پرش به محتوا

آیا خسف بیدا در قرآن ذکر شده است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '{{پرسمان خسف بیداء}} == منبع‌شناسی جامع مهدویت ==' به '== پرسش‌های وابسته == {{پرسمان خسف بیداء}} == منبع‌شناسی جامع مهدویت ==')
خط ۲۰: خط ۲۰:
# {{متن قرآن|حم عسق}}<ref>سوره شوری، آیه ۱ - ۲.</ref>. از [[امام باقر]] {{ع}} در این‌باره چنین روایت شده است: {{عربی|"حم حَمِيمٌ وَ عَيْنٌ عَذَابٌ وَ سِينٌ سِنُونٌ كَسِنِي يُوسُفَ وَ قَافٌ قَذْفٌ وَ خَسْفٌ وَ مَسْخٌ يَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ بِالسُّفْيَانِيِّ وَ أَصْحَابِهِ "}}<ref>"حم" حتمیت است و "ع" عذاب است و "س" سال‌های خشک‌سالی است، مانند سال‌های خشک‌سالی [[حضرت یوسف|یوسف]] {{ع}} و "ق" پرتاب کردن و فرو رفتن و مسخی است که در [[آخرالزمان]] برای [[سفیانی]] و اصحابش خواهد بود؛ تأویل الآیات، ج۲، ص۵۴۲.</ref>.
# {{متن قرآن|حم عسق}}<ref>سوره شوری، آیه ۱ - ۲.</ref>. از [[امام باقر]] {{ع}} در این‌باره چنین روایت شده است: {{عربی|"حم حَمِيمٌ وَ عَيْنٌ عَذَابٌ وَ سِينٌ سِنُونٌ كَسِنِي يُوسُفَ وَ قَافٌ قَذْفٌ وَ خَسْفٌ وَ مَسْخٌ يَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ بِالسُّفْيَانِيِّ وَ أَصْحَابِهِ "}}<ref>"حم" حتمیت است و "ع" عذاب است و "س" سال‌های خشک‌سالی است، مانند سال‌های خشک‌سالی [[حضرت یوسف|یوسف]] {{ع}} و "ق" پرتاب کردن و فرو رفتن و مسخی است که در [[آخرالزمان]] برای [[سفیانی]] و اصحابش خواهد بود؛ تأویل الآیات، ج۲، ص۵۴۲.</ref>.
# {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً }}<ref>ای کسانی که به شما کتاب داده شده است، به آن‌چه فرو فرستادیم و تصدیق‏کنندة همان چیزی است که با شماست ایمان بیاورید، پیش از آنکه چهره‏هایی را محو کنیم و در نتیجه، آنها را به قهقرا بازگردانیم؛ یا هم‌چنان‌که اصحاب سَبْت را لعنت کردیم، آنان را [نیز] لعنت کنیم، و فرمان خدا همواره تحقق یافته است؛ سوره نساء، آیه ۴۷.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در ضمن روایتی چنین فرمودند: {{عربی|"َ فَيَنْزِلُ أَمِيرُ جَيْشِ السُّفْيَانِيِّ الْبَيْدَاءَ فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ يَا بَيْدَاءُ أَبِيدِي الْقَوْمَ فَيَخْسِفُ بِهِمْ فَلَا يُفْلِتُ مِنْهُمْ إِلَّا ثَلَاثَةُ نَفَرٍ يُحَوِّلُ اللَّهُ وُجُوهَهُمْ إِلَى‏ أَقْفِيَتِهِمْ وَ هُمْ مِنْ كَلْبٍ وَ فِيهِمْ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ  {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً }} "}}<ref>امیر سپاه [[سفیانی]] در [[بیداء]] فرود می‌آید. پس منادی از آسمان ندا می‌دهد: ای [[بیداء]]، این قوم را نابود کن! پس آنها را در خود فرو می‌برد و از آنها جز سه نفر باقی نمی‌ماند که خداوند صورت‌هایشان را به پشت سر برمی‌گرداند. آنها از قبیله کلبند و این آیه درباره آنان نازل شده است: "ای کسانی که به شما کتاب داده شده است، به آن‌چه فرو فرستادیم و تصدیق‏کنندة همان چیزی است که با شماست ایمان بیاورید، پیش از آنکه چهره‏هایی را محو کنیم و در نتیجه آنها را به قهقرا بازگردانیم"؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۹۰.</ref>.
# {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً }}<ref>ای کسانی که به شما کتاب داده شده است، به آن‌چه فرو فرستادیم و تصدیق‏کنندة همان چیزی است که با شماست ایمان بیاورید، پیش از آنکه چهره‏هایی را محو کنیم و در نتیجه، آنها را به قهقرا بازگردانیم؛ یا هم‌چنان‌که اصحاب سَبْت را لعنت کردیم، آنان را [نیز] لعنت کنیم، و فرمان خدا همواره تحقق یافته است؛ سوره نساء، آیه ۴۷.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در ضمن روایتی چنین فرمودند: {{عربی|"َ فَيَنْزِلُ أَمِيرُ جَيْشِ السُّفْيَانِيِّ الْبَيْدَاءَ فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ يَا بَيْدَاءُ أَبِيدِي الْقَوْمَ فَيَخْسِفُ بِهِمْ فَلَا يُفْلِتُ مِنْهُمْ إِلَّا ثَلَاثَةُ نَفَرٍ يُحَوِّلُ اللَّهُ وُجُوهَهُمْ إِلَى‏ أَقْفِيَتِهِمْ وَ هُمْ مِنْ كَلْبٍ وَ فِيهِمْ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ  {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً }} "}}<ref>امیر سپاه [[سفیانی]] در [[بیداء]] فرود می‌آید. پس منادی از آسمان ندا می‌دهد: ای [[بیداء]]، این قوم را نابود کن! پس آنها را در خود فرو می‌برد و از آنها جز سه نفر باقی نمی‌ماند که خداوند صورت‌هایشان را به پشت سر برمی‌گرداند. آنها از قبیله کلبند و این آیه درباره آنان نازل شده است: "ای کسانی که به شما کتاب داده شده است، به آن‌چه فرو فرستادیم و تصدیق‏کنندة همان چیزی است که با شماست ایمان بیاورید، پیش از آنکه چهره‏هایی را محو کنیم و در نتیجه آنها را به قهقرا بازگردانیم"؛ الغیبة للنعمانی، ص۲۹۰.</ref>.
* البته این روایت در مقام بیان مصداق برای برگرداندن سر به پشت است و نه مصداق برای [[خسف]]، یعنی یکی از مصادیق برگرداندن سر به سمت پشت که در این آیه آمده برای تعدادی از سپاه [[سفیانی]] رخ می‌دهد که از [[خسف]] نجات می‌یابند و در آیه اشاره‌ای به فرو رفتن در زمین نیست. با این حال، از آن‌جا که برگرداندن سر به طرف پشت برای سپاه [[خسف]] رخ می‌دهد، این آیه را در شمار آیاتی می‌توان دانست که به [[خسف]] تأویل شده است »<ref>[[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۱۸۳ - ۱۸۸.</ref>.
* البته این روایت در مقام بیان مصداق برای برگرداندن سر به پشت است و نه مصداق برای [[خسف]]، یعنی یکی از مصادیق برگرداندن سر به سمت پشت که در این آیه آمده برای تعدادی از سپاه [[سفیانی]] رخ می‌دهد که از [[خسف]] نجات می‌یابند و در آیه اشاره‌ای به فرو رفتن در زمین نیست. با این حال، از آن‌جا که برگرداندن سر به طرف پشت برای سپاه [[خسف]] رخ می‌دهد، این آیه را در شمار آیاتی می‌توان دانست که به [[خسف]] تأویل شده است»<ref>[[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۱۸۳ - ۱۸۸.</ref>.


== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
خط ۲۸: خط ۲۸:
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
*«واژه "خَسْف" به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است<ref>نک: ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۴.</ref> که در [[قرآن]] این دو معنا، در آیاتی به کار رفته است<ref>نک: قصص، آیه ۸۱؛ عنکبوت، آیه ۴۰؛ نحل، آیه ۴۵؛ ملک، آیه ۱۶.</ref>. "بَیداء" در لغت به معنای دشت هموار، پهناور، خالی از سکنه و آب و علف می‌باشد<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص ۵۲۳.</ref> و نام سرزمینی بین [[مکه]] و [[مدینه]] است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱، ص۲۷۷.</ref> »<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۰.</ref>.
*«واژه "خَسْف" به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است<ref>نک: ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۴.</ref> که در [[قرآن]] این دو معنا، در آیاتی به کار رفته است<ref>نک: قصص، آیه ۸۱؛ عنکبوت، آیه ۴۰؛ نحل، آیه ۴۵؛ ملک، آیه ۱۶.</ref>. "بَیداء" در لغت به معنای دشت هموار، پهناور، خالی از سکنه و آب و علف می‌باشد<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص ۵۲۳.</ref> و نام سرزمینی بین [[مکه]] و [[مدینه]] است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱، ص۲۷۷.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۰.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۴۰: خط ۴۰:
#{{متن قرآن|وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ}}<ref>اگر آنان را مشاهده کنی هنگامی که دچار وحشت شده‌اند و رهایی ندارند و از مکان نزدیک گرفتار می‌شوند؛ سوره سبأ، آیه ۵۱.</ref>؛ در احادیث فراوان از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]] {{صل}} و دیگر [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} در تفسیر این آیه شریفه داستان [[خسف بیدا]] به تفصیل بیان شده که به برخی از آنها فقط اشاره می‌کنیم:  
#{{متن قرآن|وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ}}<ref>اگر آنان را مشاهده کنی هنگامی که دچار وحشت شده‌اند و رهایی ندارند و از مکان نزدیک گرفتار می‌شوند؛ سوره سبأ، آیه ۵۱.</ref>؛ در احادیث فراوان از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]] {{صل}} و دیگر [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} در تفسیر این آیه شریفه داستان [[خسف بیدا]] به تفصیل بیان شده که به برخی از آنها فقط اشاره می‌کنیم:  
## مولای متقیان [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} در بخش پایانی حدیثی می‌فرماید: "سپس لشکر جراری به [[مدینه]] می‌آورد، هنگامی که به سرزمین بیدای [[مدینه]] می‌رسند، خداوند آنان را در کام زمین فرو می‌برد"<ref>{{عربی|"يَأْتِي الْمَدِينَةَ بِجَيْشٍ جَرَّارٍ حَتَّى إِذَا انْتَهَى إِلَى بَيْدَاءِ الْمَدِينَةِ خَسَفَ اللَّهُ بِه‏"}}</ref>؛ سپس فرمود: این است کلام خداوند منان که فرمود: {{متن قرآن|وَ لَوْ تَرى‏ إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيب‏}}<ref>نعمانی، الغیبه، ص ۳۰۵، ب ۱۸، ح ۱۴.</ref>.
## مولای متقیان [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} در بخش پایانی حدیثی می‌فرماید: "سپس لشکر جراری به [[مدینه]] می‌آورد، هنگامی که به سرزمین بیدای [[مدینه]] می‌رسند، خداوند آنان را در کام زمین فرو می‌برد"<ref>{{عربی|"يَأْتِي الْمَدِينَةَ بِجَيْشٍ جَرَّارٍ حَتَّى إِذَا انْتَهَى إِلَى بَيْدَاءِ الْمَدِينَةِ خَسَفَ اللَّهُ بِه‏"}}</ref>؛ سپس فرمود: این است کلام خداوند منان که فرمود: {{متن قرآن|وَ لَوْ تَرى‏ إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيب‏}}<ref>نعمانی، الغیبه، ص ۳۰۵، ب ۱۸، ح ۱۴.</ref>.
#[[ابوحمزه ثمالی]] گوید: از [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} و از [[حسن بن حسن]] ([[حسن مثنی]]) شنیدم، که هر دو در تفسیر این آیه فرمودند: "آنها سپاه بیدا هستند که از زیر پاهایشان گرفتار می‌شوند"<ref>{{عربی|"هُوَ جَيْشُ الْبَيْدَاءِ يُؤْخَذُونَ مِنْ تَحْتِ أَقْدَامِهِمْ"}}؛ ابوحمزه ثمالی، تفیسر القرآن الکریم، ص ۲۷۴؛ طبرسی، مجمع البیان، ج ۸، ص ۶۲۱.</ref>؛
# [[ابوحمزه ثمالی]] گوید: از [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} و از [[حسن بن حسن]] ([[حسن مثنی]]) شنیدم، که هر دو در تفسیر این آیه فرمودند: "آنها سپاه بیدا هستند که از زیر پاهایشان گرفتار می‌شوند"<ref>{{عربی|"هُوَ جَيْشُ الْبَيْدَاءِ يُؤْخَذُونَ مِنْ تَحْتِ أَقْدَامِهِمْ"}}؛ ابوحمزه ثمالی، تفیسر القرآن الکریم، ص ۲۷۴؛ طبرسی، مجمع البیان، ج ۸، ص ۶۲۱.</ref>؛
#در منابع عامه از تفسیر [[ابوبکر نقاش]] در ضمن یک حدیث بسیار طولانی، کارنامه سیاه [[سفیانی]] و کارکرد سپاه او را بر شمرده، در پایان از هلاک شدن ۷۰۰۰۰ نفر سپاهیانش در سرزمین بیدا و برگشتن صورت گزارشگر به پشت سرش با ضربه جبرئیل و با استناد به آیه شریفه خبر داده اند<ref>سلمی، عقد الدرر، ص ۷۶ - ۷۹.</ref>»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>.
#در منابع عامه از تفسیر [[ابوبکر نقاش]] در ضمن یک حدیث بسیار طولانی، کارنامه سیاه [[سفیانی]] و کارکرد سپاه او را بر شمرده، در پایان از هلاک شدن ۷۰۰۰۰ نفر سپاهیانش در سرزمین بیدا و برگشتن صورت گزارشگر به پشت سرش با ضربه جبرئیل و با استناد به آیه شریفه خبر داده اند<ref>سلمی، عقد الدرر، ص ۷۶ - ۷۹.</ref>»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>.
}}
}}
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش