۶۴٬۶۴۲
ویرایش
عمل در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '=='
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
*[[امام]] {{ع}} [[نظم]] در کار را اصلی اساسی می‌داند و در [[کلامی]] [[مردمان]] را به انجام به‌موقع کار و پرهیز از شتاب و دیرکرد ناهنگام فرامی‌خواند<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref> و در [[کلامی]] دیگر به [[انسان‌ها]] می‌آموزد که کار هر روز را همان روز انجام دهند. کار امروز را به فردا وامگذار، زیرا هر روز کاری برای همان روز دارد<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 648.</ref>. | *[[امام]] {{ع}} [[نظم]] در کار را اصلی اساسی می‌داند و در [[کلامی]] [[مردمان]] را به انجام به‌موقع کار و پرهیز از شتاب و دیرکرد ناهنگام فرامی‌خواند<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref> و در [[کلامی]] دیگر به [[انسان‌ها]] می‌آموزد که کار هر روز را همان روز انجام دهند. کار امروز را به فردا وامگذار، زیرا هر روز کاری برای همان روز دارد<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 648.</ref>. | ||
*تخصص در کار از اموری است که در [[تعالیم]] [[امام]] مورد توجه قرار گرفته است. [[امام علی]] {{ع}} [[مردمان]] را [[فرزند]] تخصصشان برمی‌شمرد و در [[کلامی]] [[ارزش]] هر کس را به اندازه کاری می‌داند که در آن تخصص دارد و آن را خوب و درست انجام می‌دهد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۷۸</ref>. باید توجه داشت که منظور از تخصص در [[کلام امام]] نوع حرفه نیست، بلکه مقصود، مهارت و تخصصی است که فرد در کار خود پیدا کرده است. از این‌رو [[سلامت]] فرد و [[جامعه]] در گرو کار و [[تلاش]] [[حلال]]، متعهدانه و شرافتمندانه همراه با [[عفت]] و [[پاک‌دامنی]] است که باعث تأثیری عمیق در جوانب مختلف شخصیت و حیات [[آدمی]] می‌شود. [[امام علی]] {{ع}} در [[کلامی]] فرمود: کسی که در عمل کوتاهی کند به [[اندوه]] دچار شود<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۱۲۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 649.</ref>. | *تخصص در کار از اموری است که در [[تعالیم]] [[امام]] مورد توجه قرار گرفته است. [[امام علی]] {{ع}} [[مردمان]] را [[فرزند]] تخصصشان برمی‌شمرد و در [[کلامی]] [[ارزش]] هر کس را به اندازه کاری می‌داند که در آن تخصص دارد و آن را خوب و درست انجام می‌دهد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۷۸</ref>. باید توجه داشت که منظور از تخصص در [[کلام امام]] نوع حرفه نیست، بلکه مقصود، مهارت و تخصصی است که فرد در کار خود پیدا کرده است. از این‌رو [[سلامت]] فرد و [[جامعه]] در گرو کار و [[تلاش]] [[حلال]]، متعهدانه و شرافتمندانه همراه با [[عفت]] و [[پاک‌دامنی]] است که باعث تأثیری عمیق در جوانب مختلف شخصیت و حیات [[آدمی]] می‌شود. [[امام علی]] {{ع}} در [[کلامی]] فرمود: کسی که در عمل کوتاهی کند به [[اندوه]] دچار شود<ref>{{متن حدیث|مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۱۲۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 649.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||