عصمت امام در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره منشأ یا ریشه [[عصمت امامان]]{{ع}} نیز در [[روایات]] می‌‌توان به اموری همچون [[توفیق]] و [[تسدید الهی]]، [[همراهی]] دائمی [[روح القدس]] با [[امام]]، [[یاری]] و کمک [[خدای متعال]] و امثال این امور دست یافت که یا به [[لطف الهی]] باز می‌‌گردند و یا به [[علم]].

[[امام باقر]]{{ع}} در روایتی، [[راز]] عصمت امامان را توفیق و تسدید الهی و همراهی دائمی روح القدس با آنها بیان کرده‌اند<ref>{{متن حدیث|...لا یعصون و هم المویدون الموفقون المسددون... لا یفارقهم روح القدس و لا یفارقونه و لا یفارقون القرآن و لا یفارقهم صلوات الله علیهم اجمعین}}، صدوق، محمد بن علی بن الحسین، علل الشرایع، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۳.</ref>.  

در [[روایت]] دیگری [[هشام بن حکم]] از [[امام صادق]]{{ع}} چنین نقل کرده که آن حضرت فرمود: "[[معصوم]] کسی است که با [[یاری خدا]] از همه [[محرمات]] بازداشته شده است"<ref>{{متن حدیث|المعصوم هو الممتنع بالله من جمیع محارم الله و قال الله تبارک و تعالی: و من یعتصم بالله فقد هدی الی صراط مستقیم}}، صدوق، محمد بن علی بن الحسین، معانی الاخبار، ص۱۳۲.</ref>.  

[[امام عسکری]]{{ع}} نیز هنگام ولادت فرزندش [[امام زمان]]{{ع}} به [[حکیمه خاتون]] می‌‌فرماید: «این روح القدس است که [[موکل]] [[امامان]] است. آنها را موفق داشته، [[تسدید]] می‌‌کند و به آنها [[دانش]] می‌‌آموزد»<ref>{{متن حدیث|هذا روح القدس الموکل بالائمة یوفقهم و یسددهم و یربیهم بالعلم}}، طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۹۷.</ref>.