پرش به محتوا

ابراهیم بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۹: خط ۹:
{{متن حدیث|قَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ الْإِيمَانُ بِرَسُولِهِ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ الزَّكَاةُ وَ الْوَلَايَةُ الَّتِي أَمَرَ اللَّهُ بِهَا وَلَايَةُ آلِ مُحَمَّدٍ{{صل}}}}.
{{متن حدیث|قَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ الْإِيمَانُ بِرَسُولِهِ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ الزَّكَاةُ وَ الْوَلَايَةُ الَّتِي أَمَرَ اللَّهُ بِهَا وَلَايَةُ آلِ مُحَمَّدٍ{{صل}}}}.


{{متن حدیث|قُلْتُ هَلْ فِي الْوَلَايَةِ شَيْءٌ دُونَ شَيْءٍ [فَضْلٌ يُعْرَفُ لِمَنْ أَخَذَ بِهِ قَالَ نَعَمْ] قَوْلُ اللَّهِ [تَعَالَى] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> فَكَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ{{ع}}}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۴۴۸ به گزارش از تفسیر فرات الکوفی، ص۱۰۹، ح۱۱۱.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۰۳-۳۰۴.</ref>
{{متن حدیث|قُلْتُ هَلْ فِي الْوَلَايَةِ شَيْءٌ دُونَ شَيْءٍ [فَضْلٌ يُعْرَفُ لِمَنْ أَخَذَ بِهِ قَالَ نَعَمْ] قَوْلُ اللَّهِ [تَعَالَى] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> فَكَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ{{ع}}}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۳، ص۴۴۸ به گزارش از تفسیر فرات الکوفی، ص۱۰۹، ح۱۱۱.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۰۳-۳۰۴.</ref>


==شرح حال [[راوی]]==
==شرح حال [[راوی]]==
خط ۴۷: خط ۴۷:
از [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] راوی اطلاعی در دست نیست؛ ولی از [[حسن بن محبوب]] متوفای ۲۲۴ (ق)<ref>ر.ک: رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال، ص۵۸۴، ش۱۰۹۴.</ref> [[روایت]] کرده<ref>ر.ک: تفسیر فرات الکوفی، ص۵۵۵، ح۷۱۰.</ref> و [[حمید بن زیاد]] متوفای ۳۱۰ (ق)<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۳۲، ش۳۳۹.</ref> و «ابوشیبه» متوفای ۳۱۶ (ق) از ایشان روایت کرده‌اند<ref>{{عربی|ابراهیم بن سلیمان بن حیان...، روی عنه حمید بن زیاد أصولاً کثیرة}}؛(رجال الطوسی، ص۴۰۸، ش۵۹۴۳)؛ {{متن حدیث|أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو شَبَّةَ سَنَةَ سِتَّ عَشْرَةَ وَ ثَلَاثِ مِائَةٍ، وَ فِيهَا مَاتَ (رَحِمَهُ اللَّهُ)، قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سُلَيْمَانَ النِّهْمِيُّ، قَالَ:...}}؛ (الأمالی (طوسی)، ص۵۰۱، ح۱۰۹۷).</ref> و [[شیخ طوسی]] او را در باب {{عربی|"من لم یرو عن واحد من الأئمة{{عم}}"}} ذکر کرده است<ref>رجال الطوسی، ص۴۰۸ (ش۵۹۴۳) و ۴۱۴ (ش۵۹۹۳).</ref>.
از [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] راوی اطلاعی در دست نیست؛ ولی از [[حسن بن محبوب]] متوفای ۲۲۴ (ق)<ref>ر.ک: رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال، ص۵۸۴، ش۱۰۹۴.</ref> [[روایت]] کرده<ref>ر.ک: تفسیر فرات الکوفی، ص۵۵۵، ح۷۱۰.</ref> و [[حمید بن زیاد]] متوفای ۳۱۰ (ق)<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۳۲، ش۳۳۹.</ref> و «ابوشیبه» متوفای ۳۱۶ (ق) از ایشان روایت کرده‌اند<ref>{{عربی|ابراهیم بن سلیمان بن حیان...، روی عنه حمید بن زیاد أصولاً کثیرة}}؛(رجال الطوسی، ص۴۰۸، ش۵۹۴۳)؛ {{متن حدیث|أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو شَبَّةَ سَنَةَ سِتَّ عَشْرَةَ وَ ثَلَاثِ مِائَةٍ، وَ فِيهَا مَاتَ (رَحِمَهُ اللَّهُ)، قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سُلَيْمَانَ النِّهْمِيُّ، قَالَ:...}}؛ (الأمالی (طوسی)، ص۵۰۱، ح۱۰۹۷).</ref> و [[شیخ طوسی]] او را در باب {{عربی|"من لم یرو عن واحد من الأئمة{{عم}}"}} ذکر کرده است<ref>رجال الطوسی، ص۴۰۸ (ش۵۹۴۳) و ۴۱۴ (ش۵۹۹۳).</ref>.


یکی از محققان می‌نویسد: {{عربی|"لم أقف له روایة عن الأئمة{{عم}}، مع أنه کان فی عصر الصادق، و الکاظم، والرضا، و الجواد{{ع}}، بل عن أصحاب الباقر و الصادق{{عم}} مثل جابر الجعفی المتوفی سنة ۱۳۸ أو سنة ۱۳۲؛ و روی عنه حمید بن زیاد المتوفی سنة ۳۱۰"}}<ref>تهذیب المقال، ج۱، پاورقی ص۲۹۲ - ۲۹۳، ش۲۰.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۰۸-۳۰۹.</ref>
یکی از محققان می‌نویسد: {{عربی|"لم أقف له روایة عن الأئمة{{عم}}، مع أنه کان فی عصر الصادق، و الکاظم، والرضا، و الجواد{{ع}}، بل عن أصحاب الباقر و الصادق{{عم}} مثل جابر الجعفی المتوفی سنة ۱۳۸ أو سنة ۱۳۲؛ و روی عنه حمید بن زیاد المتوفی سنة ۳۱۰"}}<ref>تهذیب المقال، ج۱، پاورقی ص۲۹۲ - ۲۹۳، ش۲۰.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۰۸-۳۰۹.</ref>


==تحقیق==
==تحقیق==
خط ۵۳: خط ۵۳:


'''توضیح:''' اگر روایت ابراهیم بن سلیمان از [[جابر بن یزید]] درست باشد و فرض کنیم ابراهیم بن سلیمان در سن [[تحمل]] [[حدیث]] (مثلاً هجده یا بیست سالگی) اواخر عمر [[جابر بن یزید جعفی]] را [[درک]] کرده، معنایش آن است که ابراهیم بن سلیمان در سال ۱۳۰ (ق) حدود بیست سال دارد و از سوی دیگر، چنانچه فرض کنیم [[حمید بن زیاد]]، هشتاد سال [[زندگی]] کرده و اواخر [[عمر]] ابراهیم بن سلیمان را درک کرده و هنگام [[نقل روایت]] از وی بیست سال داشته، معنایش این است که ابراهیم بن سلیمان تا سال ۲۵۰ (ق) زنده بوده، چون حمید بن زیاد در سال ۳۱۰ (ق) فوت کرده، که با [[محاسبه]] هشتاد سال عمر برای وی، باید در سال ۲۵۰ (ق) بیست ساله باشد؛ فاصله میان سال ۱۳۰ - که ابراهیم بن سلیمان بیست ساله است. تا سال ۲۵۰، حدود یکصد و بیست سال است که به اضافه آن بیست سال، نتیجه می‌گیریم که [[ابراهیم بن اسماعیل]] باید یکصد و چهل سال داشته باشد و بسیار بعید است که ابراهیم بن سلیمان این اندازه عمر کرده باشد.
'''توضیح:''' اگر روایت ابراهیم بن سلیمان از [[جابر بن یزید]] درست باشد و فرض کنیم ابراهیم بن سلیمان در سن [[تحمل]] [[حدیث]] (مثلاً هجده یا بیست سالگی) اواخر عمر [[جابر بن یزید جعفی]] را [[درک]] کرده، معنایش آن است که ابراهیم بن سلیمان در سال ۱۳۰ (ق) حدود بیست سال دارد و از سوی دیگر، چنانچه فرض کنیم [[حمید بن زیاد]]، هشتاد سال [[زندگی]] کرده و اواخر [[عمر]] ابراهیم بن سلیمان را درک کرده و هنگام [[نقل روایت]] از وی بیست سال داشته، معنایش این است که ابراهیم بن سلیمان تا سال ۲۵۰ (ق) زنده بوده، چون حمید بن زیاد در سال ۳۱۰ (ق) فوت کرده، که با [[محاسبه]] هشتاد سال عمر برای وی، باید در سال ۲۵۰ (ق) بیست ساله باشد؛ فاصله میان سال ۱۳۰ - که ابراهیم بن سلیمان بیست ساله است. تا سال ۲۵۰، حدود یکصد و بیست سال است که به اضافه آن بیست سال، نتیجه می‌گیریم که [[ابراهیم بن اسماعیل]] باید یکصد و چهل سال داشته باشد و بسیار بعید است که ابراهیم بن سلیمان این اندازه عمر کرده باشد.
بر این اساس، نمی‌توان ملتزم شد یا احتمال داد که ایشان [[زمان امامان]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} را درک کرده، مگر از [[معمران]] باشد و این هم [[اثبات]] کردنی نیست، از این رو به احتمال [[قوی]] [[روایت]] ابراهیم بن سلیمان از [[جابر بن یزید جعفی]] مرسل باشد، بلکه به قرینه روایت ابراهیم بن سلیمان از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} مانند [[علی بن غراب]]<ref>{{عربی|علی بن غراب، له کتاب، رویناه بالإسناد الأول عن حمید، عن إبراهیم بن سلیمان أبی إسحاق الخزاز، عنه}}؛ (الفهرست (طوسی)، ص۲۸۰، ش۴۱۲) شیخ طوسی او را در اصحاب امام صادق{{ع}} یاد کرده است. (ر.ک: رجال الطوسی، ص۲۶۶، ش۳۸۲۴).</ref>، [[عمرو بن شمر]]<ref>{{عربی|عمرو بن شمر، له کتاب، رویناه بالإسناد، عن حمید، عن إبراهیم بن سلیمان الخزاز أبی إسحاق، عنه}}؛ (الفهرست (طوسی)، ص۳۲۰ - ۳۲۱، ش۴۹۷) نجاشی می‌نویسد: روی عن أبی عبدالله علیه (رجال النجاشی، ص۲۸۷، ش۷۶۵) و شیخ طوسی وی را از اصحاب امامان باقر و صادق{{عم}} به شمار آورده است. (ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۴۱ (ش۱۵۱۰) و ۲۵۰ (ش۳۵۰۷).</ref>، [[فضل بن أبی قرة]]<ref>{{عربی|الفضل بن أبی قرة، روی حمید عن إبراهیم بن سلیمان، عن الفضل}}؛ (رجال الطوسی، ص۴۳۶، ش۶۲۳۶) نجاشی درباره‌اش می‌نویسد: روی عن أبی عبدالله{{ع}} (رجال النجاشی، ص۳۰۸، ش۸۴۲) و شیخ طوسی و برقی او را از اصحاب امام صادق{{ع}} به شمار آورده‌اند. (ر.ک: رجال البرقی، ص۳۴؛ رجال الطوسی، ص۲۶۹، ش۳۸۶۵).</ref>، و... و [[روایت]] [[حمید بن زیاد]] متوفای ۳۱۰ (ق) از ایشان، چه بسا بتوان استظهار کرد که وی در دوران [[امامان]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] و [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} می‌زیسته؛ مؤیدش این است که از [[امام صادق]]{{ع}} با دو واسطه<ref>ر.ک: شواهد التنزیل، ج۲، ص۴۲۹، ح۱۰۸۹.</ref> و از [[امام باقر]]{{ع}} گاه با دو واسطه و گاه با سه واسطه روایت کرده است<ref>{{متن حدیث|... أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو شَبَّةَ سَنَةَ سِتَّ عَشْرَةَ وَ ثَلَاثِ مِائَةٍ، وَ فِيهَا مَاتَ (رَحِمَهُ اللَّهُ)، قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سُلَيْمَانَ النِّهْمِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو حَفْصٍ الْأَعْشَى، عَنْ زِيَادِ بْنِ الْمُنْذِرِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ{{عم}}، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ: قَالَ عَلِيٌّ{{ع}}...}}؛ الأمالی (طوسی)، ص۵۰۱، ش۱۰۹۷)؛ {{متن حدیث|عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مَالِكٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ سُلَيْمَانَ الْخَزَّازِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْأَحْوَلِ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} يَقُولُ:...}}؛(مستدرک الوسائل، ج۴، ص۴۴۸، ح۵۱۳۰).</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۰۹-۳۱۲.</ref>
بر این اساس، نمی‌توان ملتزم شد یا احتمال داد که ایشان [[زمان امامان]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} را درک کرده، مگر از [[معمران]] باشد و این هم [[اثبات]] کردنی نیست، از این رو به احتمال [[قوی]] [[روایت]] ابراهیم بن سلیمان از [[جابر بن یزید جعفی]] مرسل باشد، بلکه به قرینه روایت ابراهیم بن سلیمان از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} مانند [[علی بن غراب]]<ref>{{عربی|علی بن غراب، له کتاب، رویناه بالإسناد الأول عن حمید، عن إبراهیم بن سلیمان أبی إسحاق الخزاز، عنه}}؛ (الفهرست (طوسی)، ص۲۸۰، ش۴۱۲) شیخ طوسی او را در اصحاب امام صادق{{ع}} یاد کرده است. (ر.ک: رجال الطوسی، ص۲۶۶، ش۳۸۲۴).</ref>، [[عمرو بن شمر]]<ref>{{عربی|عمرو بن شمر، له کتاب، رویناه بالإسناد، عن حمید، عن إبراهیم بن سلیمان الخزاز أبی إسحاق، عنه}}؛ (الفهرست (طوسی)، ص۳۲۰ - ۳۲۱، ش۴۹۷) نجاشی می‌نویسد: روی عن أبی عبدالله علیه (رجال النجاشی، ص۲۸۷، ش۷۶۵) و شیخ طوسی وی را از اصحاب امامان باقر و صادق{{عم}} به شمار آورده است. (ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۴۱ (ش۱۵۱۰) و ۲۵۰ (ش۳۵۰۷).</ref>، [[فضل بن أبی قرة]]<ref>{{عربی|الفضل بن أبی قرة، روی حمید عن إبراهیم بن سلیمان، عن الفضل}}؛ (رجال الطوسی، ص۴۳۶، ش۶۲۳۶) نجاشی درباره‌اش می‌نویسد: روی عن أبی عبدالله{{ع}} (رجال النجاشی، ص۳۰۸، ش۸۴۲) و شیخ طوسی و برقی او را از اصحاب امام صادق{{ع}} به شمار آورده‌اند. (ر.ک: رجال البرقی، ص۳۴؛ رجال الطوسی، ص۲۶۹، ش۳۸۶۵).</ref>، و... و [[روایت]] [[حمید بن زیاد]] متوفای ۳۱۰ (ق) از ایشان، چه بسا بتوان استظهار کرد که وی در دوران [[امامان]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] و [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} می‌زیسته؛ مؤیدش این است که از [[امام صادق]]{{ع}} با دو واسطه<ref>ر.ک: شواهد التنزیل، ج۲، ص۴۲۹، ح۱۰۸۹.</ref> و از [[امام باقر]]{{ع}} گاه با دو واسطه و گاه با سه واسطه روایت کرده است<ref>{{متن حدیث|... أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو شَبَّةَ سَنَةَ سِتَّ عَشْرَةَ وَ ثَلَاثِ مِائَةٍ، وَ فِيهَا مَاتَ (رَحِمَهُ اللَّهُ)، قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سُلَيْمَانَ النِّهْمِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو حَفْصٍ الْأَعْشَى، عَنْ زِيَادِ بْنِ الْمُنْذِرِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ{{عم}}، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ: قَالَ عَلِيٌّ{{ع}}...}}؛ الأمالی (طوسی)، ص۵۰۱، ش۱۰۹۷)؛ {{متن حدیث|عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مَالِكٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ سُلَيْمَانَ الْخَزَّازِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْأَحْوَلِ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} يَقُولُ:...}}؛(مستدرک الوسائل، ج۴، ص۴۴۸، ح۵۱۳۰).</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۰۹-۳۱۲.</ref>


==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]==
==استادان و [[شاگردان]] [[راوی]]==
خط ۶۷: خط ۶۷:
[[ابن داوود]] نخست او را در بخش ممدوحان ذکر و توثیق کرده<ref>ر.ک: الرجال (ابن داوود)، ص۱۵، ش۲۲.</ref> و سپس در بخش دوم کتابش که به [[ضعفا]] و مجروحان اختصاص دارد، یاد می‌کند: {{عربی|"إبراهیم بن سلیمان بن عبدالله بن حیان النهمی ذکرناه فی الثقات لتوثیق الکشی<ref>در رجال کشی موجود به نام راوی اشاره‌ای نشده است.</ref> و النجاشی و الشیخ له، و لکن الغضائری ضعفه، و التوثیق أظهر"}}<ref>الرجال (ابن داوود)، ص۴۱۵ - ۴۱۶، ش۷.</ref>.
[[ابن داوود]] نخست او را در بخش ممدوحان ذکر و توثیق کرده<ref>ر.ک: الرجال (ابن داوود)، ص۱۵، ش۲۲.</ref> و سپس در بخش دوم کتابش که به [[ضعفا]] و مجروحان اختصاص دارد، یاد می‌کند: {{عربی|"إبراهیم بن سلیمان بن عبدالله بن حیان النهمی ذکرناه فی الثقات لتوثیق الکشی<ref>در رجال کشی موجود به نام راوی اشاره‌ای نشده است.</ref> و النجاشی و الشیخ له، و لکن الغضائری ضعفه، و التوثیق أظهر"}}<ref>الرجال (ابن داوود)، ص۴۱۵ - ۴۱۶، ش۷.</ref>.


[[علامه حلی]]: {{عربی|قال الشیخ الله: إنه کان ثقة فی الحدیث،... و ضعفه ابن الغضائری قال: إنه یروی عن الضعفاء و فی مذهبه ضعف و النجاشی و ثقه أیضاً کالشیخ، فحینئذ یقوی عندی العمل بما یرویه}}<ref>خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۵، ش۱۱.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۱۳-۳۱۴.</ref>
[[علامه حلی]]: {{عربی|قال الشیخ الله: إنه کان ثقة فی الحدیث،... و ضعفه ابن الغضائری قال: إنه یروی عن الضعفاء و فی مذهبه ضعف و النجاشی و ثقه أیضاً کالشیخ، فحینئذ یقوی عندی العمل بما یرویه}}<ref>خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۵، ش۱۱.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۱۳-۳۱۴.</ref>


==تحقیق==
==تحقیق==
خط ۸۶: خط ۸۶:
[[آیت الله خویی]]: {{عربی|إن الضعف فی مذهبه لو ثبت لم یناف وثاقته فی الحدیث، علی أنه لم یثبت ذلک، لعدم ثبوت الکتاب عن ابن الغضائری}}<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۸، ش۱۶۶.</ref>.
[[آیت الله خویی]]: {{عربی|إن الضعف فی مذهبه لو ثبت لم یناف وثاقته فی الحدیث، علی أنه لم یثبت ذلک، لعدم ثبوت الکتاب عن ابن الغضائری}}<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۰۸، ش۱۶۶.</ref>.


'''یادآوری:''' در میان [[رجالیان اهل سنت]]، [[ابن حبان]] نام او را در کتاب الثقات خویش ذکر کرده است<ref>ر.ک: الثقات (ابن حبان)، ج۸، ص۸۶ و ۸۸.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۱۴-۳۱۶.</ref>
'''یادآوری:''' در میان [[رجالیان اهل سنت]]، [[ابن حبان]] نام او را در کتاب الثقات خویش ذکر کرده است<ref>ر.ک: الثقات (ابن حبان)، ج۸، ص۸۶ و ۸۸.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۳۱۴-۳۱۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش