پرش به محتوا

ایمان ابوطالب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۴: خط ۴۴:
پیامبر {{صل}} در [[فوت ابوطالب]] سخت گریست و از خداوند برای او [[طلب]] [[مغفرت]] کرد. <ref>شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص ۷۶.</ref> و فرمود: در [[اذیت]] و [[رنج]]، آنچه [[قریش]] بر سرم آوردند کمتر از [[مصیبت]] ابوطالب بود و در جریان دعوتم بازو و نگهدار من بود و تا زمانی که ابوطالب زنده بود [[قریشیان]] نمی‌توانستند مرا اذیت کنند <ref>[[سیره]] ابن [[هشام]]، ج۲، ص ۳۰.</ref> و هنگام [[دفن]] وی فرمود: ای عمو مرا در [[کودکی]] پرورش دادی، در [[یتیمی]] [[کفالت]] کردی و در بزرگی یاری نمودی، پس خداوند جزای خیرت دهد. <ref>[[تاریخ]] [[یعقوبی]]، ج۲، ص ۳۵۰.</ref>. پیامبر ({{صل}} در [[تشییع جنازه]] او شرکت کرد و [[وعده]] کرد که [[روز قیامت]] برای پسر و [[مادر]] و عمویش [[ابوطالب]] [[شفاعت]] کند <ref>[[تاریخ]] [[یعقوبی]]، ج۲، ص ۳۵.</ref> با آنکه [[تشییع جنازه]] [[کافر]] و [[شفاعت]] وی صحیح نیست.
پیامبر {{صل}} در [[فوت ابوطالب]] سخت گریست و از خداوند برای او [[طلب]] [[مغفرت]] کرد. <ref>شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص ۷۶.</ref> و فرمود: در [[اذیت]] و [[رنج]]، آنچه [[قریش]] بر سرم آوردند کمتر از [[مصیبت]] ابوطالب بود و در جریان دعوتم بازو و نگهدار من بود و تا زمانی که ابوطالب زنده بود [[قریشیان]] نمی‌توانستند مرا اذیت کنند <ref>[[سیره]] ابن [[هشام]]، ج۲، ص ۳۰.</ref> و هنگام [[دفن]] وی فرمود: ای عمو مرا در [[کودکی]] پرورش دادی، در [[یتیمی]] [[کفالت]] کردی و در بزرگی یاری نمودی، پس خداوند جزای خیرت دهد. <ref>[[تاریخ]] [[یعقوبی]]، ج۲، ص ۳۵۰.</ref>. پیامبر ({{صل}} در [[تشییع جنازه]] او شرکت کرد و [[وعده]] کرد که [[روز قیامت]] برای پسر و [[مادر]] و عمویش [[ابوطالب]] [[شفاعت]] کند <ref>[[تاریخ]] [[یعقوبی]]، ج۲، ص ۳۵.</ref> با آنکه [[تشییع جنازه]] [[کافر]] و [[شفاعت]] وی صحیح نیست.


[[علی]]{{ع}} [[سوگند]] یاد می‌‌کند که ابوطالب، [[عبدالمطلب]]، [[هاشم]] و عبدمناف هرگز بتی را نپرستیدند بلکه به سوی [[کعبه]] و به [[آیین]] [[ابراهیم]] ({{ع}} [[نماز]] می‌‌گزاردند <ref>[[کمال الدین]]، ج۱، ص ۱۷۵.</ref> و او را کسی می‌‌داند که اگر تمام [[گناهکاران]] روی [[زمین]] را شفاعت کند [[خداوند]] می‌‌پذیرد. <ref>بحارالأنوار، ج۳۵، ص ۱۱۰.</ref> [[امام سجّاد]]{{ع}} در پاسخ کسی که از [[ایمان ابوطالب]] سؤال می‌‌کرد فرمود: چقدر جای [[تعجب]] است خداوند رسولش را [[نهی]] کرده که [[زن]] [[مسلمانی]] در [[نکاح]] کافری باشد، [[فاطمه بنت اسد]] از زنانی است که در [[اسلام]] بر دیگران [[سبقت]] گرفته است در حالی که تا آخر [[عمر]] ابوطالب، [[همسر]] او بود <ref>[[شرح نهج البلاغه]]، ج۱۴، ص ۶۸ ؛ [[الغدیر]]، ج۷، ص ۳۸۱.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} ایمان ابوطالب را از [[ایمان]] بسیاری از [[مردم]] [[برتر]] می‌‌داند و نقل می‌‌کند که علی{{ع}} [[دستور]] می‌‌داد به [[نیابت]] وی [[حجّ]] به جا آورند <ref>[[سیره]] [[حلبی]]، ج۳، ص ۲۰۵</ref>. [[امام کاظم]] ({{ع}} ابوطالب را از [[اوصیاء]] [[انبیاء]] پیشین می‌‌داند که به [[نبوت]] [[پیامبر اسلام]] ({{صل}} [[شهادت]] داد و در [[روز]] [[وفات]] وصایا را به او تحویل داد <ref>کافی، ج۱، ص ۴۴۵.</ref>.<ref>[[اسماعیل آذری‌نژاد|آذری‌نژاد، اسماعیل]]، [[ایمان ابوطالب (مقاله)|مقاله «ایمان ابوطالب»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱.</ref>
[[علی]]{{ع}} [[سوگند]] یاد می‌‌کند که ابوطالب، [[عبدالمطلب]]، [[هاشم]] و عبدمناف هرگز بتی را نپرستیدند بلکه به سوی [[کعبه]] و به [[آیین]] [[ابراهیم]] ({{ع}} [[نماز]] می‌‌گزاردند <ref>[[کمال الدین]]، ج۱، ص ۱۷۵.</ref> و او را کسی می‌‌داند که اگر تمام [[گناهکاران]] روی [[زمین]] را شفاعت کند [[خداوند]] می‌‌پذیرد. <ref>بحارالأنوار، ج۳۵، ص ۱۱۰.</ref> [[امام سجّاد]]{{ع}} در پاسخ کسی که از [[ایمان ابوطالب]] سؤال می‌‌کرد فرمود: چقدر جای [[تعجب]] است خداوند رسولش را [[نهی]] کرده که [[زن]] [[مسلمانی]] در [[نکاح]] کافری باشد، [[فاطمه بنت اسد]] از زنانی است که در [[اسلام]] بر دیگران [[سبقت]] گرفته است در حالی که تا آخر [[عمر]] ابوطالب، [[همسر]] او بود <ref>[[شرح نهج البلاغه]]، ج۱۴، ص ۶۸ ؛ [[الغدیر]]، ج۷، ص ۳۸۱.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} ایمان ابوطالب را از [[ایمان]] بسیاری از [[مردم]] [[برتر]] می‌‌داند و نقل می‌‌کند که علی{{ع}} [[دستور]] می‌‌داد به [[نیابت]] وی [[حجّ]] به جا آورند <ref>[[سیره]] [[حلبی]]، ج۳، ص ۲۰۵</ref>. [[امام کاظم]] ({{ع}} ابوطالب را از [[اوصیاء]] [[انبیاء]] پیشین می‌‌داند که به [[نبوت]] [[پیامبر اسلام]] ({{صل}} [[شهادت]] داد و در [[روز]] [[وفات]] وصایا را به او تحویل داد <ref>کافی، ج۱، ص ۴۴۵.</ref>.<ref>[[اسماعیل آذری‌نژاد|آذری‌نژاد، اسماعیل]]، [[ایمان ابوطالب (مقاله)|مقاله «ایمان ابوطالب»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۵۸۵.</ref>


==[[دلایل]] [[منکران]] ایمان ابوطالب==
==[[دلایل]] [[منکران]] ایمان ابوطالب==
خط ۶۱: خط ۶۱:
۴. به نقل از [[ابوسعید خدری]]، شخصی نزد [[پیامبر]] از ابوطالب یاد کرد، آن [[حضرت]] فرمود: [[امید]] است که [[شفاعت]] من در [[روز قیامت]] برای او سودمند باشد، در میان آبی جوشیده از [[آتش]] قرار می‌‌گیرد که تا دو [[کعب]] او می‌‌رسد و از آنجا تا مغز او را می‌‌جوشاند... <ref>العلل ومعرفة الرجال، ج۱، ص ۲۴۹، رقم ۳۳۹.</ref>.
۴. به نقل از [[ابوسعید خدری]]، شخصی نزد [[پیامبر]] از ابوطالب یاد کرد، آن [[حضرت]] فرمود: [[امید]] است که [[شفاعت]] من در [[روز قیامت]] برای او سودمند باشد، در میان آبی جوشیده از [[آتش]] قرار می‌‌گیرد که تا دو [[کعب]] او می‌‌رسد و از آنجا تا مغز او را می‌‌جوشاند... <ref>العلل ومعرفة الرجال، ج۱، ص ۲۴۹، رقم ۳۳۹.</ref>.


این حدیث به خاطر اشخاصی همچون [[سفیان ثوری]]، [[عبدالملک بن عمیر لخمی کوفی]] <ref>الجرح والتعدیل، ج۵، ص ۳۹۵، رقم ۱۸۳۳؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۲، ص ۶۳۴ و ۶۳۳ رقم ۵۱۲۵.</ref> و [[عبدالعزیز دراودی]] <ref>[[شرح نهج البلاغه]]، ج۱۴، ص ۷۰.</ref> که در [[سلسله]] [[سند]] قرار دارند از نظر [[سند ضعیف]] است و [[بغض]] و [[دشمنی]] [[مغیرة بن شعبه]] که [[حدیث]] را از او نقل می‌‌کنند نسبت به [[بنی هاشم]] و بخصوص [[علی]]{{ع}} معروف است <ref>[[شرح نهج البلاغه]]، ج۱۴، ص۶۸.</ref> به علاوه این که اگر [[ابوطالب]] [[مشرک]] بوده چگونه [[پیامبر]]{{صل}} طبق این حدیث [[امید]] [[شفاعت]] او را داشته است؟! و [[امام باقر]]{{ع}} در پاسخ سؤال از حدیث یاد شده فرمود: اگر [[ایمان ابوطالب]] در کفّه ای از ترازو و [[ایمان]] این [[مردم]] در کفّه ای دیگر قرار گیرد هر آینه ایمان او ترجیح خواهد یافت.<ref>[[اسماعیل آذری‌نژاد|آذری‌نژاد، اسماعیل]]، [[ایمان ابوطالب (مقاله)|مقاله «ایمان ابوطالب»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱.</ref>
این حدیث به خاطر اشخاصی همچون [[سفیان ثوری]]، [[عبدالملک بن عمیر لخمی کوفی]] <ref>الجرح والتعدیل، ج۵، ص ۳۹۵، رقم ۱۸۳۳؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۲، ص ۶۳۴ و ۶۳۳ رقم ۵۱۲۵.</ref> و [[عبدالعزیز دراودی]] <ref>[[شرح نهج البلاغه]]، ج۱۴، ص ۷۰.</ref> که در [[سلسله]] [[سند]] قرار دارند از نظر [[سند ضعیف]] است و [[بغض]] و [[دشمنی]] [[مغیرة بن شعبه]] که [[حدیث]] را از او نقل می‌‌کنند نسبت به [[بنی هاشم]] و بخصوص [[علی]]{{ع}} معروف است <ref>[[شرح نهج البلاغه]]، ج۱۴، ص۶۸.</ref> به علاوه این که اگر [[ابوطالب]] [[مشرک]] بوده چگونه [[پیامبر]]{{صل}} طبق این حدیث [[امید]] [[شفاعت]] او را داشته است؟! و [[امام باقر]]{{ع}} در پاسخ سؤال از حدیث یاد شده فرمود: اگر [[ایمان ابوطالب]] در کفّه ای از ترازو و [[ایمان]] این [[مردم]] در کفّه ای دیگر قرار گیرد هر آینه ایمان او ترجیح خواهد یافت.<ref>[[اسماعیل آذری‌نژاد|آذری‌نژاد، اسماعیل]]، [[ایمان ابوطالب (مقاله)|مقاله «ایمان ابوطالب»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۵۸۵.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۱۱۱: خط ۱۱۱:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[اسماعیل آذری‌نژاد|آذری‌نژاد، اسماعیل]]، [[ایمان ابوطالب (مقاله)|مقاله «ایمان ابوطالب»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ''']]
#[[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[اسماعیل آذری‌نژاد|آذری‌نژاد، اسماعیل]]، [[ایمان ابوطالب (مقاله)|مقاله «ایمان ابوطالب»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۷۳٬۲۶۲

ویرایش