شیعه و امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*از نظر [[شیعه]]، مسأله [[مهدویت]] و نوید ظهور مهدی موعود {{ع}}، یکی از مسایل بسیار حیاتی اسلام به شمار می‌رود و به اندازه‌ای اهمیت دارد که اعتقاد به ظهور حضرت، در ردیف وقوع قیامت، و تکذیب و تصدیقش در ردیف تکذیب و تصدیق [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌باشد. از نظر شیعه، مهدویت یک مسأله کهن و ریشه‌دار است و سابقه آن به نخستین روزهای طلوع فجر اسلام و دوران شخص نبی اکرم {{صل}} برمی‌گردد. به اعتقاد شیعه، علاوه بر آیات متعددی که در [[قرآن کریم]] وارد شده و پیشوایان دینی آن‌ها را به وجود مقدس [[مهدی موعود]] تفسیر کرده‌اند، صدها حدیث معتبر و متواتر از حضرت [[رسول اکرم]] {{صل}} و جانشینان آن حضرت صادر شده که در آن‌ها صفات، خصوصیات و جزئیات زندگی آن منتظر موعود و این‌که پس از تولّد دو بار غیبت خواهد داشت و پس از غیبت طولانی ظهور خواهد کرد و با تشکیل حوادث واحد جهانی، جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود، بیان شده است. شیعیان براساس [[روایات]] عقیده دارند که مهدی موعود {{ع}}، سرّی از اسرار حق و آخرین برگزیده الهی است که پس از تولّد از نظرها غایب شده است و پس از مدت زمانی طولانی ظهور می‌نماید و او [[حجة الله]]، [[خلیفة الله]] و [[بقیة الله]] است. مهدی موعود {{ع}} از نسل پاک [[پیامبر خدا]] {{صل}} و از علی و زهرا {{عم}} و نهمین نفر از فرزندان [[امام حسین]] و فرزند بلافصل [[امام حسن عسکری]] {{ع}} است. شیعیان دوازده‌امامی عقیده دارند که [[حضرت مهدی]] {{ع}}، همنام و هم‌کنیه [[پیامبر]] {{صل}} و هم‌اکنون زنده است و هنگامی که خداوند اجازه ظهورش دهد قیام می‌کند و زمین را پر از عدل و داد می‌نماید.

*شیعیان طبق وعده‌های انبیای سلف {{عم}} و نویدهای کتب مذهبی، و وعده‌های صریح [[قرآن کریم]] عقیده دارند که: آن‌گاه که اخلاق و معنویت از میان بشر رخت بربندد و ظلم و ستم فراگیر شود و اسباب ظهور مهیا گردد، [[حضرت مهدی]] {{ع}} به فرمان حق قیام می‌کند. با آمدنش هیچ حکومت باطلی روی زمین باقی نمی‌ماند. مرزهای جغرافیایی میان کشورها برداشته می‌شود، مظاهر شرک و کفر و بی‌عدالتی از بین می‌روند، عدالت اجتماعی تأمین می‌گردد، هر حقّی به صاحب حق می‌رسد و در سراسر جهان، تنها یک نظام حکومت می‌کند و آن نظام عادلانه اسلام و احکام نجات‌بخش آسمانی [[قرآن کریم]] است<ref>ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۶۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۵.</ref>.

== منابع ==