۶۴٬۶۴۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
#مورد دیگر در این زمینه توجه به اصل مهم و حیاتی گسترش نیکیها و جلوگیری از انتشار [[زشتیها]] و ناپاکیهاست. این اصل مهم در [[فرهنگ دینی]] با عنوان [[عمر]] به معروف و [[نهی از منکر]] یاد شده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 519.</ref>. | #مورد دیگر در این زمینه توجه به اصل مهم و حیاتی گسترش نیکیها و جلوگیری از انتشار [[زشتیها]] و ناپاکیهاست. این اصل مهم در [[فرهنگ دینی]] با عنوان [[عمر]] به معروف و [[نهی از منکر]] یاد شده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 519.</ref>. | ||
#[[امام]] {{ع}} به نکتهای بسیار مهم در [[فرهنگ]] شهروندی اشاره میکند و آن، اصل [[اعتقاد]] به [[برائت]] انسانهاست تا زمانی که خلاف آن اثبات شود. از اینرو در روابط شهروندی نباید به دیگران [[گمان]] بد برد و تا جایی که ممکن است باید گفتار و کردار دیگران را حمل بر صحت کرد. [[امام]] {{ع}} میفرماید: به سخنی که از دهان کسی بیرون میآید، [[گمان]] بد مبر و چندان که توانی احتمال [[نیکی]] بر<ref>{{متن حدیث|لَا تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً، وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مُحْتَمَلًا}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۳۵۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 519.</ref>. | #[[امام]] {{ع}} به نکتهای بسیار مهم در [[فرهنگ]] شهروندی اشاره میکند و آن، اصل [[اعتقاد]] به [[برائت]] انسانهاست تا زمانی که خلاف آن اثبات شود. از اینرو در روابط شهروندی نباید به دیگران [[گمان]] بد برد و تا جایی که ممکن است باید گفتار و کردار دیگران را حمل بر صحت کرد. [[امام]] {{ع}} میفرماید: به سخنی که از دهان کسی بیرون میآید، [[گمان]] بد مبر و چندان که توانی احتمال [[نیکی]] بر<ref>{{متن حدیث|لَا تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً، وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مُحْتَمَلًا}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۳۵۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 519.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |