صبر بر سختیهای دوران غیبت امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ']]،' به '، [['
جز (جایگزینی متن - '''']] {{پایان}} {{پایان}} == پانویس == {{پانویس}} ' به '''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}} ') |
جز (جایگزینی متن - ']]،' به '، [[') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
[[صبر]] یعنی خودداری در حال شدت، بر همین اساس، از جمله وظایفی که [[مسلمین]] به طور خاص در [[دوران غیبت]] برعهدۀ دارند [[صبر در سختی]] هاست که میبایست در [[مصائب]] به دامن [[اسلام]] چنگ بزنند؛ یعنی در برابر [[سختیها]] به [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{ع}} و همۀ انبیای عظام تأسّی کنند؛ سختیهایی که برای پاکسازی [[منتظران]] نهادینه شده به طوری که [[امام باقر]]{{ع}} در این زمینه فرمودند:.«ای [[شیعه]] [[آل پیامبر]]، آنقدر پاکسازی میشوید، مانند پاکسازی [[سرمه در چشم]]»<ref>{{متن حدیث|لَتُمَحَّصُنَّ یَا شِیعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ تَمْحِیصَ الْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ}}؛ غیبت نعمانی، ص ۲۰۶.</ref>. همچنین [[امام صادق]]{{ع}} در این باب فرمودند: «امر [[فرج]] بر شما نمیرسد، مگر پس از نابودی! نه به [[خدا]] [[سوگند]] نمیرسد، مگر پس از آنکه در اثر آزمایشهای گوناگون، [[خالص]] و [[پاک]] شوید»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَا یَأْتِیکُمْ إِلَّا بَعْدَ إِیَاسٍ لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَیَّزُوا لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَحَّصُوا}}؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۱. </ref> [[مشکلات]] فراوان و فشارهای گوناگونی که از سوی مخالفین [[اسلام]] و [[ولایت]] بر شیعیانِ چشم [[انتظار]] وارد میشود به قدری زیاد و [[عظیم]] است که [[مسلمان]] [[منتظر]] برای [[منحرف]] نشدن و [[ناامید]] نگشتن و از [[انتظار]][[ دست]] برنداشتن، استقامتی چون کوه و صبری همچون ایوب باید داشته باشند، صبری که [[قرآن]] نیز دربارۀ آن فرموده است: {{متن قرآن|ِ وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ}}<ref>«سوگند به روزگار، که آدمی در زیانمندی است. جز آنان که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند و یکدیگر را به راستی پند دادهاند و همدیگر را به شکیبایی اندرز دادهاند» سوره عصر، آیه ۱ ـ ۳</ref>. برخی از [[مفسران]]، این [[سوره]] را به [[دوران غیبت امام عصر]] [[تفسیر]] کردهاند که در آن زمان همۀ انسانها در خسرانند و سرمایۀ انسانیشان را از دست دادهاند، به جز مؤمنانی که برای چنین روزی آماده شدهاند، اینان کسانی هستند که یکدیگر را به [[استقامت در راه حق]] و [[صبوری]] سفارش میکنند. حتی در [[روایات]] اشاره شده [[صبر]] در [[سختیها]]، حقی است از [[امامان معصوم]] برگردن [[شیعیان]]، چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} در روایتی به [[مؤمن]]-الطاق فرمودند: «ای پسر نعمان، هیچ بندهای [[مؤمن]] نخواهد بود تا اینکه بر گردن او سه [[حق]] وجود دارد حقی از [[خداوند]] و حقی از رسولش و حقی از [[امام]]... اما حقی که از [[امام]] بر گردن اوست [[صبر]] در [[سختیها]] و [[ناراحتیها]] است، تا اینکه [[خداوند]] برای او [[فَرَج]] را برساند»<ref>{{متن حدیث|یَا ابْنَ النُّعْمَانِ لَا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّی یَکُونَ فِیهِ ثَلَاثُ سُنَنٍ سُنَّةٌ مِنَ اللَّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ رَسُولِهِ وَ سُنَّةٌ مِنَ الْإِمَامِ... أَمَّا الَّتِی مِنَ الْإِمَامِ فَالصَّبْرُ فِی الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ حَتَّی یَأْتِیَهُ اللَّهُ بِالْفَرَجِ}}؛ تحف العقول، ص ۲۳۰.</ref>. | [[صبر]] یعنی خودداری در حال شدت، بر همین اساس، از جمله وظایفی که [[مسلمین]] به طور خاص در [[دوران غیبت]] برعهدۀ دارند [[صبر در سختی]] هاست که میبایست در [[مصائب]] به دامن [[اسلام]] چنگ بزنند؛ یعنی در برابر [[سختیها]] به [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{ع}} و همۀ انبیای عظام تأسّی کنند؛ سختیهایی که برای پاکسازی [[منتظران]] نهادینه شده به طوری که [[امام باقر]]{{ع}} در این زمینه فرمودند:.«ای [[شیعه]] [[آل پیامبر]]، آنقدر پاکسازی میشوید، مانند پاکسازی [[سرمه در چشم]]»<ref>{{متن حدیث|لَتُمَحَّصُنَّ یَا شِیعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ تَمْحِیصَ الْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ}}؛ غیبت نعمانی، ص ۲۰۶.</ref>. همچنین [[امام صادق]]{{ع}} در این باب فرمودند: «امر [[فرج]] بر شما نمیرسد، مگر پس از نابودی! نه به [[خدا]] [[سوگند]] نمیرسد، مگر پس از آنکه در اثر آزمایشهای گوناگون، [[خالص]] و [[پاک]] شوید»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَا یَأْتِیکُمْ إِلَّا بَعْدَ إِیَاسٍ لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَیَّزُوا لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَحَّصُوا}}؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۱. </ref> [[مشکلات]] فراوان و فشارهای گوناگونی که از سوی مخالفین [[اسلام]] و [[ولایت]] بر شیعیانِ چشم [[انتظار]] وارد میشود به قدری زیاد و [[عظیم]] است که [[مسلمان]] [[منتظر]] برای [[منحرف]] نشدن و [[ناامید]] نگشتن و از [[انتظار]][[ دست]] برنداشتن، استقامتی چون کوه و صبری همچون ایوب باید داشته باشند، صبری که [[قرآن]] نیز دربارۀ آن فرموده است: {{متن قرآن|ِ وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ}}<ref>«سوگند به روزگار، که آدمی در زیانمندی است. جز آنان که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند و یکدیگر را به راستی پند دادهاند و همدیگر را به شکیبایی اندرز دادهاند» سوره عصر، آیه ۱ ـ ۳</ref>. برخی از [[مفسران]]، این [[سوره]] را به [[دوران غیبت امام عصر]] [[تفسیر]] کردهاند که در آن زمان همۀ انسانها در خسرانند و سرمایۀ انسانیشان را از دست دادهاند، به جز مؤمنانی که برای چنین روزی آماده شدهاند، اینان کسانی هستند که یکدیگر را به [[استقامت در راه حق]] و [[صبوری]] سفارش میکنند. حتی در [[روایات]] اشاره شده [[صبر]] در [[سختیها]]، حقی است از [[امامان معصوم]] برگردن [[شیعیان]]، چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} در روایتی به [[مؤمن]]-الطاق فرمودند: «ای پسر نعمان، هیچ بندهای [[مؤمن]] نخواهد بود تا اینکه بر گردن او سه [[حق]] وجود دارد حقی از [[خداوند]] و حقی از رسولش و حقی از [[امام]]... اما حقی که از [[امام]] بر گردن اوست [[صبر]] در [[سختیها]] و [[ناراحتیها]] است، تا اینکه [[خداوند]] برای او [[فَرَج]] را برساند»<ref>{{متن حدیث|یَا ابْنَ النُّعْمَانِ لَا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّی یَکُونَ فِیهِ ثَلَاثُ سُنَنٍ سُنَّةٌ مِنَ اللَّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ رَسُولِهِ وَ سُنَّةٌ مِنَ الْإِمَامِ... أَمَّا الَّتِی مِنَ الْإِمَامِ فَالصَّبْرُ فِی الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ حَتَّی یَأْتِیَهُ اللَّهُ بِالْفَرَجِ}}؛ تحف العقول، ص ۲۳۰.</ref>. | ||
در [[زمان غیبت]] [[صبر]] به [[تنهایی]] نمیتواند اثر گذار باشد بلکه باید [[دین]] داری در آن لحاظ شده باشد. چنانکه: [[امام باقر]]{{ع}} در [[تبیین]] [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref> میفرماید: «[[صبر]] کنید بر انجام [[واجبات الهی]] و [[پایداری]] کنید در برابر [[دشمنان]] و مراقب [[امام]] تان (که به انتظارش هستید) باشید»<ref>{{متن حدیث|اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۱۹۹. </ref>؛ همچنین در روایتی [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، به متقینِ [[زمان غیبت]] [[امام]] [[بشارت]] میدهد میفرماید: «ای جندب در [[زمان غیبت]]، هر [[پادشاهی]] که بر [[مردم]] مسلط میشود به [[مردم]] [[ظلم]] میکند، پس چون [[خداوند]] [[خروج قائم]] ما را برساند [[زمین]] سرشار از [[عدل و داد]] میشود آنچنان که آکنده از [[ظلم و ستم]] شده است سپس فرمودند: خوشا به حال کسانی که در زمان غیبتش [[بردباری]] میورزند، خوشا به حال آنان که بر طریق آنان [[تقوا]] پیشه میکنند»<ref>{{متن حدیث|یَا جُنْدَبُ فِی زَمَنِ کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ سُلْطَانٌ یَعْتَرِیهِ وَ یُؤْذِیهِ فَإِذَا عَجَّلَ اللَّهُ خُرُوجَ قَائِمِنَا یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً ثُمَّ قَالَ{{ع}}طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ طُوبَی لِلْمُتَّقِینَ عَلَی مَحَجَّتِهِمْ}}؛ الخزاز القمی، کفایة الأثر، ص۶۰.</ref>. [[صبر]] [[مقید]] به [[دینداری]] بدان جهت است که اگر [[دینداری]] با [[صبر]] و شکیبائی همراه نباشد، [[صلح]] و [[امنیت جامعه]] از بین میرود و به تدریج [[ناامیدی]] بر [[مردم]] [[غلبه]] میکند | در [[زمان غیبت]] [[صبر]] به [[تنهایی]] نمیتواند اثر گذار باشد بلکه باید [[دین]] داری در آن لحاظ شده باشد. چنانکه: [[امام باقر]]{{ع}} در [[تبیین]] [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref> میفرماید: «[[صبر]] کنید بر انجام [[واجبات الهی]] و [[پایداری]] کنید در برابر [[دشمنان]] و مراقب [[امام]] تان (که به انتظارش هستید) باشید»<ref>{{متن حدیث|اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۱۹۹. </ref>؛ همچنین در روایتی [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، به متقینِ [[زمان غیبت]] [[امام]] [[بشارت]] میدهد میفرماید: «ای جندب در [[زمان غیبت]]، هر [[پادشاهی]] که بر [[مردم]] مسلط میشود به [[مردم]] [[ظلم]] میکند، پس چون [[خداوند]] [[خروج قائم]] ما را برساند [[زمین]] سرشار از [[عدل و داد]] میشود آنچنان که آکنده از [[ظلم و ستم]] شده است سپس فرمودند: خوشا به حال کسانی که در زمان غیبتش [[بردباری]] میورزند، خوشا به حال آنان که بر طریق آنان [[تقوا]] پیشه میکنند»<ref>{{متن حدیث|یَا جُنْدَبُ فِی زَمَنِ کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ سُلْطَانٌ یَعْتَرِیهِ وَ یُؤْذِیهِ فَإِذَا عَجَّلَ اللَّهُ خُرُوجَ قَائِمِنَا یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً ثُمَّ قَالَ{{ع}}طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ طُوبَی لِلْمُتَّقِینَ عَلَی مَحَجَّتِهِمْ}}؛ الخزاز القمی، کفایة الأثر، ص۶۰.</ref>. [[صبر]] [[مقید]] به [[دینداری]] بدان جهت است که اگر [[دینداری]] با [[صبر]] و شکیبائی همراه نباشد، [[صلح]] و [[امنیت جامعه]] از بین میرود و به تدریج [[ناامیدی]] بر [[مردم]] [[غلبه]] میکند | ||
در هر صورت شرایط بسیار دشوار و ویژهای که در [[عصر غیبت]] وجود دارد ایجاب میکند هر شیعۀ منتظری با [[استقامت]] و [[صبر]] در برابر [[مشکلات]] و [[گرفتاریها]] بایستد و از موجودیت و [[هویت]] خویش [[دفاع]] کند، زیرا [[منتظر]] کسی است که [[مشکلات]] [[دوران انتظار]] را [[پیش بینی]] کرده و در نتیجه از [[بحران]] [[هجوم]] [[مشکلات]] بکاهد و صبرش مغلوب حوادث نشود؛ چنانکه برخی از [[روایات]] مصادیقی که [[منتظر]] باید در آن [[صبر]] کند را ذکرکردهاند؛ از جمله [[امام حسین]]{{ع}} فرمودند: «کسانی که در [[زمان غیبت]] [[امام]] در مقابل [[آزار]] و [[تکذیب]]،[[ استقامت]] میکنند، مانند کسانیاند که در حضور [[رسول خدا]] [[شمشیر]] زدهاند»<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۳۳؛ {{متن حدیث|امّا الصابر فی غیبته علی الاذی و التکذیب، بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول اللّه}}</ref>. همچنین [[منتظر]] هم [[صابر]] است و هم [[شاکر]]. از طرفی بر [[ناملایمات]] روزگار، [[آزار]] و طعنههای [[مخالفان]]، طولانی شدن [[زمان غیبت]] و [[فراق]] و هجران مولای خویش [[شکیبایی]] پیشه میسازد و از درگاه [[پروردگار]] [[ثبات قدم]] [[طلب]] میکند و از طرف دیگر [[خداوند]] را به خاطر نعمتی که به او عطا فرموده است ([[نعمت]] [[عظیم]] [[انتظار]]) [[سپاس]] میگوید. | در هر صورت شرایط بسیار دشوار و ویژهای که در [[عصر غیبت]] وجود دارد ایجاب میکند هر شیعۀ منتظری با [[استقامت]] و [[صبر]] در برابر [[مشکلات]] و [[گرفتاریها]] بایستد و از موجودیت و [[هویت]] خویش [[دفاع]] کند، زیرا [[منتظر]] کسی است که [[مشکلات]] [[دوران انتظار]] را [[پیش بینی]] کرده و در نتیجه از [[بحران]] [[هجوم]] [[مشکلات]] بکاهد و صبرش مغلوب حوادث نشود؛ چنانکه برخی از [[روایات]] مصادیقی که [[منتظر]] باید در آن [[صبر]] کند را ذکرکردهاند؛ از جمله [[امام حسین]]{{ع}} فرمودند: «کسانی که در [[زمان غیبت]] [[امام]] در مقابل [[آزار]] و [[تکذیب]]، [[ استقامت]] میکنند، مانند کسانیاند که در حضور [[رسول خدا]] [[شمشیر]] زدهاند»<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۳۳؛ {{متن حدیث|امّا الصابر فی غیبته علی الاذی و التکذیب، بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول اللّه}}</ref>. همچنین [[منتظر]] هم [[صابر]] است و هم [[شاکر]]. از طرفی بر [[ناملایمات]] روزگار، [[آزار]] و طعنههای [[مخالفان]]، طولانی شدن [[زمان غیبت]] و [[فراق]] و هجران مولای خویش [[شکیبایی]] پیشه میسازد و از درگاه [[پروردگار]] [[ثبات قدم]] [[طلب]] میکند و از طرف دیگر [[خداوند]] را به خاطر نعمتی که به او عطا فرموده است ([[نعمت]] [[عظیم]] [[انتظار]]) [[سپاس]] میگوید. | ||
==[[صبر]] [[عبادی]]== | ==[[صبر]] [[عبادی]]== | ||
می توان گفت مهمترین صبری که از [[مسلمان]] [[منتظر]] در [[زمان غیبت]] میتوان متصور شد، [[صبر]] نسبت به [[اعمال عبادی]] است زیرا احادیثی که [[مسلمین]] را [[تشویق]] به [[انتظار]] کردهاند در واقع از [[نیت]] و [[پایداری]] [[منتظر]] در [[اعمال]] عبادیش سخن گفتهاند، چنانکه در [[روایت]] «با فضیلتترین [[عبادت]]، [[انتظار فرج]] است»<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَج}}؛ معجم احادیث الامام المهدی{{ع}}، ج ۱، ص ۲۸۶. </ref> [[نیّت]] و [[پایداری]] [[اعمال عبادی]] [[منتظر]] در جهت [[رضایت خداوند]]، مورد نظر است.[[سختیها]] و دشواریهایی که در [[راه]] [[اعمال عبادی]] و به بیان بهتر در [[راه]] [[عقائد]] [[فرد]] [[منتظر]] به وجود میآید دشواریهایی است که در زمان [[پیامبر]]{{صل}} وجود نداشت و در [[دوران ظهور]] هم پدید نخواهد آمد، زیرا سختیهایی که در [[راه]] [[عقیده]] به وجود میآید، به دو نوع تقسیم میشوند: | می توان گفت مهمترین صبری که از [[مسلمان]] [[منتظر]] در [[زمان غیبت]] میتوان متصور شد، [[صبر]] نسبت به [[اعمال عبادی]] است زیرا احادیثی که [[مسلمین]] را [[تشویق]] به [[انتظار]] کردهاند در واقع از [[نیت]] و [[پایداری]] [[منتظر]] در [[اعمال]] عبادیش سخن گفتهاند، چنانکه در [[روایت]] «با فضیلتترین [[عبادت]]، [[انتظار فرج]] است»<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَج}}؛ معجم احادیث الامام المهدی{{ع}}، ج ۱، ص ۲۸۶. </ref> [[نیّت]] و [[پایداری]] [[اعمال عبادی]] [[منتظر]] در جهت [[رضایت خداوند]]، مورد نظر است.[[سختیها]] و دشواریهایی که در [[راه]] [[اعمال عبادی]] و به بیان بهتر در [[راه]] [[عقائد]] [[فرد]] [[منتظر]] به وجود میآید دشواریهایی است که در زمان [[پیامبر]]{{صل}} وجود نداشت و در [[دوران ظهور]] هم پدید نخواهد آمد، زیرا سختیهایی که در [[راه]] [[عقیده]] به وجود میآید، به دو نوع تقسیم میشوند: | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
#زنده نگه داشتن [[روح امید]] و [[نشاط]] و [[احساس]] [[تعهد]] و [[مسئولیت]] و پیوند [[روحی]] و [[عاطفی]] با [[امام]]، بدون [[صبر]] و [[پایداری]] امکانپذیر نیست. | #زنده نگه داشتن [[روح امید]] و [[نشاط]] و [[احساس]] [[تعهد]] و [[مسئولیت]] و پیوند [[روحی]] و [[عاطفی]] با [[امام]]، بدون [[صبر]] و [[پایداری]] امکانپذیر نیست. | ||
==رابطه [[صبر]] و [[انتظار]]== | ==رابطه [[صبر]] و [[انتظار]]== | ||
بزرگترین عامل ایجاد [[صبر]] در برابر [[سختیها]] و [[مصیبتها]] برای [[مسلمانان]]، [[انتظار]] [[مسلمین]] برای [[ظهور]] [[امام غائب]] است؛ به طوری که عده ای معتقدند [[صبر]] در [[زمان غیبت]]، همان [[انتظار]] برای [[امام غایب]] است؛ چنانکه در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} آمده است: «چه نیکوست [[شکیبایی]] و [[انتظار فرج]]! آیا گفته [[خدا]] را شنیدید که فرمود: {{متن قرآن|وَارْتَقِبُواْ إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ }} و همچنین فرمود: {{متن قرآن|ٍ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرينَ}} بنابراین [[صبور]] باشید، چون [[فرج]] بعد از زمان [[یأس]] و [[ناامیدی]] میرسد و افراد قبل از شما صبورتر بودند»<ref>{{متن حدیث|مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّی مَعَکُمْ رَقِیبٌ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِیءُ الْفَرَجُ عَلَی الْیَأْسِ فَقَدْ کَانَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ أَصْبَرَ مِنْکُم}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>؛ در واقع [[امام رضا]]{{ع}} در این [[روایت]]، [[انتظار]] بدون [[صبر]] را پوستهای بدون مغز و قالبی بدون محتوا معرفی میکند و به همین سبب عده ای در [[تفسیر انتظار]] آن را مترادف [[صبر]] دانسته اند؛ چراکه [[حق انتظار]] این است که از [[صبر]] جدا نباشد بلکه [[انتظار]] نوعی [[صبر]] است؛ در واقع [[انتظار واقعی]]، [[مسلمانان]] به ویژه [[شیعیان]] را در برابر [[ظلمها]]، [[فسادها]]، [[زورگوییها]] و انواع [[بلاها]] و [[سختیها]]،[[ ثابت]] و در برابر [[فتنهها]] [[بصیر]] و به آنان [[دل]] و جرأت میدهد تا در برابر تهدیدها، تطمیعها و سختگیریهای [[دشمنان اسلام]]، خود را نبازند و از هیچ چیز و هیچکس نترسند. | بزرگترین عامل ایجاد [[صبر]] در برابر [[سختیها]] و [[مصیبتها]] برای [[مسلمانان]]، [[انتظار]] [[مسلمین]] برای [[ظهور]] [[امام غائب]] است؛ به طوری که عده ای معتقدند [[صبر]] در [[زمان غیبت]]، همان [[انتظار]] برای [[امام غایب]] است؛ چنانکه در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} آمده است: «چه نیکوست [[شکیبایی]] و [[انتظار فرج]]! آیا گفته [[خدا]] را شنیدید که فرمود: {{متن قرآن|وَارْتَقِبُواْ إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ }} و همچنین فرمود: {{متن قرآن|ٍ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرينَ}} بنابراین [[صبور]] باشید، چون [[فرج]] بعد از زمان [[یأس]] و [[ناامیدی]] میرسد و افراد قبل از شما صبورتر بودند»<ref>{{متن حدیث|مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّی مَعَکُمْ رَقِیبٌ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِیءُ الْفَرَجُ عَلَی الْیَأْسِ فَقَدْ کَانَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ أَصْبَرَ مِنْکُم}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>؛ در واقع [[امام رضا]]{{ع}} در این [[روایت]]، [[انتظار]] بدون [[صبر]] را پوستهای بدون مغز و قالبی بدون محتوا معرفی میکند و به همین سبب عده ای در [[تفسیر انتظار]] آن را مترادف [[صبر]] دانسته اند؛ چراکه [[حق انتظار]] این است که از [[صبر]] جدا نباشد بلکه [[انتظار]] نوعی [[صبر]] است؛ در واقع [[انتظار واقعی]]، [[مسلمانان]] به ویژه [[شیعیان]] را در برابر [[ظلمها]]، [[فسادها]]، [[زورگوییها]] و انواع [[بلاها]] و [[سختیها]]، [[ ثابت]] و در برابر [[فتنهها]] [[بصیر]] و به آنان [[دل]] و جرأت میدهد تا در برابر تهدیدها، تطمیعها و سختگیریهای [[دشمنان اسلام]]، خود را نبازند و از هیچ چیز و هیچکس نترسند. | ||
==[[صبر]]، [[دلیل]] [[برتری]] [[منتظران]]== | ==[[صبر]]، [[دلیل]] [[برتری]] [[منتظران]]== | ||
احتمال دارد [[برتر]] بودن [[منتظران]] در هر عصر و زمانی به [[دلیل]] [[صبر]] کردن در [[سختیها]] باشد، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} خطاب به اصحابشان فرمودند: «بعد از شما قومی میآید که [[پاداش]] هر یک از آنها برابر [[پاداش]] پنجاه نفر از شماست. گفتند: ای [[رسول خدا]] مگر نه این است که ما در حضور شما، در [[بدر]] و [[احد]] و [[حنین]] شرکت کردیم و [[قرآن]] در میان ما نازل شد؟! فرمود: اگر مصیبتهایی را که بر آنان وارد میشد بر شما وارد میشد؛ نمیتوانستید [[تحمل]] کنید»<ref>{{متن حدیث|سَیَأْتِی قَوْمٌ مِنْ بَعْدِکُمْ اَلرَّجُلُ اَلْوَاحِدُ مِنْهُمْ لَهُ أَجْرُ خَمْسِینَ مِنْکُمْ قَالُوا یَا رَسُولَ اَللَّهِ نَحْنُ کُنَّا مَعَکَ بِبَدْرٍ وَ أُحُدٍ وَ حُنَیْنٍ وَ نَزَلَ فِینَا اَلْقُرْآنُ فَقَالَ إِنَّکُمْ لَوْ تَحَمَّلُوا لِمَا حُمِّلُوا لَمْ تَصْبِرُوا صَبْرَهُمْ}}؛ منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر، ص ۵۱۵؛ الغیبة طوسی، ص ۲۷۵؛ </ref> و حتی در جایی دیگر [[پیامبر]] [[منتظران]] [[صبور]] زمان [[غیبت امام عصر]] را به عنوان [[برادر]] خودشان معرفی کردند و [[دلیل]] این نزدیکی را اینچنین بیان کردند: «[[برادران]] من کسانیاند که در [[آخر الزمان]] میآیند و (ندیده، به من [[ایمان]] میآورند)...[[ استقامت]] هر یک از آنها در [[دین]] خود، از کندن خارها در [[شب]] تاریک و به دست گرفتن [[آتش]] گداخته سختتر است. آنها مشعلهای هدایتاند که [[خداوند]] آنان را از فتنههای تیرهوتار، [[نجات]] میبخشد»<ref>{{متن حدیث|إِخْوَانِی قَوْمٌ فِی آخِرِ الزَّمَانِ آمَنُوا وَ لَمْ یَرَوْنِی لَقَدْ عَرَّفَنِیهِمُ اللَّهُ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُخْرِجَهُمْ مِنْ أَصْلَابِ آبَائِهِمْ وَ أَرْحَامِ أُمَّهَاتِهِمْ لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِیَّةً عَلَی دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ کَالْقَابِضِ عَلَی جَمْرِ الْغَضَا أُولَئِکَ مَصَابِیحُ الدُّجَی یُنْجِیهِمُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ غَبْرَاءَ مُظْلِمَة}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴؛ </ref> و در جای دیگر فرمودند: «خوشا به حال [[صابرین]] در [[غیبت]] او... آنان کسانی هستند که [[خداوند]] در کتابش چنین توصیفشان کرده و کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] میآورند»<ref>{{متن حدیث|طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ... أُولَئِکَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ فَقَالَ: ﴿الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ...﴾}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۳ [[محمود ملکی راد|ملکی راد، محمود]]، [[کارکرد مهدویت در اصلاح و تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی (مقاله)|کارکرد مهدویت در اصلاح و تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی]]، ص ۳۱۰-۳۱۱ </ref>. | احتمال دارد [[برتر]] بودن [[منتظران]] در هر عصر و زمانی به [[دلیل]] [[صبر]] کردن در [[سختیها]] باشد، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} خطاب به اصحابشان فرمودند: «بعد از شما قومی میآید که [[پاداش]] هر یک از آنها برابر [[پاداش]] پنجاه نفر از شماست. گفتند: ای [[رسول خدا]] مگر نه این است که ما در حضور شما، در [[بدر]] و [[احد]] و [[حنین]] شرکت کردیم و [[قرآن]] در میان ما نازل شد؟! فرمود: اگر مصیبتهایی را که بر آنان وارد میشد بر شما وارد میشد؛ نمیتوانستید [[تحمل]] کنید»<ref>{{متن حدیث|سَیَأْتِی قَوْمٌ مِنْ بَعْدِکُمْ اَلرَّجُلُ اَلْوَاحِدُ مِنْهُمْ لَهُ أَجْرُ خَمْسِینَ مِنْکُمْ قَالُوا یَا رَسُولَ اَللَّهِ نَحْنُ کُنَّا مَعَکَ بِبَدْرٍ وَ أُحُدٍ وَ حُنَیْنٍ وَ نَزَلَ فِینَا اَلْقُرْآنُ فَقَالَ إِنَّکُمْ لَوْ تَحَمَّلُوا لِمَا حُمِّلُوا لَمْ تَصْبِرُوا صَبْرَهُمْ}}؛ منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر، ص ۵۱۵؛ الغیبة طوسی، ص ۲۷۵؛ </ref> و حتی در جایی دیگر [[پیامبر]] [[منتظران]] [[صبور]] زمان [[غیبت امام عصر]] را به عنوان [[برادر]] خودشان معرفی کردند و [[دلیل]] این نزدیکی را اینچنین بیان کردند: «[[برادران]] من کسانیاند که در [[آخر الزمان]] میآیند و (ندیده، به من [[ایمان]] میآورند)...[[ استقامت]] هر یک از آنها در [[دین]] خود، از کندن خارها در [[شب]] تاریک و به دست گرفتن [[آتش]] گداخته سختتر است. آنها مشعلهای هدایتاند که [[خداوند]] آنان را از فتنههای تیرهوتار، [[نجات]] میبخشد»<ref>{{متن حدیث|إِخْوَانِی قَوْمٌ فِی آخِرِ الزَّمَانِ آمَنُوا وَ لَمْ یَرَوْنِی لَقَدْ عَرَّفَنِیهِمُ اللَّهُ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُخْرِجَهُمْ مِنْ أَصْلَابِ آبَائِهِمْ وَ أَرْحَامِ أُمَّهَاتِهِمْ لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِیَّةً عَلَی دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ کَالْقَابِضِ عَلَی جَمْرِ الْغَضَا أُولَئِکَ مَصَابِیحُ الدُّجَی یُنْجِیهِمُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ غَبْرَاءَ مُظْلِمَة}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴؛ </ref> و در جای دیگر فرمودند: «خوشا به حال [[صابرین]] در [[غیبت]] او... آنان کسانی هستند که [[خداوند]] در کتابش چنین توصیفشان کرده و کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] میآورند»<ref>{{متن حدیث|طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ... أُولَئِکَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ فَقَالَ: ﴿الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ...﴾}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۳ [[محمود ملکی راد|ملکی راد، محمود]]، [[کارکرد مهدویت در اصلاح و تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی (مقاله)|کارکرد مهدویت در اصلاح و تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی]]، ص ۳۱۰-۳۱۱ </ref>. | ||
==نتیجه== | ==نتیجه== | ||
نتیجه اینکه از جمله وظایفی که [[مسلمین]] به طور خاص در [[دوران غیبت]] بر عهده شان است [[تحمل]] [[مشکلات]] و [[سختی]] هاست<ref>ر.ک: سید محمد صدر|صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری، ص۴۵۳- ۴۵۵.</ref> و بزرگترین عامل ایجاد [[صبر]] در برابر [[سختیها]] و [[مصیبتها]] برای [[مسلمانان]]، [[انتظار]] [[مسلمین]] برای [[ظهور]] [[امام غائب]] است<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۴۵۳- ۴۵۵؛ [[میرزا عباس مهدویفرد|مهدویفرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۰-۱۱۸؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ [[مهدی علیزاده|علیزاده، مهدی]]، [[نشانههای یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانههای یار و چکامه انتظار]]، ص۷۹-۹۰؛ [[فرجالله هدایتنیا|هدایتنیا، فرجالله]]، [[ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات (مقاله)|ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات]]، ص۱۱۹؛ [[مرضیه شریفی|شریفی، مرضیه]]، [[انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت (مقاله)|انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت]]، ص ۲۱۱-۲۱۲؛ [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۷۵-۷۶؛ [[سیمین صمیمی|صمیمی، سیمین]]، [[عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]]؛ [[امیر مهدی حکیمی|حکیمی، امیر مهدی]]، [[منتظر چشم به راهی فریادگر (کتاب)|منتظر چشم به راهی فریادگر]]، ص ۷۵؛ [[سید عبدالحمید امینی|امینی، سید عبدالحمید]]، [[انتظار عدالت و صلح جهانی (مقاله)|انتظار عدالت و صلح جهانی]]، ص۲۴۳؛ [[ ابراهیم محمدی|محمدی، ابراهیم، ضرورت توانمندی منتظران در قرآن کریم و حدیث (مقاله)|ضرورت توانمندی منتظران در قرآن کریم و حدیث]]، ص ۱۵۰-۱۵۱؛ [[علی صفائی حائری|صفائی حائری؛ علی]]،[[ تو میآیی (کتاب)|تو میآیی]]، ص ۲۶ -۳۲؛ [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]]؛ [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۰-۱۷۱؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۹۰؛ [[پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود]]، [[انتظار منتظر و تکالیف منتظران (کتاب)|انتظار منتظر و تکالیف منتظران]]، ص ۳۳-۳۸؛ [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص۱۲۸؛ [[محمد رسول آهنگران|آهنگران، محمد رسول، بررسی مبانی ضرورت زمینهسازی برای ظهور موعود (مقاله)|بررسی مبانی ضرورت زمینهسازی برای ظهور موعود]]، ص ۱۷۲-۱۷۳؛ [[مهدی نیلیپور|نیلیپور، مهدی]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۲۲-۳۰؛ [[مسعود آذربایجانی|آذربایجانی، مسعود]]، [[رابطه انتظار و بهداشت روان (مقاله)|رابطه انتظار و بهداشت روان]]، ص ۷۲-۷۴؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضهای فراموششده (کتاب)|انتظار فریضهای فراموششده]]؛ [[امیر مهدی حکیمی|حکیمی، امیر مهدی]]، [[منتظر چشم به راهی فریادگر (کتاب)|منتظر چشم به راهی فریادگر]]، ص ۷۵؛ [[محمد مهدی گرجیان|گرجیان، محمد مهدی]]، [[تحلیل کارآمدی انتظار در حیات طیبه (مقاله)|تحلیل کارآمدی انتظار در حیات طیبه]]، ص ۲۱؛ [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانههای قائم آل محمد (کتاب)|نشانههای قائم آل محمد]]، ص ۷۹؛ [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲۳۳؛ [[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ ۲۱۲؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضهای فراموششده (کتاب)|انتظار فریضهای فراموششده]]؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۷۴؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷؛ [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۳۴ ـ ۳۵؛[[پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود]]، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴۳۷؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶۷۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸۳۱؛ [[رضا علی کرمی|کرمی، رضا علی]]، [[خانواده منتظر امام زمان (کتاب)|خانواده منتظر امام زمان]]، ص ۵۷۶؛ [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۹؛ [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|آیینه انتظار یاوران مهدی]]، ص ۱۶۰۱۶۱؛ [[پژوهشگران مسجد مقدس جمکران]]، [[انتظار بهار و باران (کتاب)|انتظار بهار و باران]]، ص ۷۱ ۷۲</ref>. | نتیجه اینکه از جمله وظایفی که [[مسلمین]] به طور خاص در [[دوران غیبت]] بر عهده شان است [[تحمل]] [[مشکلات]] و [[سختی]] هاست<ref>ر.ک: سید محمد صدر|صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری، ص۴۵۳- ۴۵۵.</ref> و بزرگترین عامل ایجاد [[صبر]] در برابر [[سختیها]] و [[مصیبتها]] برای [[مسلمانان]]، [[انتظار]] [[مسلمین]] برای [[ظهور]] [[امام غائب]] است<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۴۵۳- ۴۵۵؛ [[میرزا عباس مهدویفرد|مهدویفرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۰-۱۱۸؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ [[مهدی علیزاده|علیزاده، مهدی]]، [[نشانههای یار و چکامه انتظار (کتاب)|نشانههای یار و چکامه انتظار]]، ص۷۹-۹۰؛ [[فرجالله هدایتنیا|هدایتنیا، فرجالله]]، [[ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات (مقاله)|ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات]]، ص۱۱۹؛ [[مرضیه شریفی|شریفی، مرضیه]]، [[انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت (مقاله)|انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت]]، ص ۲۱۱-۲۱۲؛ [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۷۵-۷۶؛ [[سیمین صمیمی|صمیمی، سیمین]]، [[عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]]؛ [[امیر مهدی حکیمی|حکیمی، امیر مهدی]]، [[منتظر چشم به راهی فریادگر (کتاب)|منتظر چشم به راهی فریادگر]]، ص ۷۵؛ [[سید عبدالحمید امینی|امینی، سید عبدالحمید]]، [[انتظار عدالت و صلح جهانی (مقاله)|انتظار عدالت و صلح جهانی]]، ص۲۴۳؛ [[ ابراهیم محمدی|محمدی، ابراهیم، ضرورت توانمندی منتظران در قرآن کریم و حدیث (مقاله)|ضرورت توانمندی منتظران در قرآن کریم و حدیث]]، ص ۱۵۰-۱۵۱؛ [[علی صفائی حائری|صفائی حائری؛ علی]]، [[ تو میآیی (کتاب)|تو میآیی]]، ص ۲۶ -۳۲؛ [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]]؛ [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۰-۱۷۱؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۹۰؛ [[پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود]]، [[انتظار منتظر و تکالیف منتظران (کتاب)|انتظار منتظر و تکالیف منتظران]]، ص ۳۳-۳۸؛ [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص۱۲۸؛ [[محمد رسول آهنگران|آهنگران، محمد رسول، بررسی مبانی ضرورت زمینهسازی برای ظهور موعود (مقاله)|بررسی مبانی ضرورت زمینهسازی برای ظهور موعود]]، ص ۱۷۲-۱۷۳؛ [[مهدی نیلیپور|نیلیپور، مهدی]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۲۲-۳۰؛ [[مسعود آذربایجانی|آذربایجانی، مسعود]]، [[رابطه انتظار و بهداشت روان (مقاله)|رابطه انتظار و بهداشت روان]]، ص ۷۲-۷۴؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضهای فراموششده (کتاب)|انتظار فریضهای فراموششده]]؛ [[امیر مهدی حکیمی|حکیمی، امیر مهدی]]، [[منتظر چشم به راهی فریادگر (کتاب)|منتظر چشم به راهی فریادگر]]، ص ۷۵؛ [[محمد مهدی گرجیان|گرجیان، محمد مهدی]]، [[تحلیل کارآمدی انتظار در حیات طیبه (مقاله)|تحلیل کارآمدی انتظار در حیات طیبه]]، ص ۲۱؛ [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانههای قائم آل محمد (کتاب)|نشانههای قائم آل محمد]]، ص ۷۹؛ [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص ۳۲۳۳؛ [[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۵۸ ـ ۴۵۹؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ ۲۱۲؛ [[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضهای فراموششده (کتاب)|انتظار فریضهای فراموششده]]؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۷۴؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷؛ [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص ۳۴ ـ ۳۵؛[[پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود]]، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴۳۷؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶۷۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸۳۱؛ [[رضا علی کرمی|کرمی، رضا علی]]، [[خانواده منتظر امام زمان (کتاب)|خانواده منتظر امام زمان]]، ص ۵۷۶؛ [[ابراهیم کوثری|کوثری، ابراهیم]]، [[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۹؛ [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|آیینه انتظار یاوران مهدی]]، ص ۱۶۰۱۶۱؛ [[پژوهشگران مسجد مقدس جمکران]]، [[انتظار بهار و باران (کتاب)|انتظار بهار و باران]]، ص ۷۱ ۷۲</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== |