نامۀ ۳۵ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

==فرازی از [[نامه]]==

*همانا [[مصر]] سقوط کرد و فرماندارش [[محمد بن ابی بکر]] (که [[خدا]] او را [[رحمت]] کند) [[شهید]] شد. در پیشگاه [[خداوند]]، او را فرزندی [[خیرخواه]]، کارگزاری کوشا، شمشیری برنده و ستونی بازدارنده می‌شماریم. همواره [[مردم]] را برای پیوستن به او برانگیختم و [[فرمان]] دادم تا قبل از این حوادث ناگوار به یاری‌اش بشتابند.[[مردم]] را [[نهان]] و [[آشکار]]، از آغاز تا انجام فراخواندم، عده‌ای با ناخوشایندی آمدند و برخی به [[دروغ]] بهانه آوردند و بعضی [[خوار]] و ذلیل بر جای ماندند. از [[خدا]] می‌خواهم به زودی مرا از دست این [[مردم]] [[نجات]] دهد. به [[خدا]] [[سوگند]]، گر در [[پیکار]] با [[دشمن]] آرزوی من [[شهادت]] نبود و خود را برای [[مرگ]] آماده نکرده بودم، [[دوست]] می‌داشتم حتی یک روز با این [[مردم]] نباشم و هرگز آنان را [[دیدار]] نکنم.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 782.</ref>.

== جستارهای وابسته ==