پرش به محتوا

عکاظ در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۶: خط ۶:
| پرسش مرتبط  =
| پرسش مرتبط  =
}}
}}
بازارهای موسمی محلی برای [[اجتماع]] [[اعراب]] برای [[داد و ستد]] و تأمین نیازهای داخلی انان بود. '''[[عکاظ]]''' از معروفترین این بازارها و نزدیک [[عرفات]] قرار داشت و در ایام [[حج]] برپا می‌‌شد. [[بازار]] عکاظ به سببب [[شأن]] [[حرم مکه]]، از [[تقدس]] و [[احترام]] بسیاری برخوردار بود. در این بازار علاوه بر [[تجارت]]، رد و بدل شدن [[پیمان]] [[نامه]] و [[قضاوت]]، عرصه جلوه‌گری شعرا و خطبای بنام [[عرب جاهلی]] بود. بازار عکاظ بهترین مکان بای [[تبلیغ دین اسلام]] بود و [[پیامبر]]{{صل}} در ایام برگزاری این بازار [[اسلام]] را بین اعراب و قبالی [[تبلیغ]] می‌‌کرد. این بازار در [[سال 129 هجری]] برای همیشه تعطیل شد.
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[اعراب]] علاوه بر [[تجارت]] کالا به سرزمین‌های دیگر، برای تأمین نیازهای داخلی، اجتماعات و بازارگاه‌هایی را بر پا کرده بودند که [[قبایل]] مختلف [[عرب]] و حتی [[غیر عرب]]، در آن به [[داد و ستد]] می‌پرداختند؛ از جمله مهم‌ترین این بازارها، [[عکاظ]] بود. ریشه [[عربی]] این کلمه، از {{عربی|عَکَظَ یَعکِظ عُکاظاً}} است. [[ابن منظور]] در شرح آن می‌گوید: {{عربی|فيعكظ بعضهم بالفخار ای یَدَعَك}}<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۷، ص۴۴۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۲؛ ابوالفرج حلبی شافعی، السیرة الحلبیه، ج۱، ص۱۴۰.</ref>؛ [[عکاظ]] را [[عکاظ]] می‌گفتند؛ چون [[عرب]] در آن جمع می‌شدند و به دیگران [[تفاخر]] می‌کردند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[عکاظ (مقاله)|عکاظ]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص۹۵.</ref>.
[[اعراب]] علاوه بر [[تجارت]] کالا به سرزمین‌های دیگر، برای تأمین نیازهای داخلی، اجتماعات و بازارگاه‌هایی را بر پا کرده بودند که [[قبایل]] مختلف [[عرب]] و حتی [[غیر عرب]]، در آن به [[داد و ستد]] می‌پرداختند؛ از جمله مهم‌ترین این بازارها، [[عکاظ]] بود. ریشه [[عربی]] این کلمه، از {{عربی|عَکَظَ یَعکِظ عُکاظاً}} است. [[ابن منظور]] در شرح آن می‌گوید: {{عربی|فيعكظ بعضهم بالفخار ای یَدَعَك}}<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۷، ص۴۴۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۲؛ ابوالفرج حلبی شافعی، السیرة الحلبیه، ج۱، ص۱۴۰.</ref>؛ [[عکاظ]] را [[عکاظ]] می‌گفتند؛ چون [[عرب]] در آن جمع می‌شدند و به دیگران [[تفاخر]] می‌کردند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[عکاظ (مقاله)|عکاظ]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص۹۵.</ref>.
۱۱۱٬۹۱۱

ویرایش