ابراهیم بن خزاز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ابراهیم بن<ref>مصحف ابراهیم الخزاز است.</ref> خراز<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۳، ص۳۹۶، ش۲۴۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۲۸،ش ۳۵۳؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۷۹، ش۹۶.</ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] به نقل از کتاب [[سعد السعود (کتاب)|سعد السعود]] یاد شده: {{متن حدیث| و فیه أیضاً یقول علی بن موسی بن طاووس: وَجَدْتُ كَثِيراً مِنَ الْأَخْبَارِ قَدْ ذَكَرْتُ بَعْضَهَا فِي كِتَابِ الْبَهْجَةِ بِثَمَرَةِ الْمُهْجَةِ مُتَضَمِّنَةً أَنَّ قَوْلَهُ جَلَّ جَلَالُهُ {{متن قرآن|ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ}}<ref>سپس این کتاب را به کسانی از بندگان خویش که برگزیده‌ایم به میراث دادیم و برخی از آنان، ستمکاره با خویشند و برخی میانه‌رو و برخی با اذن خداوند در کارهای نیک پیشتازند؛ این همان بخشش بزرگ است سوره فاطر، آیه ۳۲.</ref> أَنَّ الْمُرَادَ بِهَذِهِ الْآيَةِ جَمِيعُ ذُرِّيَّةِ النَّبِيِّ{{صل}} وَ أَنَّ الظَّالِمَ لِنَفْسِهِ هُوَ الْجَاهِلُ بِإِمَامِ زَمَانِهِ وَ الْمُقْتَصِدَ هُوَ الْعَارِفُ بِهِ وَ السَّابِقَ بِالْخَيْرَاتِ هُوَ إِمَامُ الْوَقْتِ{{ع}}. فَمَنْ رَوَيْنَا ذَلِكَ عَنْهُ- الشَّيْخُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ بَابَوَيْهِ... وَ- رَوَيْنَاهُ مِنْ كِتَابِ إِبْرَاهِيمَ الْخَزَّازِ وَ غَيْرِهِمْ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ مِمَّنْ لَمْ يَحْضُرْنِي ذِكْرُ أَسْمَائِهِمْ وَ الْإِشَارَةُ إِلَيْهِمْ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۰، ص۵۶۶ به گزارش از سعد السعود، ص۷۹- ۸۰.</ref> | ابراهیم بن<ref>مصحف ابراهیم الخزاز است.</ref> خراز<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۳، ص۳۹۶، ش۲۴۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۲۸،ش ۳۵۳؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۷۹، ش۹۶.</ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] به نقل از کتاب [[سعد السعود (کتاب)|سعد السعود]] یاد شده: {{متن حدیث| و فیه أیضاً یقول علی بن موسی بن طاووس: وَجَدْتُ كَثِيراً مِنَ الْأَخْبَارِ قَدْ ذَكَرْتُ بَعْضَهَا فِي كِتَابِ الْبَهْجَةِ بِثَمَرَةِ الْمُهْجَةِ مُتَضَمِّنَةً أَنَّ قَوْلَهُ جَلَّ جَلَالُهُ {{متن قرآن|ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ}}<ref>سپس این کتاب را به کسانی از بندگان خویش که برگزیده‌ایم به میراث دادیم و برخی از آنان، ستمکاره با خویشند و برخی میانه‌رو و برخی با اذن خداوند در کارهای نیک پیشتازند؛ این همان بخشش بزرگ است سوره فاطر، آیه ۳۲.</ref> أَنَّ الْمُرَادَ بِهَذِهِ الْآيَةِ جَمِيعُ ذُرِّيَّةِ النَّبِيِّ{{صل}} وَ أَنَّ الظَّالِمَ لِنَفْسِهِ هُوَ الْجَاهِلُ بِإِمَامِ زَمَانِهِ وَ الْمُقْتَصِدَ هُوَ الْعَارِفُ بِهِ وَ السَّابِقَ بِالْخَيْرَاتِ هُوَ إِمَامُ الْوَقْتِ{{ع}}. فَمَنْ رَوَيْنَا ذَلِكَ عَنْهُ- الشَّيْخُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ بَابَوَيْهِ... وَ- رَوَيْنَاهُ مِنْ كِتَابِ إِبْرَاهِيمَ الْخَزَّازِ وَ غَيْرِهِمْ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ مِمَّنْ لَمْ يَحْضُرْنِي ذِكْرُ أَسْمَائِهِمْ وَ الْإِشَارَةُ إِلَيْهِمْ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۰، ص۵۶۶ به گزارش از سعد السعود، ص۷۹- ۸۰.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۲۸۴.</ref> | ||
==شرح حال [[راوی]]== | ==شرح حال [[راوی]]== | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
مراد از «ابراهیم خزّاز»، «ابراهیم خزّاز؛ ابوایوب» است، که در بعضی [[اسناد روایات]]<ref>{{متن حدیث|... عَنْ يُونُسَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الْخَزَّازِ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ:...}}؛ (الکافی، ج۳، ص۴۱۲، ح۳).</ref> یاد شده و [[رجالیان]] نیز به آن تصریح کرده‌اند<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۳، ص۳۹۶ - ۳۹۷، ش۲۴۴ – ۲۴۵؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۷۹ (ش ۹۶) و ۲۳۵ (ش۱۴۸)؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۲۸، ش۳۵۳.</ref>. | مراد از «ابراهیم خزّاز»، «ابراهیم خزّاز؛ ابوایوب» است، که در بعضی [[اسناد روایات]]<ref>{{متن حدیث|... عَنْ يُونُسَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الْخَزَّازِ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ:...}}؛ (الکافی، ج۳، ص۴۱۲، ح۳).</ref> یاد شده و [[رجالیان]] نیز به آن تصریح کرده‌اند<ref>ر.ک: تنقیح المقال، ج۳، ص۳۹۶ - ۳۹۷، ش۲۴۴ – ۲۴۵؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۷۹ (ش ۹۶) و ۲۳۵ (ش۱۴۸)؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۲۸، ش۳۵۳.</ref>. | ||
شرح حال [[راوی]] مورد بحث، با عنوان ابراهیم بن زیاد، ابوایوب خزاز [[متحد]] است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۵۹، ش۱۷۷۵؛ الرجال (ابن داوود)، ص۱۴، ش۱۹؛ نقد الرجال، ج۱، ص۶۱، ش۷۰؛ جامع الرواة، ج۱، ص۲۱ و ۲۶؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۳، ش۱۵۶؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۴۸، ش۲۳۲؛ و....</ref> | شرح حال [[راوی]] مورد بحث، با عنوان ابراهیم بن زیاد، ابوایوب خزاز [[متحد]] است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۵۹، ش۱۷۷۵؛ الرجال (ابن داوود)، ص۱۴، ش۱۹؛ نقد الرجال، ج۱، ص۶۱، ش۷۰؛ جامع الرواة، ج۱، ص۲۱ و ۲۶؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۳، ش۱۵۶؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۴۸، ش۲۳۲؛ و....</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۲۸۴-۲۸۵.</ref> | ||
==ابراهیم بن زیاد== | ==ابراهیم بن زیاد== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
بر پایه مطالب یادشده، [[سخن]] [[علامه مامقانی]] و [[ابن حجر عسقلانی]] در ترجمه ابراهیم زیاد، ابوایوب خزاز کوفی پذیرفته نیست: | بر پایه مطالب یادشده، [[سخن]] [[علامه مامقانی]] و [[ابن حجر عسقلانی]] در ترجمه ابراهیم زیاد، ابوایوب خزاز کوفی پذیرفته نیست: | ||
#علامه مامقانی: {{عربی|لم نقف فیه إلا علی عد الشیخ له فی رجاله من رجال الصادق{{ع}}، و ظاهره کونه إمامیا، إلا أنه [[مجهول الحال]]}}<ref>تنقیح المقال، ج۴، ص۱۰، ش۲۶۴.</ref>. | #علامه مامقانی: {{عربی|لم نقف فیه إلا علی عد الشیخ له فی رجاله من رجال الصادق{{ع}}، و ظاهره کونه إمامیا، إلا أنه [[مجهول الحال]]}}<ref>تنقیح المقال، ج۴، ص۱۰، ش۲۶۴.</ref>. | ||
#ابن حجر عسقلانی: {{عربی|أبوأیوب الخزاز؛ اثنان إبراهیم بن زیاد و إبراهیم بن عثمان}}<ref>لسان المیزان، ج۷، ص۱۳، ش۸۴.</ref> | #ابن حجر عسقلانی: {{عربی|أبوأیوب الخزاز؛ اثنان إبراهیم بن زیاد و إبراهیم بن عثمان}}<ref>لسان المیزان، ج۷، ص۱۳، ش۸۴.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۲۹۲-۲۹۵.</ref> | ||
==طبقه راوی== | ==طبقه راوی== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
بر پایه [[اسناد روایات]]، ابوایوب خزاز از سه [[امام]] بزرگوار{{ع}} [[روایت]] کرده است. | بر پایه [[اسناد روایات]]، ابوایوب خزاز از سه [[امام]] بزرگوار{{ع}} [[روایت]] کرده است. | ||
#[[امام باقر]]{{ع}}: {{متن حدیث| الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} عَنْ رَجُلٍ ضَرَبَ مَمْلُوكاً لَهُ فَمَاتَ مِنْ ضَرْبِهِ قَالَ يُعْتِقُ رَقَبَةً}}<ref>تهذیب الأحکام، ج۱۰، ص۲۳۶، ح۹۳۸.</ref>. مراد از ابا جعفر{{ع}} در این سند، امام باقر{{ع}} است، چنان‌که [[علامه تستری]] به آن تصریح دارد<ref>ر.ک: {{متن حدیث|و روی التهذیب فی ۱۰ عن أبی أیوب الخراز، عن الباقر{{ع}}: سألته عن رجل ضرب مملوکاً له فمات من ضربه؟ قال: یعتق رقبة}}؛ (النجعه فی شرح اللمعه، ج۶، ص۲۴۰).</ref>؛ زیرا اولاً ابوایوب خزاز [[امام جواد]]{{ع}} را [[درک]] نکرده و ثانیاً همین روایت را [[حمران بن اعین]] که از [[اصحاب امامان]] [[امام باقر]] و امام صادق{{عم}} است، از آن [[حضرت]] گزارش کرده است<ref>{{متن حدیث|وَ سَأَلَ حُمْرَانُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}}عَنْ رَجُلٍ ضَرَبَ مَمْلُوكاً لَهُ فَمَاتَ مِنْ ضَرْبِهِ قَالَ يُعْتِقُ رَقَبَةً}}؛ (من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۲۵، ح۵۲۶۲).</ref>، گرچه احتمالاً به قرینه دیگر [[روایات]]، واسطه میان ابوایوب خزاز و [[أبوجعفر]]{{ع}} از سند افتاده باشد؛ زیرا تمام روایات ابوایوب خزاز از امام باقر{{ع}} با واسطه‌اند. در بعضی اسناد، ابوایوب خزاز به وساطت [[حمران]] از امام باقر{{ع}} [[حدیث]] نقل کرده<ref>مانند: {{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَحَدِهِمَا{{عم}} قَالَ: لَا يُقَادُ وَالِدٌ بِوَلَدِهِ وَ يُقْتَلُ الْوَلَدُ إِذَا قَتَلَ وَالِدَهُ عَمْداً}}؛ (الکافی، ج۷، ص۲۹۷ - ۲۹۸، ح۱).</ref>، پس احتمال دارد که [[سند روایت]] [[تهذیب]] این گونه باشد: {{عربی|الحسن بن محبوب، عن أبی ایوب الخزاز، عن حمران، عن أبی جعفر{{ع}}...}}. | # [[امام باقر]]{{ع}}: {{متن حدیث| الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} عَنْ رَجُلٍ ضَرَبَ مَمْلُوكاً لَهُ فَمَاتَ مِنْ ضَرْبِهِ قَالَ يُعْتِقُ رَقَبَةً}}<ref>تهذیب الأحکام، ج۱۰، ص۲۳۶، ح۹۳۸.</ref>. مراد از ابا جعفر{{ع}} در این سند، امام باقر{{ع}} است، چنان‌که [[علامه تستری]] به آن تصریح دارد<ref>ر.ک: {{متن حدیث|و روی التهذیب فی ۱۰ عن أبی أیوب الخراز، عن الباقر{{ع}}: سألته عن رجل ضرب مملوکاً له فمات من ضربه؟ قال: یعتق رقبة}}؛ (النجعه فی شرح اللمعه، ج۶، ص۲۴۰).</ref>؛ زیرا اولاً ابوایوب خزاز [[امام جواد]]{{ع}} را [[درک]] نکرده و ثانیاً همین روایت را [[حمران بن اعین]] که از [[اصحاب امامان]] [[امام باقر]] و امام صادق{{عم}} است، از آن [[حضرت]] گزارش کرده است<ref>{{متن حدیث|وَ سَأَلَ حُمْرَانُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}}عَنْ رَجُلٍ ضَرَبَ مَمْلُوكاً لَهُ فَمَاتَ مِنْ ضَرْبِهِ قَالَ يُعْتِقُ رَقَبَةً}}؛ (من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۲۵، ح۵۲۶۲).</ref>، گرچه احتمالاً به قرینه دیگر [[روایات]]، واسطه میان ابوایوب خزاز و [[أبوجعفر]]{{ع}} از سند افتاده باشد؛ زیرا تمام روایات ابوایوب خزاز از امام باقر{{ع}} با واسطه‌اند. در بعضی اسناد، ابوایوب خزاز به وساطت [[حمران]] از امام باقر{{ع}} [[حدیث]] نقل کرده<ref>مانند: {{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَحَدِهِمَا{{عم}} قَالَ: لَا يُقَادُ وَالِدٌ بِوَلَدِهِ وَ يُقْتَلُ الْوَلَدُ إِذَا قَتَلَ وَالِدَهُ عَمْداً}}؛ (الکافی، ج۷، ص۲۹۷ - ۲۹۸، ح۱).</ref>، پس احتمال دارد که [[سند روایت]] [[تهذیب]] این گونه باشد: {{عربی|الحسن بن محبوب، عن أبی ایوب الخزاز، عن حمران، عن أبی جعفر{{ع}}...}}. | ||
#[[امام صادق]]{{ع}}؛ مانند {{عربی|عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ سَعَى فِي حَاجَةِ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ طَلَبَ وَجْهِ اللَّهِ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ يَغْفِرُ فِيهَا لِأَقَارِبِهِ وَ جِيرَانِهِ وَ إِخْوَانِهِ وَ مَعَارِفِهِ...}}<ref>الکافی، ج۲، ص۱۹۷، ح۶.</ref>. | # [[امام صادق]]{{ع}}؛ مانند {{عربی|عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ سَعَى فِي حَاجَةِ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ طَلَبَ وَجْهِ اللَّهِ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ يَغْفِرُ فِيهَا لِأَقَارِبِهِ وَ جِيرَانِهِ وَ إِخْوَانِهِ وَ مَعَارِفِهِ...}}<ref>الکافی، ج۲، ص۱۹۷، ح۶.</ref>. | ||
#[[امام کاظم]]{{ع}}؛ مانند {{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ عَنْ يُونُسَ مَوْلَى عَلِيٍّ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ قَالَ: رَأَيْتُ أَبَا الْحَسَنِ{{ع}} بَعْدَ مَا ذَبَحَ حَلَقَ ثُمَ ضَمَّدَ رَأْسَهُ بِمِسْكٍ وَ زَارَ الْبَيْتَ وَ عَلَيْهِ قَمِيصٌ وَ كَانَ مُتَمَتِّعاً. عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَرَّارٍ عَنْ يُونُسَ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ نَحْوَهُ}}<ref>الکافی، ج۴، ص۵۰۵، ح۳.</ref>. | # [[امام کاظم]]{{ع}}؛ مانند {{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ عَنْ يُونُسَ مَوْلَى عَلِيٍّ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ قَالَ: رَأَيْتُ أَبَا الْحَسَنِ{{ع}} بَعْدَ مَا ذَبَحَ حَلَقَ ثُمَ ضَمَّدَ رَأْسَهُ بِمِسْكٍ وَ زَارَ الْبَيْتَ وَ عَلَيْهِ قَمِيصٌ وَ كَانَ مُتَمَتِّعاً. عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَرَّارٍ عَنْ يُونُسَ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ نَحْوَهُ}}<ref>الکافی، ج۴، ص۵۰۵، ح۳.</ref>. | ||
'''یادآوری:''' در [[اسناد روایات]]، موردی یافت نشده که ابوایوب خزاز از امام کاظم{{ع}} [[روایت]] کرده باشد، مگر همین [[حدیث]]؛ ولی با واسطه از آن [[حضرت]] روایت کرده است؛ همچون {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ{{ع}} قَالَ: اخْتِلَافُ أَصْحَابِي لَكُمْ رَحْمَةٌ وَ...}}<ref>علل الشرائع، ج۲، ص۳۹۵، ح۱۵.</ref> | '''یادآوری:''' در [[اسناد روایات]]، موردی یافت نشده که ابوایوب خزاز از امام کاظم{{ع}} [[روایت]] کرده باشد، مگر همین [[حدیث]]؛ ولی با واسطه از آن [[حضرت]] روایت کرده است؛ همچون {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْخَزَّازِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ{{ع}} قَالَ: اخْتِلَافُ أَصْحَابِي لَكُمْ رَحْمَةٌ وَ...}}<ref>علل الشرائع، ج۲، ص۳۹۵، ح۱۵.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۲۹۵-۲۹۸.</ref> | ||
==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]== | ==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]== | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
[[وحید بهبهانی]]: {{عربی|یظهر من عبارة المفید أیضاً کونه فی غایة الوثاقة}}<ref>تعلیقة علی منهج المقال، ص۵۰.</ref>. | [[وحید بهبهانی]]: {{عربی|یظهر من عبارة المفید أیضاً کونه فی غایة الوثاقة}}<ref>تعلیقة علی منهج المقال، ص۵۰.</ref>. | ||
[[ابن حجر عسقلانی]] از رجالیان بزرگ [[اهل سنت]]: {{عربی|إبراهیم بن زیاد الخزاز الکوفی أبوأیوب، ذکره الطوسی فی رجال جعفر الصادق من الشیعة}}<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۶۱، ش۱۵۲.</ref> | [[ابن حجر عسقلانی]] از رجالیان بزرگ [[اهل سنت]]: {{عربی|إبراهیم بن زیاد الخزاز الکوفی أبوأیوب، ذکره الطوسی فی رجال جعفر الصادق من الشیعة}}<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۶۱، ش۱۵۲.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۲۹۹-۳۰۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||