۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '*[' به '* [') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۱۴۵: | خط ۱۴۵: | ||
'''۱۱. حذف [[امام علی|علی]]{{ع}} به بهانههای واهی:''' [[حضرت علی]]{{ع}} با وجود اینکه بعد از [[رحلت پیامبر اعظم]]{{صل}} در سنین جوانی "۳۳ ساله" بود، لکن بر حسب [[نصوص]] متعدد خود را سزاوار و یگانه فرد لایق و احق به [[حکومت]] میدانست، این نکته مورد اذعان [[مخالفان]] [[حکومت]] وی نیز قرار گرفته است. اینجا این سؤال مطرح میشود پس چرا [[مردم]] و به تعبیر دقیق سردمداران امور از [[انتخاب]] حضرت روی برگردانده و گزینه [[ابوبکر]] را تعیین نمودند؟ با نیم نگاهی به تاریخ روشن میشود که [[مخالفان]] حضرت و در رأس آنها [[عمر]] به بهانههای مختلفی دست زدند که مهمترین آنها عبارتند از: الف. جوانی ب. اهل مزاح بودن ج. عدم حمایت اعراب از حضرت د. حب قبیله خود. با تأمل در دلایل [[خلیفه دوم]] معلوم میشود هیچکدام از آنها نمیتواند توجیهکننده [[عمل]] وی در حذف [[حضرت علی]]{{ع}} با اعتراف به شخصیت بینظیر حضرت گردد، بلکه بر همه [[مسلمانان]] صدر [[اسلام]] اعم از مهاجر و [[انصار]] لازم بود که زمام [[حکومت]] را هم بنابر شخصیت منحصره حضرت و هم [[نصوص]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}}، به حضرت تحویل داده و در رکاب آن ضرت در پایداری [[اسلام]] قدم بر میداشتند. حاصل آنکه رویکرد یا رویگردانی [[مردم]] از [[حکومت]] یا [[حاکم|حاکمی]] هر چند میتواند بستر [[حکومت|حکومتی]] را فراهم یا آن را ساقط گرداند، اما بر صدق، قانونیت، [[حقانیت]] و [[مشروعیت الهی]] آن نفیاً و اثباتاً دلالت نمیکند و این گفتار قدما که:{{عربی|" الناس على دين ملوكهم "}} هر چند کلیت ندارد، اما به نظر میرسد که غلبه داشته باشد<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۲۶۵ - ۲۸۳.</ref>. | '''۱۱. حذف [[امام علی|علی]]{{ع}} به بهانههای واهی:''' [[حضرت علی]]{{ع}} با وجود اینکه بعد از [[رحلت پیامبر اعظم]]{{صل}} در سنین جوانی "۳۳ ساله" بود، لکن بر حسب [[نصوص]] متعدد خود را سزاوار و یگانه فرد لایق و احق به [[حکومت]] میدانست، این نکته مورد اذعان [[مخالفان]] [[حکومت]] وی نیز قرار گرفته است. اینجا این سؤال مطرح میشود پس چرا [[مردم]] و به تعبیر دقیق سردمداران امور از [[انتخاب]] حضرت روی برگردانده و گزینه [[ابوبکر]] را تعیین نمودند؟ با نیم نگاهی به تاریخ روشن میشود که [[مخالفان]] حضرت و در رأس آنها [[عمر]] به بهانههای مختلفی دست زدند که مهمترین آنها عبارتند از: الف. جوانی ب. اهل مزاح بودن ج. عدم حمایت اعراب از حضرت د. حب قبیله خود. با تأمل در دلایل [[خلیفه دوم]] معلوم میشود هیچکدام از آنها نمیتواند توجیهکننده [[عمل]] وی در حذف [[حضرت علی]]{{ع}} با اعتراف به شخصیت بینظیر حضرت گردد، بلکه بر همه [[مسلمانان]] صدر [[اسلام]] اعم از مهاجر و [[انصار]] لازم بود که زمام [[حکومت]] را هم بنابر شخصیت منحصره حضرت و هم [[نصوص]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}}، به حضرت تحویل داده و در رکاب آن ضرت در پایداری [[اسلام]] قدم بر میداشتند. حاصل آنکه رویکرد یا رویگردانی [[مردم]] از [[حکومت]] یا [[حاکم|حاکمی]] هر چند میتواند بستر [[حکومت|حکومتی]] را فراهم یا آن را ساقط گرداند، اما بر صدق، قانونیت، [[حقانیت]] و [[مشروعیت الهی]] آن نفیاً و اثباتاً دلالت نمیکند و این گفتار قدما که:{{عربی|" الناس على دين ملوكهم "}} هر چند کلیت ندارد، اما به نظر میرسد که غلبه داشته باشد<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۲۶۵ - ۲۸۳.</ref>. | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |