۶۴٬۶۴۲
ویرایش
زیاد بن منذر همدانی کوفی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '=='
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
#[[گواهی]] [[شیخ مفید]] در رسالۀ عددیه بر اینکه وی از بزرگان و رؤسایی است که [[حلال و حرام]] و [[فتوا]] و [[احکام]] از آنان گرفته می‌شود؛ کسانی که بر آنان [[طعن]] زده نمی‌شود و به نکوهش هیچ‌یک از آنان راهی وجود ندارد. | #[[گواهی]] [[شیخ مفید]] در رسالۀ عددیه بر اینکه وی از بزرگان و رؤسایی است که [[حلال و حرام]] و [[فتوا]] و [[احکام]] از آنان گرفته می‌شود؛ کسانی که بر آنان [[طعن]] زده نمی‌شود و به نکوهش هیچ‌یک از آنان راهی وجود ندارد. | ||
#گواهی [[علی بن ابراهیم]] به وثاقت هرکسی که در سندهای تفسیرش واقع شده است؛ زیرا در [[تفسیر قمی]]، [[سورۀ آل عمران]] در [[تفسیر]] {{متن قرآن|إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ...}}<ref>«آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای از خویش نوید می‌دهد » سوره آل عمران، آیه ۴۵.</ref> [[کثیر بن عیاش]] از او و او از [[ابو جعفر]] [[محمد بن علی]]{{عم}} [[روایت]] کرده است و آنچه را از [[ابن غضائری]] نقل شد که [[اصحاب]] به روایاتی که [[محمد بن بکر]] از وی روایت کرده، [[اعتماد]] می‌کنند نیز مؤید [[ثقه]] بودن وی قرار داده است<ref>ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۳۲۴ و ۳۲۵. برای آگاهی از پژوهشی جدید درباره ابو الجارود و تفسیر وی ر.ک: جرار، ماهر، تفسیر ابو الجارود، زیاد بن منذر «مقدمه‌ای در شناخت عقاید زیدیه»، ترجمۀ محمد کاظم رحمتی، آینه پژوهش، ش۹۵، سال شانزدهم شماره پنجم، ص۱۵-۳۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۲۴-۲۲۵.</ref> | #گواهی [[علی بن ابراهیم]] به وثاقت هرکسی که در سندهای تفسیرش واقع شده است؛ زیرا در [[تفسیر قمی]]، [[سورۀ آل عمران]] در [[تفسیر]] {{متن قرآن|إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ...}}<ref>«آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای از خویش نوید می‌دهد » سوره آل عمران، آیه ۴۵.</ref> [[کثیر بن عیاش]] از او و او از [[ابو جعفر]] [[محمد بن علی]]{{عم}} [[روایت]] کرده است و آنچه را از [[ابن غضائری]] نقل شد که [[اصحاب]] به روایاتی که [[محمد بن بکر]] از وی روایت کرده، [[اعتماد]] می‌کنند نیز مؤید [[ثقه]] بودن وی قرار داده است<ref>ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۳۲۴ و ۳۲۵. برای آگاهی از پژوهشی جدید درباره ابو الجارود و تفسیر وی ر.ک: جرار، ماهر، تفسیر ابو الجارود، زیاد بن منذر «مقدمه‌ای در شناخت عقاید زیدیه»، ترجمۀ محمد کاظم رحمتی، آینه پژوهش، ش۹۵، سال شانزدهم شماره پنجم، ص۱۵-۳۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۲۴-۲۲۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||