سرور در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

سرانجام اینکه، [[امام چهارم]]{{ع}} شادمانی و سرور ناشی از کسب [[مال]]، و اندوهِ برخاسته از [[محرومیت]] مادی را مطلوب ندانسته و می‌گوید: «بار خدایا! بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و مرا [[توفیق]] ده که در همه حال ذکر [[جمیل]] تو گویم، به [[ستایش]] تو برخیزم و از تو [[سپاسگزاری]] کنم، تا به آنچه از مال [[دنیا]] که بر من ارزانی داشته‌ای دلخوش نباشم و به آنچه از من منع کرده‌ای اندوه نخورم»<ref>نیایش بیست‌و‌یکم.</ref>.<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴؛ الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین{{ع}}، نشر الهادی، قم، ۱۴۱۸؛ غررالحکم و...، عبدالواحد تمیمی آمدی، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، ۱۳۶۶؛ قرآن حکیم ترجمه ناصر مکارم شیرازی، دارالقرآن الکریم، قم، ۱۳۷۳؛ نهج‌البلاغه، سیدرضی، هجرت، قم، ۱۴۱۴.</ref>.<ref>[[علی اکبر شایسته‌نژاد|شایسته‌نژاد، علی اکبر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «شادی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۸۱.</ref>

== منابع ==