ثوبان بن بجدد در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از [[مفسران]] [[نزول آیه]] {{متن قرآن|وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا}}<ref>«و آنان که از خداوند و پیامبر فرمان برند با کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است از پیامبران و راستکرداران و شهیدان و شایستگان خواهند بود و آنان همراهانی نیکویند» سوره نساء، آیه ۶۹.</ref> را در [[شأن]] وی می‌‌دانند.<ref> اسباب النزول، ص ۱۱۰؛ مجمع البیان، ج ۳، ص ۱۲۵.</ref> این [[آیه]] [[همنشینی]] با پیامبر را [[پاداش]] [[دوستداران]] و [[پیروان]] [[خدا]] و رسولش دانسته است. ثوبان از حافظان و [[راویان حدیث پیامبر]] نیز شمرده شده است. [[روایات]] او از آن [[حضرت]] را تا ۱۷۲ [[روایت]] نیز دانسته‌اند.<ref>شذرات الذهب، ج ۱، ص ۶۳.</ref> روایت "نظر افکندن به چهره علی{{ع}} [[عبادت]] است"<ref>{{متن حدیث| النَّظَرُ إِلَى وَجْهِ عَلِيٍّ عِبَادَةُ }}؛ الغدیر، ج ۴، ص ۳۸؛ کنزالعمال، ج ۱۱، ص ۶۰۱، ۸۹۱.</ref>، از روایات اوست. ثوبان پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} در [[فتح مصر]] <ref>تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۱۵۴؛ الکامل، ج ۲، ص ۵۶۴.</ref> حضور داشت <ref>تاریخ دمشق، ج ۱۱، ص ۱۷۱؛ البدایة والنهایه، ج ۵، ص ۲۳۸.</ref> و مدتی در [[مصر]]، [[رمله]] و [[حمص]] ساکن بود و خانه‌اش در حمص را [[وقف]] هم قبیله‌ای‌های تهیدست خود کرد.<ref>الاستیعاب، ج ۱، ص ۲۱۸.</ref> [[مرگ]] او را در [[زمان]] [[حکومت معاویه]] به سال ۵۴ قمری.<ref> السیرة النبویه، ج ۴، ص ۶۲۱؛ الثقات، ج ۳، ص ۴۸.</ref> در حمص یا مصر ذکر کرده‌اند.<ref>الاستیعاب، ج ۱، ص ۲۱۸؛ الثقات، ج ۳، ص ۴۸؛ الطبقات، ابن سعد، ج ۷، ص ۴۰۰.</ref> برخی نیز مرگ ثوبان را به سال ۴۴ قمری دانسته‌اند.<ref> البدایة والنهایه، ج ۵، ص ۲۳۸.</ref> از ثوبان نسلی نمانده است<ref>تاریخ دمشق، ج ۱۱، ص ۱۶۸. </ref>.<ref>[[سید مجتبی صحفی|صحفی، سید مجتبی]]، [[ثوبان بن بجدد (مقاله)|مقاله «ثوبان بن بجدد»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹.</ref>

== منابع ==