پرش به محتوا

استغفار در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ']]،' به '، [['
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ']]،' به '، [[')
خط ۱۶: خط ۱۶:


==نقش [[آمرزش‌خواهی]] در [[حیات مادی]] و [[معنوی]]==
==نقش [[آمرزش‌خواهی]] در [[حیات مادی]] و [[معنوی]]==
از دیدگاه [[قرآن]] و [[حدیث]]، استغفار [[راستین]]، افزون بر پاک‌سازی [[گناهان]]،[[ شیطان]] را از [[انسان]] دور می‌کند، [[دل]] را جلا می‌بخشد، [[نور]] [[علم]] را در [[دل]] جلوه‌گر می‌سازد، [[غم]] و [[اندوه]] را از دل می‌برد، به روزی وسعت می‌بخشد و در یک جمله، از انواع آفات مادی و [[معنوی]] [[پیشگیری]] می‌نماید و انواع [[برکات]] [[دنیوی]] و پسادنیوی را برای [[انسان]] به ارمغان می‌آورد<ref>نهج‌الذکر، ج۲، ص۳۴۷-۳۶۸.</ref>.
از دیدگاه [[قرآن]] و [[حدیث]]، استغفار [[راستین]]، افزون بر پاک‌سازی [[گناهان]]، [[ شیطان]] را از [[انسان]] دور می‌کند، [[دل]] را جلا می‌بخشد، [[نور]] [[علم]] را در [[دل]] جلوه‌گر می‌سازد، [[غم]] و [[اندوه]] را از دل می‌برد، به روزی وسعت می‌بخشد و در یک جمله، از انواع آفات مادی و [[معنوی]] [[پیشگیری]] می‌نماید و انواع [[برکات]] [[دنیوی]] و پسادنیوی را برای [[انسان]] به ارمغان می‌آورد<ref>نهج‌الذکر، ج۲، ص۳۴۷-۳۶۸.</ref>.
[[علی بن الحسین]]{{ع}}، استغفار را سبب ریزش [[گناهان]]<ref>نیایش سی‌ویکم.</ref>، و عامل رها شدن از [[تیره‌بختی]]<ref>نیایش چهل‌ویکم.</ref> دانسته، و از [[خداوند]] به عنوان [[مهربان‌ترین]] کسی که [[غایت]] [[آمال]] جویندگان [[رحمت]] است و آمرزش‌جویان به گرد او [[طواف]] می‌کنند یاد نموده است و می‌گوید: «ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری، ای خداوندی که عفوت از [[انتقام]] بیش است و خشنودیت از [[خشم]] افزون، ای خداوندی که از گناهان [[خلق]]، [[نیکو]] در می‌گذری و از این رو زیر بار منّت تو هستند...»<ref>نیایش دوازدهم.</ref>.
[[علی بن الحسین]]{{ع}}، استغفار را سبب ریزش [[گناهان]]<ref>نیایش سی‌ویکم.</ref>، و عامل رها شدن از [[تیره‌بختی]]<ref>نیایش چهل‌ویکم.</ref> دانسته، و از [[خداوند]] به عنوان [[مهربان‌ترین]] کسی که [[غایت]] [[آمال]] جویندگان [[رحمت]] است و آمرزش‌جویان به گرد او [[طواف]] می‌کنند یاد نموده است و می‌گوید: «ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری، ای خداوندی که عفوت از [[انتقام]] بیش است و خشنودیت از [[خشم]] افزون، ای خداوندی که از گناهان [[خلق]]، [[نیکو]] در می‌گذری و از این رو زیر بار منّت تو هستند...»<ref>نیایش دوازدهم.</ref>.


۲۱۸٬۱۹۱

ویرایش