ابان بن تغلب: تفاوت میان نسخه‌ها

ابان بن تغلب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۰

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'اول' به 'اول'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۵۹

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ابان در [[دفاع]] از کیان [[تشیع]] بسیار می‌‌کوشید، از این رو برای [[مناظره]] با فردی شامی که برای گفت وگوی [[علمی]] با امام صادق{{ع}} آمده بود، [[برگزیده]] شد.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲/۵۵۴.</ref> او [[شیعه]] را چنین [[شناسایی]] می‌‌کرد که به هنگام بروز [[اختلاف]] در [[روایات پیامبر]]{{صل}}، به [[سخنان علی]]{{ع}} [[رجوع]] کرده و در اختلاف فرموده‌های آن حضرت، نظر امام صادق{{ع}} را محور قرار می‌‌داد.<ref>رجال النجاشی ۱/۷۹.</ref>
-[[ابان]] علاوه بر سه [[امام]] مذکور از [[انس بن مالک]]، [[سلیمان بن مهران اعمش]]، [[محمد بن منکدر]]، [[سماک بن حرب]]، [[عطیه عوفی]]، [[ابواسحاق سبیعی]]، منهال، [[فضیل بن عمرو]]، [[عکرمه مولی ابن عباس]] و دیگران [[دانش]] آموخت.<ref>تهذیب الکمال ۲/۷.</ref> همچنین [[علم]] قرائت را از [[عاصم]]، [[طلحة بن مصرف]]، [[ابوعمرو شیبانی]] و [[اعمش]] آموخت و یکی از سه نفری است که قرائت کل [[قرآن]] را نزد اعمش به پایان برد<ref>غایة النهایه ۱/۴.</ref> و خود یکی از بزرگان و [[امامان]] این فن شد. [[نجاشی]] می‌‌گوید: ابان در [[علوم قرآن]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[ادب]]، لغت و نحو برترینِ [[زمان]] بود و در [[قرائت قرآن]] شیوه‌ای ویژه و منحصر به فرد داشت که نزد [[قاریان]] معروف و مشهور بود.<ref>رجال النجاشی ۱/۷۹.</ref> وی [[اول]] کسی است که در این دانش، کتاب نوشته است.<ref>الذریعه ۱۷/۵۳.</ref> [[عظمت]] [[علمی]] وی تا آنجا بود که وقتی به [[مدینه]] می‌‌رفت، طالبان علم و دانش گروه گروه به او روی آورده و در [[مسجد النبی]]، کنار ستون [[پیامبر]]{{صل}} برای او جا در نظر می‌‌گرفتند.<ref>رجال النجاشی ۱/۷۹.</ref>
+[[ابان]] علاوه بر سه [[امام]] مذکور از [[انس بن مالک]]، [[سلیمان بن مهران اعمش]]، [[محمد بن منکدر]]، [[سماک بن حرب]]، [[عطیه عوفی]]، [[ابواسحاق سبیعی]]، منهال، [[فضیل بن عمرو]]، [[عکرمه مولی ابن عباس]] و دیگران [[دانش]] آموخت.<ref>تهذیب الکمال ۲/۷.</ref> همچنین [[علم]] قرائت را از [[عاصم]]، [[طلحة بن مصرف]]، [[ابوعمرو شیبانی]] و [[اعمش]] آموخت و یکی از سه نفری است که قرائت کل [[قرآن]] را نزد اعمش به پایان برد<ref>غایة النهایه ۱/۴.</ref> و خود یکی از بزرگان و [[امامان]] این فن شد. [[نجاشی]] می‌‌گوید: ابان در [[علوم قرآن]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[ادب]]، لغت و نحو برترینِ [[زمان]] بود و در [[قرائت قرآن]] شیوه‌ای ویژه و منحصر به فرد داشت که نزد [[قاریان]] معروف و مشهور بود.<ref>رجال النجاشی ۱/۷۹.</ref> وی اول کسی است که در این دانش، کتاب نوشته است.<ref>الذریعه ۱۷/۵۳.</ref> [[عظمت]] [[علمی]] وی تا آنجا بود که وقتی به [[مدینه]] می‌‌رفت، طالبان علم و دانش گروه گروه به او روی آورده و در [[مسجد النبی]]، کنار ستون [[پیامبر]]{{صل}} برای او جا در نظر می‌‌گرفتند.<ref>رجال النجاشی ۱/۷۹.</ref>
 [[عالمان شیعه]] و [[غالب]] [[اهل سنت]]، ابان را [[موثق]] و [[راستگو]] می‌‌دانند. بزرگانی همانند [[احمد بن حنبل]]، [[یحیی بن معین]]، [[ابوحاتم]] و [[نسائی]] او را توثیق کرده‌اند و در مقابل، [[سعدی جوزجانی]] وی را [[منحرف]] و مجاهر توصیف می‌‌کند، اما [[ذهبی]] به [[دفاع]] از ابان برخاسته و این نسبت‌های [[ناپسند]] را به معانی دیگری توجیه و [[تفسیر]] می‌‌نماید تا [[وثاقت]] ایشان خدشه دار نشود.<ref>میزان الاعتدال ۱/۵ تهذیب الکمال ۲/۷.</ref>