پرش به محتوا

آیه مشیت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۱۶: خط ۱۶:
برخی از [[روایات]] حاکی از این است که اگر کسی بدون گفتن {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}}، سخنی در [[ارتباط]] با آینده بگوید، خدا او را به خودش وامی‌گذارد و از زیر چتر [[حمایت]] [[الهی]] بیرون می‌رود. در [[حدیثی]] از [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} آمده است: امام{{ع}} [[دستور]] داده بودند نامه‌ای بنویسند. هنگامی که [[نامه]] پایان یافت و [[خدمت]] امام دادند، ملاحظه کردند {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}} در نامه نیست. فرمود: {{متن حدیث|كَيْفَ‏ رَجَوْتُمْ‏ أَنْ‏ يَتِمَّ هَذَا وَ لَيْسَ فِيهِ اسْتِثْنَاءٌ انْظُرُوا كُلَّ مَوْضِعٍ لَا يَكُونُ فِيهِ اسْتِثْنَاءٌ فَاسْتَثْنُوا فِيهِ}}؛ "چگونه [[امیدوار]] بودید این [[نامه]] (یا این کار) به پایان برسد در حالی که {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}} در آن نیست؟ نگاه کنید در هر جای آن نیست بگذارید"<ref>تفسیر نمونه، ج۵، ص.</ref>.
برخی از [[روایات]] حاکی از این است که اگر کسی بدون گفتن {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}}، سخنی در [[ارتباط]] با آینده بگوید، خدا او را به خودش وامی‌گذارد و از زیر چتر [[حمایت]] [[الهی]] بیرون می‌رود. در [[حدیثی]] از [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} آمده است: امام{{ع}} [[دستور]] داده بودند نامه‌ای بنویسند. هنگامی که [[نامه]] پایان یافت و [[خدمت]] امام دادند، ملاحظه کردند {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}} در نامه نیست. فرمود: {{متن حدیث|كَيْفَ‏ رَجَوْتُمْ‏ أَنْ‏ يَتِمَّ هَذَا وَ لَيْسَ فِيهِ اسْتِثْنَاءٌ انْظُرُوا كُلَّ مَوْضِعٍ لَا يَكُونُ فِيهِ اسْتِثْنَاءٌ فَاسْتَثْنُوا فِيهِ}}؛ "چگونه [[امیدوار]] بودید این [[نامه]] (یا این کار) به پایان برسد در حالی که {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}} در آن نیست؟ نگاه کنید در هر جای آن نیست بگذارید"<ref>تفسیر نمونه، ج۵، ص.</ref>.


عبارت [[قرآنی]] {{متن قرآن|وَلَا يَسْتَثْنُونَ}}<ref>«و نگفتند: "اگر خداوند بخواهد"» سوره قلم، آیه ۱۸.</ref> را برخی از [[مفسرین]] به معنی "ان شاء [[الله]] نگفتند" دانسته‌اند. وجه تسمیه استثناء و [[مشیت]] نیز چنین است که: هیچ کس نباید برای خود، یا هر کس و یا چیزی دعوی [[استقلال]] در عمل و [[بی‌نیازی]] از "مشیت" و [[اذن خدا]] کند و معنای {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}} گفتن [[مقید]] ساختن عمل خویش به [[مشیت خداوند]] است<ref>المیزان، ترجمه فارسی، ج۱۳، ص۴۶۰.</ref>.<ref>[[مهوش‌السادات علوی|علوی، مهوش‌السادات]]، [[آیه مشیت (مقاله)|مقاله «آیه مشیت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]</ref>
عبارت [[قرآنی]] {{متن قرآن|وَلَا يَسْتَثْنُونَ}}<ref>«و نگفتند: "اگر خداوند بخواهد"» سوره قلم، آیه ۱۸.</ref> را برخی از [[مفسرین]] به معنی "ان شاء [[الله]] نگفتند" دانسته‌اند. وجه تسمیه استثناء و [[مشیت]] نیز چنین است که: هیچ کس نباید برای خود، یا هر کس و یا چیزی دعوی [[استقلال]] در عمل و [[بی‌نیازی]] از "مشیت" و [[اذن خدا]] کند و معنای {{متن قرآن|إِنْ شَاءَ اللَّهُ}} گفتن [[مقید]] ساختن عمل خویش به [[مشیت خداوند]] است<ref>المیزان، ترجمه فارسی، ج۱۳، ص۴۶۰.</ref><ref>[[مهوش‌السادات علوی|علوی، مهوش‌السادات]]، [[آیه مشیت (مقاله)|مقاله «آیه مشیت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:10524027.jpg|22px]] [[مهوش‌السادات علوی|علوی، مهوش‌السادات]]، [[آیه مشیت (مقاله)|مقاله «آیه مشیت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|'''دانشنامه معاصر قرآن کریم''']]
# [[پرونده:10524027.jpg|22px]] [[مهوش‌السادات علوی|علوی، مهوش‌السادات]]، [[آیه مشیت (مقاله)|مقاله «آیه مشیت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|'''دانشنامه معاصر قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش