۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*سفارشات عجیب [[اسلام]] به رفع حوائج دیگران نیز، در همین شمار قابل بررسی است. به این [[حدیث نبوی]] بنگرید: {{متن حدیث| وَ اللَّهِ لَقَضَاءُ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ شَهْرٍ وَ اعْتِكَافِهِ}}<ref>"به [[خدا]] قسم! برآوردن [[حاجت]] یک [[مؤمن]] [[برتر]] و بهتر از روزهداری یک ماه تمام و اعتکاف آن است!"؛ بحار الأنوار، ج ۷۴ ، ص ۶۶.</ref>. بنظر ما، آن تهدیدها نسبت به تارکان حوائج [[مردم]]، واین ترغیبها به برآوردن آن، برای آن آمده است تا [[محبّت]] را در [[جامعه]] افزونی بخشیده دلهای [[مردمان]] را به هم نزدیک سازد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۳۱.</ref>. | *سفارشات عجیب [[اسلام]] به رفع حوائج دیگران نیز، در همین شمار قابل بررسی است. به این [[حدیث نبوی]] بنگرید: {{متن حدیث| وَ اللَّهِ لَقَضَاءُ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ شَهْرٍ وَ اعْتِكَافِهِ}}<ref>"به [[خدا]] قسم! برآوردن [[حاجت]] یک [[مؤمن]] [[برتر]] و بهتر از روزهداری یک ماه تمام و اعتکاف آن است!"؛ بحار الأنوار، ج ۷۴ ، ص ۶۶.</ref>. بنظر ما، آن تهدیدها نسبت به تارکان حوائج [[مردم]]، واین ترغیبها به برآوردن آن، برای آن آمده است تا [[محبّت]] را در [[جامعه]] افزونی بخشیده دلهای [[مردمان]] را به هم نزدیک سازد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۳۱.</ref>. | ||
*در پایان این مبحث، اشاره میکنم که این [[محبّت]] اگر رنگی خدائی داشته در راه او -جلّ وعلا! - باشد، همچون درختی [[استوار]] وشاداب، در هر [[بهار]] ثمره خود را ارزانی سالک کرده او را فزونی در مراتب میبخشد؛ امّا اگر همین [[محبّت]] در راه غیر [[حق]] باشد، همچون درختی پوسیده نه تنها ثمرهای نخواهد داشت، که محیط [[نفس]] [[انسان]] را آلوده و کثیف نیز میگرداند. [[دشمنی]] در [[راه خدا]] نیز صورتی همینگونه دارد؛ چه چون چنین باشد کمال بخش است، و چون در راه غیر او باشد [[مانع]] از کمال خواهد بود<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۳۱-۲۳۲.</ref>. | *در پایان این مبحث، اشاره میکنم که این [[محبّت]] اگر رنگی خدائی داشته در راه او -جلّ وعلا! - باشد، همچون درختی [[استوار]] وشاداب، در هر [[بهار]] ثمره خود را ارزانی سالک کرده او را فزونی در مراتب میبخشد؛ امّا اگر همین [[محبّت]] در راه غیر [[حق]] باشد، همچون درختی پوسیده نه تنها ثمرهای نخواهد داشت، که محیط [[نفس]] [[انسان]] را آلوده و کثیف نیز میگرداند. [[دشمنی]] در [[راه خدا]] نیز صورتی همینگونه دارد؛ چه چون چنین باشد کمال بخش است، و چون در راه غیر او باشد [[مانع]] از کمال خواهد بود<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۳۱-۲۳۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |