۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
#از [[ابن عباس]] [[نقل]] شده است که گروهی از [[یهود]] که زیدبن [[تابوت]] هم در میانشان بود، هنگامیکه [[پیامبر]]{{صل}} آنان را از [[عذاب الهی]] [[بیم]] و هشدار میداد، از او خواستند که ایشان را چنین بیم ندهد؛ به این ادعا و [[دلیل]] که پسران خدا و [[دوستان]] اویند، پس اگر بر آنان [[خشم]] هم گیرد، مانند خشم [[پدر]] بر پسرش خواهد بود و به زودی این خشم رخت برمیبندد. در پی این گزافهگوییها بود که آیه {{متن قرآن|وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ}}<ref>«و یهودیان و مسیحیان گفتند: ما فرزندان خداوند و دوستان اوییم؛ بگو: پس چرا شما را برای گناهانتان عذاب میکند؟ خیر، شما نیز بشری هستید از همان کسان که آفریده است، هر که را بخواهد میبخشاید و هر که را بخواهد عذاب میکند و فرمانفرمایی آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست از آن خداوند است و بازگشت (همگان) به سوی اوست» سوره مائده، آیه ۱۸.</ref> نازل شد. خدا در این آیه با رد ادعای یهود، آنان را مخلوقهای [[الهی]] دانسته و بیان میدارد که خدا هرکه از آنان را بخواهد میآمرزد و هر که را بخواهد [[کیفر]] میدهد و [[حکومت]] [[آسمانها]] و [[زمین]] و آنچه که در آنهاست، از آنِ اوست و همه به سویش باز خواهند گشت. | #از [[ابن عباس]] [[نقل]] شده است که گروهی از [[یهود]] که زیدبن [[تابوت]] هم در میانشان بود، هنگامیکه [[پیامبر]]{{صل}} آنان را از [[عذاب الهی]] [[بیم]] و هشدار میداد، از او خواستند که ایشان را چنین بیم ندهد؛ به این ادعا و [[دلیل]] که پسران خدا و [[دوستان]] اویند، پس اگر بر آنان [[خشم]] هم گیرد، مانند خشم [[پدر]] بر پسرش خواهد بود و به زودی این خشم رخت برمیبندد. در پی این گزافهگوییها بود که آیه {{متن قرآن|وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ}}<ref>«و یهودیان و مسیحیان گفتند: ما فرزندان خداوند و دوستان اوییم؛ بگو: پس چرا شما را برای گناهانتان عذاب میکند؟ خیر، شما نیز بشری هستید از همان کسان که آفریده است، هر که را بخواهد میبخشاید و هر که را بخواهد عذاب میکند و فرمانفرمایی آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست از آن خداوند است و بازگشت (همگان) به سوی اوست» سوره مائده، آیه ۱۸.</ref> نازل شد. خدا در این آیه با رد ادعای یهود، آنان را مخلوقهای [[الهی]] دانسته و بیان میدارد که خدا هرکه از آنان را بخواهد میآمرزد و هر که را بخواهد [[کیفر]] میدهد و [[حکومت]] [[آسمانها]] و [[زمین]] و آنچه که در آنهاست، از آنِ اوست و همه به سویش باز خواهند گشت. | ||
#[[طبری]] ذیل آیه {{متن قرآن|لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِنْ قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّى جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ}}<ref>«بیگمان آنان پیشتر هم فتنهجویی کردند و کارها را برای تو دگرگون ساختند تا آنکه حق فرا رسید و فرمان خداوند آشکار شد با آنکه آنان نمیپسندیدند» سوره توبه، آیه ۴۸.</ref> که درباره [[منافقان]] در اعزام [[تبوک]] در [[سال ۹ هجری]] نازل شده، از منافقانی از جمله زید بن تابوت قینقاعی نام برده است<ref>جامعالبیان، ج ۱۰، ص ۱۹۱.</ref>. این آیه اشاره دارد که این گروه در پی [[فتنهجویی]] برآمدند و کار را بر [[پیامبر]]{{صل}} وارونه ساختند، تا اینکه [[خدا]] به رغم میل آنان [[حق]] را آشکار ساخت. برخی [[مفسران]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] و دو آیه پیش از آن، [[رفاعة]] بن [[تابوت]] را ذکر کردهاند<ref> تفسیر [[مقاتل]]، ج ۲، ص ۵۰؛ التبیان، ج ۵، ص ۲۳۰؛ روض الجنان، ج ۹، ص ۲۶۰.</ref> که همان رفاعة بن زید بن تابوت است<ref>روضالجنان، ج ۱۹، ص ۲۳۳.</ref>؛ ولی با توجه به [[مرگ]] رفاعة بن زید بن تابوت در سال ۶ هجری<ref> [[تاریخ]] [[طبری]]، ج ۲، ص ۲۶۰، ۲۶۲.</ref>، نمیتوان وی را از [[منافقان]] [[نبرد تبوک]] در [[سال ۹ هجری]] برشمرد.<ref>[[حمید حاجامینی|حاجامینی، حمید]]، [[رفاعة بن زید (مقاله)|مقاله «رفاعة بن زید»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۴.</ref> | #[[طبری]] ذیل آیه {{متن قرآن|لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِنْ قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّى جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ}}<ref>«بیگمان آنان پیشتر هم فتنهجویی کردند و کارها را برای تو دگرگون ساختند تا آنکه حق فرا رسید و فرمان خداوند آشکار شد با آنکه آنان نمیپسندیدند» سوره توبه، آیه ۴۸.</ref> که درباره [[منافقان]] در اعزام [[تبوک]] در [[سال ۹ هجری]] نازل شده، از منافقانی از جمله زید بن تابوت قینقاعی نام برده است<ref>جامعالبیان، ج ۱۰، ص ۱۹۱.</ref>. این آیه اشاره دارد که این گروه در پی [[فتنهجویی]] برآمدند و کار را بر [[پیامبر]]{{صل}} وارونه ساختند، تا اینکه [[خدا]] به رغم میل آنان [[حق]] را آشکار ساخت. برخی [[مفسران]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] و دو آیه پیش از آن، [[رفاعة]] بن [[تابوت]] را ذکر کردهاند<ref> تفسیر [[مقاتل]]، ج ۲، ص ۵۰؛ التبیان، ج ۵، ص ۲۳۰؛ روض الجنان، ج ۹، ص ۲۶۰.</ref> که همان رفاعة بن زید بن تابوت است<ref>روضالجنان، ج ۱۹، ص ۲۳۳.</ref>؛ ولی با توجه به [[مرگ]] رفاعة بن زید بن تابوت در سال ۶ هجری<ref> [[تاریخ]] [[طبری]]، ج ۲، ص ۲۶۰، ۲۶۲.</ref>، نمیتوان وی را از [[منافقان]] [[نبرد تبوک]] در [[سال ۹ هجری]] برشمرد.<ref>[[حمید حاجامینی|حاجامینی، حمید]]، [[رفاعة بن زید (مقاله)|مقاله «رفاعة بن زید»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |