خلافت الهی در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت در ادامه به ربودن [[حق]] [[خلافت]] اهل‌بیت{{عم}} و مغلوب و [[مقهور]] شدن آنان اشاره کرده است: «ولی [[جایگاه]] رفیع امینان تو را که آنان را بدان اختصاص داده‌ای دیگران برُبودند... پس [[برگزیدگان]] و خلفای تو مغلوب و مقهور شدند و حقشان از کف بشد»<ref>نیایش چهل‌و‌هشتم.</ref>. آن‌گاه حضرت نتیجه کار را چنین توصیف می‌فرماید: «اکنون می‌نگرند که احکامت دگرگون شده و [[کتابت]] به یک‌سو و [[فرائض]] تو نه به روش تو به‌جای آورده می‌شود و سنّت‌های پیامبرت متروک مانده است»<ref>نیایش چهل‌و‌هشتم.</ref>. [[امام]] در ادامه برای [[دشمنان]] اهل‌بیت و راضیان به فعل آنها و پیروانشان [[لعنت الهی]] را می‌طلبد<ref>نیایش چهل‌و‌هشتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «جانشین خدا»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۷۰.</ref>

== منابع ==