لعن امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[بنی امیه]]، [[امیر مؤمنان]] ([[علی بن ابی طالب]]{{ع}}) را [[دشنام]] می‌گفتند، تا آنکه [[عمر بن عبد العزیز]]، [[خلافت]] را به دست گرفت. او این کار را ترک کرد و به همه کارگزارانش نوشت که آن را ترک کنند. دلیلِ این که وی [[علی]]{{ع}} را [[دوست]] داشت، این است که خود گفت: من در [[مدینه علم]] می‌آموختم و همراه ([[شاگرد]]) [[عبیدالله بن‌ عبدالله بن‌عُتبة بن مسعود]] بودم. در این خصوص ([[بدگویی]] من از [[علی]])، خبری از من به وی رسیده بود. روزی پیشش آمدم و او در حال [[نماز]] بود. [[نماز]] را طولانی کرد. نشستم و [[منتظر]] شدم تا از [[نماز]]، بیرون آید. وقتی نمازش پایان یافت، به من رو کرد و گفت: کی فهمیدی که [[خداوند]]، پس از [[خشنودی]] از [[اهل]] [[بدر]] و [[اهل]] [[بیعت رضوان]]، بر آنان [[خشم]] گرفته است؟ گفتم: این موضوع را نشنیده‌ام. گفت: پس، خبری که از تو درباره [[علی]] به من رسیده است، چیست؟ گفتم: از درگاه [[خداوند]] و تو عذرخواهی می‌کنم. [از همین الان‌] از روشی که داشتم، [[دست]] برداشتم. [[دلیل]] دیگر، این بود که‌] هر گاه پدرم [[سخنرانی]] می‌کرد و به [[علی]] [[ناسزا]] می‌گفت، زبانش سنگین می‌شد. گفتم: ای [[پدر]]! در سخنرانی‌ات خوب پیش می‌روی؛ ولی هر گاه به یاد کردن از [[علی]] می‌رسی، در می‌یابم که [[ناتوان]] می‌شوی. گفت: آیا این مطلب را متوجه شده‌ای؟ گفتم: آری. گفت: ای پسرم! اگر این مردمی که در گِرد ما هستند، آنچه را ما از [[علی]] می‌دانیم، بدانند، از گِرد ما پراکنده می‌شوند و به سوی [[فرزندان]] وی می‌روند. وقتی [[عمر بن عبد العزیز]] به [[خلافت]] رسید، آن [[قدر]] به [[دنیا]] علاقه نداشت که برای آن، مرتکب این [گناه‌] بزرگ شود. پس [[بدگویی]] [[علی]]{{ع}} را ترک کرد و به کارگزارانش نوشت که آنان نیز آن را ترک کنند، و در عوض، این [[آیه]] را خواند: "به [[درستی]] که [[خداوند]] به [[دادگری]] و [[نیکوکاری]] و [[بخشش]] به [[خویشاوندان]]، [[فرمان]] می‌دهد و از کار [[زشت]] و [[ناپسند]] و [[ستم]]، باز می‌دارد. او به شما [[اندرز]] می‌دهد، باشد که [[پند]] گیرید"<ref>نحل، آیه ۹۰.</ref>. این کار، در نظر [[مردم]]، جایگاهی [[نیکو]] یافت و وی را به این خاطر، بسیار [[مدح]] کردند<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۳، ص ۲۵۵.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۷۹۹-۸۱۵.</ref>.

{{مدخل امام علی}}