پیروی از حق: تفاوت میان نسخه‌ها

از آنجا که [[امام علی]]{{ع}} [[حق]] مجسّم است و حق با او و او با حق است و از هم جدا نمى‌شوند و به گفته [[پیامبر خاتم]]: {{متن حدیث|علىّ مع الحق و الحق مع علىّ}}<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۱۸ ص ۲۴، الإمامة و السیاسة، ج ۱ ص ۹۸.</ref>، پس [[اهل]] [[حق]] نیز [[پیروان امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[شیعیان]] [[اهل بیت]]{{عم}}اند. به فرمودۀ [[امام علی|حضرت على]]{{ع}} {{متن حدیث|حقٌ و باطل و لکلّ أهل}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۶.</ref>، حقى است و باطلى و هرکدام را اهلى است. و آن حضرت، خود را در مسیر [[حق]] مى‌دانست: {{متن حدیث|إنّى لعلى جادّة الحق}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.</ref>. اهل حق بودن، [[تبعیت کامل]] و [[همسویى مطلق]] با [[خاندان پیامبر]] است، در [[فکر]]، [[عقیده]]، [[اخلاق]]، [[مواضع سیاسى]]، [[احکام عملى]] و [[آداب شرعى]] و [[تقید کامل به مبانى و مسائل فقهى]]. گروهى از [[درویشان]] یا [[غلات]] و [[على اللهى‌ها]] که خود را «[[اهل حق (فرقه)|اهل حق]]» مى‌دانند، [[بیراهه]] مى‌روند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۱۳.</ref>.