رشد روحیه محبت و عشق‌ورزی به عنوان یکی از آثار روان‌شناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

آلپورت [[معتقد]] است شخص سالم از نظر روانی، به [[پدر]]، [[مادر]]، [[فرزندان]]، [[همسر]] یا [[دوستان]] نزدیکش [[عشق]] و [[محبت]] نشان می‌‌دهد. این [[توانایی]]، حاصل پرورش کامل مفهوم خود است. در این حال شخص به فرد [[محبوب]] خود احساسی اطمینان‌بخش نشان می‌‌دهد و به آسودگی و [[شادمانی]] او به اندازه [[خوشی]] و [[آسایش]] خودش اظهار علاقه می‌‌کند<ref>کریمی، یوسف، روان‌شناسی شخصیت، ص۲۸.</ref>. فرانکل نیز [[معتقد]] است ویژگی دیگر انسان‌های از خود فرارونده [[توانایی]] [[ایثار]] و دریافت [[عشق]] است. [[عشق]]، [[هدف]] نهایی [[انسان]] است. [[رستگاری]] از راه [[عشق]] و در [[عشق]] است. با [[ایثار]] [[عشق]] به دیگری می‌‌توان خصایل و ویژگی‌های ممتاز او، حتی آنهایی را دید که هنوز تحقق نیافته‌اند<ref>کریمی، یوسف، روان‌شناسی شخصیت، ص۱۶۷.</ref>»<ref>[[زهرا سادات پورسیدآقایی|سادات پورسید آقایی، زهرا]]، [[بررسی تطبیقی شخصیت انسان منتظر با شخصیت سالم از دیدگاه روان‌شناسی کمال (مقاله)|بررسی تطبیقی شخصیت انسان منتظر با شخصیت سالم از دیدگاه روان‌شناسی کمال]]، ص ۱۲۱</ref>.

}}

{{پرسمان آثار روانشناختی انتظار}}

{{پرسمان آثار انتظار}}