اطاعت امام: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان مدخل  = اطاعت امام

| مداخل مرتبط = [[اطاعت امام در قرآن]]، [[اطاعت امام در حدیث]]، [[اطاعت امام در کلام اسلامی]]، [[اطاعت امام در معارف و سیره رضوی]] و [[اطاعت امام در معارف مهدویت]]

}}

'''اطاعت از امام''' به معنای [[پیروی]] و عمل به فرمان‌های امام [[معصوم]]{{ع}} است. [[خدای متعال]] در [[قرآن کریم]]، در کنار امر به [[اطاعت از خدا|اطاعت از خود]] و [[اطاعت از پیامبر|پیامبر]]، به [[اطاعت از اولی الامر]] نیز امر کرده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند  فرمانبرداری کنید»؛ سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>. طبق قاعده، امر مطلق به اطاعت از شخصی مساوی با عصمت اوست و به همین جهت اطاعت از امام در همه زمینه‌ها لازم است. [[اطاعت از امام]] پرتوی از [[اطاعت خدا]] و [[رسول]] است که موجب تحقق [[حاکمیت خداوند]] و [[مشروعیت]] [[جانشینی خدا]] و [[حفظ نظام اسلامی]] است.