ابراهیم بن حسین بن خالد قرطبی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قاضی]] [[عیاض]] به نقل از [[ابن عبدالبر]] می‌‌نویسد که قرطبی فردی [[خیّر]]، [[فاضل]]، [[فقیه]] و عالم به [[تفسیر قرآن]] بود.<ref>ترتیب المدارک ۱/۴۴۴.</ref> حمیدی و ضبّی نیز در کتاب خود ابواسحاق را از [[محدثان]] اهل قرطبه ذکر می‌‌کنند.<ref>بغیة الملتمس ۲۰۱ جذوة المقتبس ۱۴۵.</ref> وی شخصی فهیم و [[دانا]] بود و در [[مناظره]] و [[استدلال]] [[آگاه]] می‌‌نمود و در صدور [[احکام]]، محکم و [[عادل]] بود.<ref>طبقات المفسرین (داوودی)۱/۸.</ref> او مناظراتی با [[یحیی بن مزین]]، [[یحیی بن یحیی]] و [[سحنون بن سعید]] داشته است.<ref>طبقات المفسرین (داوودی)۱/۸.</ref> ابن فرضی در [[تاریخ]] اندلس می‌‌نویسد که [[امیر]] [[قرطبه]] [[محمد بن عبدالرحمان]] [[مسئولیت]] امور انتظامی و [[امنیتی]] قرطبه را به او واگذار کرد.<ref>تاریخ العلماء والرواة للعلم بالأندلس ۱۶.</ref> قرطبی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که عبارت‌اند از: اسماء السحاب و الریاح و المطر تنمیق الاخبار کتاب الامثال کتاب النقط و الشکل شرح نکت کتاب سیبویه<ref>هدیة العارفین ۱/۳.</ref> و [[تفسیری]] در [[قرآن]].<ref>ترتیب المدارک ۱/۴۴۴.</ref> وی به سال ۲۴۰<ref>معجم المؤلفین ۱/۲۳.</ref> یا ۲۴۹ هـ در قرطبه درگذشت<ref>جذوة المقتبس ۱۴۵.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۷۸.</ref>

وی فردی [[مفسر]] و محدثی [[حافظ]] بود و کسانی مانند [[مسلم]]، [[ترمذی]]، [[بخاری]]، [[زاهد بن عبدالله صغدی]]، [[عمر بن محمد بن بجیر]] و [[حفص بن بوخاش]] از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. وی در سال ۲۴۹ﻫ در [[سمرقند]] از دنیا رفت، گرچه عده‌ای به [[اشتباه]] فوت او را در [[دمشق]] ذکر کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۲/۲۳۵.</ref> آثار او عبارت‌اند از: [[تفسیر]] القرآن المسند الکبیر فی الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۴۳۷.</ref> ثلاثیات الموافقات<ref>کشف الظنون ۱/۵۲۲.</ref> و کتاب المنتخب<ref>المستدرک علی معجم المؤلفین ۳۴۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۴۳۲.</ref>