دعا در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

==روایات دعا==

#[[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "[[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ}}<ref>«و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا پاسختان دهم که آنان که از پرستش من سر برمی‌کشند به زودی با خواری در دوزخ درمی‌آیند» سوره غافر، آیه ۶۰.</ref> منظور از این [[پرستش]]، همان [[دعا]] است. [[راوی]] گوید: از ایشان پرسیدم: منظور از [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ}}<ref>«بی‌گمان ابراهیم دردمندی بردبار بود» سوره توبه، آیه ۱۱۴.</ref> چیست؟، فرمودند: اَوّاه یعنی کسی که بسیار [[دعا]] می‌کند"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: "إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ" قَالَ هُوَ الدُّعَاءُ وَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الدُّعَاءُ قُلْتُ "إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ" قَالَ الْأَوَّاهُ هُوَ الدَّعَّاءُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۶.</ref>.

{{پانویس}}