref>.


به هر روی در این [[اخبار]] به جز چند مورد اندک که دارای [[سند]] معتبرند در غالب موارد در سلسله [[سند]] آنها افرادی قرار دارند که [[دانشمندان]] [[رجال]] آنها را ضعیف الحدیث، فاسد‌المذهب، [[دروغگو]]، متهم در [[دین]]، غلوّ‌کننده و... نامیده‌اند، افزون بر آن مراد از [[تحریف]] در بیشتر این [[احادیث]]، [[تحریف]] [[معنوی]] و نقصان در [[تفسیر]] و بیان [[آیات قرآن]] است که با [[تحریف]] لفظی [[قرآن]] ارتباطی ندارد<ref> القرآن و روایات المدرستین، ج۳، ص‌۲۲۲ ـ ۲۲۳، ۸۴۷.</ref> در صورتی  هم که نتوان تأویلی درست برای آنها یافت، ناگزیر به [[دلیل]] [[تعارض]] با [[ادله]] [[سلامت]] [[قرآن]] از [[تحریف]] ساقط خواهند بود.
به هر روی در این [[اخبار]] به جز چند مورد اندک که دارای [[سند]] معتبرند در غالب موارد در سلسله [[سند]] آنها افرادی قرار دارند که [[دانشمندان]] [[رجال]] آنها را ضعیف الحدیث، فاسد‌المذهب، [[دروغگو]]، متهم در [[دین]]، غلوّ‌کننده و... نامیده‌اند، افزون بر آن مراد از [[تحریف]] در بیشتر این [[احادیث]]، [[تحریف]] [[معنوی]] و نقصان در [[تفسیر]] و بیان [[آیات قرآن]] است که با [[تحریف]] لفظی [[قرآن]] ارتباطی ندارد<ref> القرآن و روایات المدرستین، ج۳، ص‌۲۲۲ ـ ۲۲۳، ۸۴۷.</ref> در صورتی  هم که نتوان تأویلی درست برای آنها یافت، ناگزیر به [[دلیل]] [[تعارض]] با [[ادله]] [[سلامت]] [[قرآن]] از [[تحریف]] ساقط خواهند بود.
۲۱۸٬۵۶۲

ویرایش