پرش به محتوا

افضلیت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۰: خط ۴۰:
آنچه که دلالت می‌کند بر این که امام باید [[برترین]] افراد امت باشد و ثوابش نیز از دیگران بیشتر باشد این است که او در همه [[شئون]] [[دین]] امام و در تمام [[شریعت]] [[رئیس]] است و هیچ [[واجب عقلی]] و [[عبادت]] [[شرعی]] وجود ندارد مگر این که او [[پیشوا]] و امام آن است. تمام این امور به آن بر می‌گردد که او پیشوا در تمام آن است و این امر به خوبی دلالت دارد بر این که امام باید از همه [[مردمان]] برتر باشد<ref>الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۴.</ref>.
آنچه که دلالت می‌کند بر این که امام باید [[برترین]] افراد امت باشد و ثوابش نیز از دیگران بیشتر باشد این است که او در همه [[شئون]] [[دین]] امام و در تمام [[شریعت]] [[رئیس]] است و هیچ [[واجب عقلی]] و [[عبادت]] [[شرعی]] وجود ندارد مگر این که او [[پیشوا]] و امام آن است. تمام این امور به آن بر می‌گردد که او پیشوا در تمام آن است و این امر به خوبی دلالت دارد بر این که امام باید از همه [[مردمان]] برتر باشد<ref>الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۴.</ref>.


[[محدث بحرانی]] می‌نویسد:
[[ابن‌میثم بحرانی]] می‌نویسد:
امام باید [[افضل افراد امت]] باشد در همه آنچه که کمال نفسانی شمرده می‌شود به خاطر این که امام جلودار امت است و جلودار باید از دیگران افضل باشد؛ زیرا مقدم داشتن ناقص بر کسی که از او برتر و کامل‌تر است از نظر [[عقل]] مردود است<ref>قواعد المرام فی علم الکلام، ص۱۸۰.</ref>.
امام باید [[افضل افراد امت]] باشد در همه آنچه که کمال نفسانی شمرده می‌شود به خاطر این که امام جلودار امت است و جلودار باید از دیگران افضل باشد؛ زیرا مقدم داشتن ناقص بر کسی که از او برتر و کامل‌تر است از نظر [[عقل]] مردود است<ref>قواعد المرام فی علم الکلام، ص۱۸۰.</ref>.


۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش