حکمت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

*نکته دوم اینکه [[عدل الهی]] از متفرعات مفهوم سلبی [[حکمت]] اوست؛ زیرا [[خداوند]] هیچ‌گاه مرتکب [[افعال]] قبیح و [[شر]] نمی‌شود؛ چرا که کمال وجودی‌اش مانع از انجام دادن چنین افعالی می‌‌شود؛ زیرا [[خداوند]] فقط مبدأ خیر است.

*[[حکمت]] در [[آیات قرآن]] و [[روایات]] نیز آمده است: {{متن قرآن|كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ}}<ref>«(این) کتابی است که آیاتش استواری یافته» سوره هود، آیه ۱.</ref> و {{متن حدیث|قَدَّرَ مَا خَلَقَ فَأَحْكَمَ تَقْدِيرَهُ}}<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۸۹.</ref>. البته اینها بیشتر به معنای ایجابی [[حکمت]] ناظر است.

*لازمه [[حکمت]] و [[عنایت]] [[حق]]، [[غایت]] و معنا داشتن [[جهان]] و هستی است. آنچه موجود می‌‌شود یا خود خیر است و یا برای وصول به خیر است. [[حکمت]] از [[شئون]] علیم و [[مرید]] بودن است و مبین اصل [[علت]] غایی برای [[جهان]] می‌‌باشد<ref>مطهری، عدل الهی، ص۶۳.</ref><ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۰۹-۱۱۰.</ref>.