مراد از واژه إنما در آیه ولایت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۴
، ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
بر این اساس، کلمه {{متن قرآن|إِنَّمَا}} در صدر [[آیه]]، [[ولایت]] را برای [[خداوند]] و رسولش{{صل}} و [[مؤمنین]] مذکور در آیه اثبات و از غیر آنان نفی میکند. و چون میان مؤمنین، انواع [[ولایتها]] از قبیل [[ولاء]] [[محبت]]، [[نصرت]]، [[عتق]] و غیره وجود دارد، معلوم میشود که چنین [[ولایتی]] که مختص خداوند و رسولش{{صل}} و گروه سوم است، از سنخ ولایتهای متعارف میان مؤمنین نیست. در طی [[استدلال]] به کم و کیف این ولایت اشاره بیشتری خواهد شد»<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۴۵.</ref> | بر این اساس، کلمه {{متن قرآن|إِنَّمَا}} در صدر [[آیه]]، [[ولایت]] را برای [[خداوند]] و رسولش{{صل}} و [[مؤمنین]] مذکور در آیه اثبات و از غیر آنان نفی میکند. و چون میان مؤمنین، انواع [[ولایتها]] از قبیل [[ولاء]] [[محبت]]، [[نصرت]]، [[عتق]] و غیره وجود دارد، معلوم میشود که چنین [[ولایتی]] که مختص خداوند و رسولش{{صل}} و گروه سوم است، از سنخ ولایتهای متعارف میان مؤمنین نیست. در طی [[استدلال]] به کم و کیف این ولایت اشاره بیشتری خواهد شد»<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۴۵.</ref> | ||
== پاسخها و دیدگاههای متفرقه == | |||
{{پاسخ پرسش | |||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضوی؛ | |||
| تصویر = 11295.jpg | |||
| پاسخدهنده = سید محمد مرتضوی | |||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید محمد مرتضوی]]''' در کتاب ''«[[آیات ولایت در قرآن ج۱ (کتاب)|آیات ولایت در قرآن ج۱]]»'' در اینباره گفته است: | |||
«گفتهاند؛ کلمه {{متن قرآن|إِنَّمَا}} دلالت بر [[حصر]] نمیکند تا بگوییم مصداق این [[آیه]] در عصر [[رسول خدا]]{{صل}} [[امام علی]]{{ع}} بوده است. به این [[شبهه]] توجه کنید: | |||
{{عربی|و لا نسلّم أن كلمة انّما للحصر}}. | |||
[[فخر رازی]] نیز به این شبهه اشاره کرده است<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج۱۲، ص۳۰.</ref>. | |||
[[نقد]] | |||
#به نظر میرسد که این شبهه تنها از [[شخصیت]] [[فکری]] فخر رازی سرچشمه گرفته است که با توجه به شاکله [[فلسفی]] او چنان که خود وی گفته است، بنا دارد در برابر هر چیزی علامت سؤال بگذارد<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج۱، ص۹.</ref>، نه اینکه [[اعتقادی]] به شبهه یاد شده داشته باشد. | |||
#درباره این [[قضاوت]] و شبهه فخر رازی به [[کلام]] ابوحیان، ادیب و [[مفسر]] معروف، بسنده میکنیم. وی گفت: گرچه فخررازی در بعضی از [[علوم]] ید طولانی دارد، ولی در [[ادبیات عرب]] تخصصی ندارد<ref>البحر المحیط، ج۱، ص۲۶۱.</ref>. | |||
#[[شاهد]] بر اینکه فخر رازی در ادبیات عرب تخصص نداشته این است که هیچ کس چنین سخنی را نگفته است. | |||
#در ابتدای بحث دیدگاه لغت شناسان را نقل کردیم که {{متن قرآن|إِنَّمَا}} برای «حصر» است و حتی در توجیه و علت حصر آنکه دو نظریه مطرح بود، آنها را نقل کردیم که در اینجا تکرار نمیکنیم. | |||
#فخر رازی نیز به این سخن اعتقادی ندارد؛ زیرا در آیه: {{متن قرآن|قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ}}<ref>«بگو: جز این نیست که من هم بشری چون شمایم (جز اینکه) به من وحی میشود که خدای شما خدایی یگانه است؛ پس هر کس به لقای پروردگارش امید دارد باید کاری شایسته کند و در پرستش پروردگارش هیچ کس را شریک نسازد» سوره کهف، آیه ۱۱۰.</ref> وی {{متن قرآن|إِنَّمَا}} را به معنای حصر آورده و مینویسد: | |||
{{عربی|فاني بشر مثلكم و لا امتياز بيني و بينكم، الّا بمجرد انّ اللّه عز و جل اوحى إليّ}}<ref>التفسیر الکبیر، ج۲۷، ص۹۸.</ref>. | |||
«من بشری هستم مانند شما و هیچ امتیازی میان من و شما وجود ندارد جز اینکه [[خداوند تبارک و تعالی]] به من [[وحی]] کرده است». | |||
۶-[[تعجب]] از [[فخر رازی]] است که در این جا میگوید: {{متن قرآن|إِنَّمَا}} بر [[حصر]] دلالت نمیکند در حالی که در اصول [[اصرار]] دارد {{متن قرآن|إِنَّمَا}} بر حصر دلالت دارد!»<ref>[[سید محمد مرتضوی|مرتضوی، سید محمد]]، [[آیات ولایت در قرآن ج۱ (کتاب)|آیات ولایت در قرآن ج۱]]، ص ۳۰۷.</ref> | |||
}} | |||
{{آیه ولایت}} | |||
== [[:رده:آثار امامت|منبعشناسی جامع امامت]] == | == [[:رده:آثار امامت|منبعشناسی جامع امامت]] == |